Όλα αυτά τα γνωρίζαμε, όπως και το γεγονός ότι ο Αναστασίου θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και τον Μπεργκ. Μόνο που επειδή ο Σουηδός δεν είναι απόλυτα έτοιμος, ο χρόνος που θα τον χρησιμοποιούσε θα έδειχνε και τον τρόπο παιχνιδιού. Η επιλογή του να μην τον συμπεριλάβει στην 11άδα ήταν μάλλον λογική.
Ο ΠΑΟ επέλεξε μία προσεκτική προσέγγιση για την αρχή του αγώνα με ένα 4-4-2, για να πιέσει στη μεσαία γραμμή και γεμίζοντας το κέντρο να περιορίσει τον κίνδυνο από τις αντεπιθέσεις των Ολλανδών. Το στοίχημα ήταν να σκοράρουν οι «πράσινοι», πρώτοι και πριν από τη χρησιμοποίηση του Μπεργκ.
Ο στόχος επετεύχθη γρήγορα με το γκολ του Ατζαγκούν στο 11ο λεπτό. Από εκεί και ύστερα οι «πράσινοι» είχαν να κάνουν δύο πράγματα. Να έχουν υπομονή και να μην αφήνουν τον έλεγχο της μπάλας στους Ολλανδούς. Ομως η Αϊντχόφεν, ομάδα με περισσότερες αντοχές και ποιότητα από τον ΠΑΟ, ισοφάρισε ένα τέταρτο μετά και πλέον τα πράγματα δυσκόλεψαν γιατί το «τριφύλλι» θα έπρεπε να ξανακάνει ευκαιρία και να την εκμεταλλευθεί. Και το έκανε με ένα πολύ ωραίο σουτ του Πέτριτς που ήταν απών, μέχρι τότε, σε ιδανικό χρόνο, λίγο πριν από τη λήξη του ημιχρόνου.
Μετά την αλλαγή του Λαγού με τον Δώνη, στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, ο Αναστασίου έκανε αλλαγές θέσεων στα χαφ για να ελέγξει την ανάπτυξη της Αϊντχόφεν αλλά προδόθηκε, για μία ακόμη φορά από την άμυνά του στο 65'.
Φτου και από την αρχή με τον Μπεργκ στην 11άδα και δύο λεπτά μετά την ισοφάριση ο Ατζαγκούν έχασε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία. Το ρίσκο μετά την ισοφάριση, το έπαιρνε ο ΠΑΟ που προκειμένου να πετύχει τρίτο γκολ θα άφηνε ανοικτούς χώρους. Ομως δέχθηκε το τρίτο γκολ, όχι από κάποια αντεπίθεση αλλά από μιά στημένη φάση, ένα κόρνερ 12 λεπτά πριν από το τέλος. Αυτό το γκολ ουσιαστικά τελείωσε το παιχνