H Ολλανδία κέρδισε δίκαια, για δεύτερη φορά, την Ελλάδα και το 1-0 την αδικεί ξεκάθαρα ως σκορ. Επίσης δεν τίθεται θέμα... δικαιοσύνης και για την πρόκριση δια μέσου των προκριματικών του Euro αφού δικαίως και άξια οι Οράνιε είναι δεύτεροι σε αυτόν τον όμιλο και όχι η Γαλανόλευκη...
Ήταν όντως, κρίμα, ναι, για την τρομερή προσπάθεια που κατέβαλε χθες όλο το ελληνικό γκρουπ, για το υψηλό φρόνημα που κατέθεσαν όλοι οι παίκτες, για αυτή την τερματοφυλακάρα (Βλαχοδήμο) και για αυτό τον τάνκ (Ιωαννίδη), όπως και για την σωστή στρατηγική ( άκρως αλλά δικαιολογημένα "καιροσκοπική") του κόουτς Πογέτ, να χάσεις το ματς από πέναλτι-γκολ του Φαν Ντάικ στο 90'...
Κατά συνέπεια από την χθεσινή αναμέτρηση κρατάμε την προσπάθεια και την θέληση των διεθνών μας, το ότι συνεχίζει να είναι ένα κανονικό γκρουπ ομάδας (ανεξάρτητα από το ποιοτικό ταβάνι της/τους και κάποιες αμφιλεγόμενες επιλογές του Πογέτ), οπότε περιμένουμε πλέον να ανταπεξέλθουν και στο... ΠΡΕΠΕΙ, δηλαδή την πρόκριση στα τελικά του Euro δια μέσω του Νations League. Άλλωστε από την στιγμή που η Τουρκία μας έκανε το... δώρο να βγει εκτός playoffs, εμπόδια όπως οι ομάδες του Καζακστάν και της Γεωργίας (τις οποίες πιθανότατα θα αντιμετωπίσει στα playoffs) πρέπει να τις κερδίσεις, επιβεβαιώνοντας και την ετικέτα του φαβορί που θα κουβαλάς...
Όσον αφορά στην... αλήθεια, στο τέλος της βραδιάς (και της χθεσινής), σε αναμέτρηση high level που είχε χαρακτήρα "τελικού πρόκρισης" και με αντίπαλο top class (κι ας είχε μισή ντουζίνα απουσίες βασικών) όπως η Ολλανδία, την διαφορά τελικά δεν την κάνει ούτε το ... "ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑΣ" (μαχητικότητα / παληκαριά / πάθος / αφοσίωση / πίστη), ούτε η... "ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΉ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΟΥ" (ξεκινάμε με 3 στόπερ και διάταξη 5-3-1 και 1 μαν του μαν, τον Μασούρα στον αριστερό Ολλανδό Μπακ για να τελειώσουμε με 3,5 σέντερ φορ). Γιατί 9 στις 10 φορές, όπως δηλαδή συνέβη και χθες στην Νέα Φιλαδέλφεια, με την ομάδα μας να χρειάζεται - κακά τα ψέματα - ένα υπερβατικό παιχνίδι, την διαφορά στον "τελικό" και το αποτέλεσμα, έκρινε η ποιότητα, η κλάση, η προσωπικότητα, το επίπεδο.
Η Ελλάδα στις περισσότερες θέσεις της 11άδας της είχε παίκτες επιπέδου Superleague και η Ολλανδία παίκτες επιπέδου Premier League, La Liga, Serie A, Bundesliga!! Για να έρθει έτσι στο φινάλε η Ολλανδία και η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη να μας κεράσει ... πικρό ελληνικό καφέ!
Πάμε να δούμε πιο αναλυτικά και κάποια πράγματα από την δεύτερη μάχη του ζευγαριού Ελλάδα - Ολλανδία
1. Ο Πογέτ που ορθώς πείραξε σε μεγάλο βαθμό την 11άδα νίκης με την Ιρλανδία αφού άλλες οι ανάγκες/απαιτήσεις κόντρα στην Ολλανδία, είχε την ενδεδειγμένη στρατηγική για το ματς. Τα περισσότερα που σκέφτηκε κι έκανε από τον πάγκο ήταν σωστά, ανεξάρτητα από το οτι οι αντίπαλοι παίκτες ήταν καλύτεροι κι αυτό μέτρησε τελικά στην οικονομία του αγώνα. Γιατί πραγματικά (ποδοσφαιρικά) διακριθέντες, με όλη την σημασία της λέξης, η Εθνική μας χθές είχε μόλις 4: Βλαχοδήμο, Ιωαννίδη, Τσιμίκα και Ρέτσο!!
2. Ο Ουρουγουανός εκλέκτορας έκανε βέβαια και κάποια που σηκώνουν συζήτηση/γκρίνια κυρίως σε σχέση με πρόσωπα. Για παράδειγμα, η απόφαση να κλείσει το ματς με 4 φορ (Ιωαννίδη, Γιακουμάκη, Φούντα, Παυλίδη) κι ενώ με βάση την εικόνα του, χρειαζόταν box to box. Δηλαδή παίκτες που θα τρέξουν το γήπεδο με την μπάλα και θα βοηθούσαν στο παιχνίδι των αντεπιθέσεων. Αντί για αυτό πέρασε 3 επιθετικούς και τον βαρύ Μπουχαλάκη, με εντολή για μεγάλες και δεύτερες μπάλες. Βέβαια αν είχε σκοράρει έτσι, πόσο μάλλον αν έκλεβε και την νίκη, σήμερα θα αποθεωνόταν για την τόλμη του ενώ κανένας δεν θα ασχολούταν με το ότι ακολούθησε πρακτικές ...ποδοσφαίρου του 80α!!!
3. Η Ολλανδία παίζει χρόνια με 3άδα στην άμυνα, ένα επιθετικό 3-4-3. Στο Αϊντχόφεν μας έβαλε στο σβηστό 3 γκολ, στην χειρότερη εμφάνιση της γαλανόλευκης επί Πογέτ, κάτι που μάλλον... τρόμαξε τον Ουρουγουανό. Σχεδίασε ,λοιπόν, μια... ρεβάνς με στρατηγική και διάταξη να περιορίσει τις φάσεις των οράνιε και να μην έχει δεχτεί γκολ στα πρώτα 2/3 του αγώνα. Πρώτη έκπληξη πως φόρεσε για πρώτη φορά 3άδα στόπερ στην άμυνα, με τον Κουλιεράκη αριστερό στόπερ για να δώσει ύψος στην άμυνα. Και δεύτερη έκπληξη πως ξεκίνησε με σέντερ φορ τον Ιωαννίδη (αντί του Γιακουμάκη ή του Παυλίδη) σαν την καλαμιά στον κάμπο, να παίζει μόνος του απέναντι σε όλη την άμυνα των ολλανδών. Με την 3άδα στο εφιαλτικό πρώτο 50λεπτο δικαιώθηκε λόγω του ... " Άγιου Όντι", με τον Ιωαννίδη σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης κι ας μην σκόραρε στις δυο ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν...
4. Η διάταξη που ξεκίνησε το ματς η Ελλάδα ουσιαστικά ήταν 5-4-1( ή 3-6-1), όχι πάντως 3-5-2. Οι μπακ δεν ανέβαιναν καθόλου και πίσω ήταν 5άδα ενώ ο Μασούρας δεν έπαιζε δίπλα στον Ιωαννίδη αλλά ... κυνηγούσε τον αριστερό μπακ της Ολλανδίας. Για να τελειώσει το ματς ουσιαστικά με 4-2-4. Για σχεδόν μία ώρα η εθνική μας υπέφερε αφού οι Ολλανδοί έκαναν κατοχή μπάλας πάνω από 60%, είχαν 8-0 κόρνερ κι αν δεν ήτανε ο Βλαχοδήμος θα μπορούσαν να κέρδιζαν ακόμα και με 3-0.
5. Στο διάστημα αυτό οι αμυντικοί των οράνιε ανέβαιναν πολύ ψηλά για να κάνουν παιχνίδι και έτσι δημιουργούσαν υπεράριθμίες με τους μέσους γύρω και μέσα στην ελληνική περιοχή. Οι Ράιντερς και Βίφερ μάζευαν όλες τις δεύτερες μπάλες, με την ολλανδική πίεση κάποιες στιγμές να γίνεται αφόρητη αφού δεν μπορούσε να την απορροφήσει η γαλανόλευκη. Kαι οι 5 της ελληνικής άμυνας έκαναν λάθη (σαφώς τα λιγότερα οι Ρέτσος και Τσιμίκας) και δεν μπορούσαμε να βγάλουμε και να κρατήσουμε καθόλου μπάλα. Το καλό νέο ήταν πως ο δαίμονας Ντούφρις δεν έβρισκε χώρους όπως στο Αϊντχόφεν, ο αρτίστας Σίμονς όσους κι αν περνούσε υπήρχε τέτοια πολυκοσμία στον άξονα που κάπου θα σταματούσε, ο δε Βέγκχορστ είχε πάνω του δυο και όχι έναν σωματώδη αμυντικό, Μαυροπάνο και Κουλιεράκη. Από την στιγμή, λοιπόν, που ο Βλαχοδημος έβγαζε όλα τα σουτ των Ολλανδών, συν το πέναλτι και στον αέρα από τις εκτελέσεις κόρνερ δεν μπορούσαν να απειλήσουν, το σχέδιο Πογέτ λειτούργησε και η Ελλάδα έβγαλε το πρώτο 60λεπτο - που όντως υπέφερε πολύ -χωρίς να δεχτεί γκολ. Πηγαίνοντας μετά σε ένα φινάλε γκραν γκινιόλ, μπας κι από ... μισή φάση βρει ένα γκολ και κλέψει την νίκη. Δεν τα καταφερε βέβαια...
6. Η Ελλάδα δεν είχε καθαρή φάση, ούτε μεγάλες ευκαιρίες για γκολ, εκτός από εκείνη που δημιούργησε ο Ιωαννίδης περνώντας από τα πλάγια όλη την άμυνα την Ολλανδίας αλλά προφανώς με θολωμένη σκέψη από την υπερπροσπάθεια πήγε ο ίδιος σε μια κακή εκτέλεση και όχι σε ασίστ στον ελεύθερο συμπαίκτη του, που έτρεχε παράλληλα. Έφαγε το γκολ στο 90', από πέναλτι, εκεί που έβλεπες πως η Ολλανδία συμβιβαζόταν με το "Χ". Στο τέλος... μίλησαν ή σίγησαν οι παίκτες προσωπικότητες. Σίγουρα τέτοιοι έλειψαν από την Ελλάδα. Έλειπε έστω ένας... Βλαχοδήμος μεσοεπιθετικά. Υπάρχει βεβαίως ( Κώστας Φορτούνης) αλλά τον έχει στείλει με τον τρόπο του στο... καναπέ του σπιτιού του ο Πογέτ...
7. Μου... έβγαλε τα μάτια ο Ιωαννίδης!! Όσο κι αν του ταίριαζε το στυλ παιχνιδιού της Εθνικής μας, το παιδί έχει κάνει τρομερή βελτίωση, πατώντας πάνω στα σούπερ χαρακτηριστικά που έχει. Παίζει πλέον σε ευρωπαϊκές εντάσεις, είναι γρήγορος, πολύ δυνατός, πολύ ανθεκτικός, κορυφαίος στο παιχνίδι με πλάτη και να σπάει την μπάλα, στις επαφές, τις μπούκες του, τις τακτικές τοποθετήσεις του. Τι του λείπουν ακόμη; Τα τελειώματα κλασικού striker killer, ίσως γιατί δεν είναι ο κλασικός φουνταριστός. Σίγουρα πάντως έχει γίνει πλέον... φοβερά υπολογίσιμος είτε παίζει αγώνα Champions League και Europa League είτε Euro!! Για παράδειγμα, οι μοναδικοί Έλληνες παίκτες που θα μπορούσαν χθές να είναι βασικοί στην Ολλανδία ήταν ο Ιωαννίδης με τον Βλαχοδήμο!!
8. Η εικόνα του γηπέδου της ΑΕΚ, σε συνδιασμό με τις δηλώσεις και των Ολλανδών παικτών, αποτελούν μεγάλη δυσφήμηση για την νεόκτιστη Opap Arena Αγιά Σοφιά στο εξωτερικό. Η κατάσταση του χόρτου ήταν... δράμα αλλά και η εικόνα με το κλειστό πέταλο της Ορίτζιναλ(ηια όποιο λόγο κι αν συνέβη) πολύ αρνητική.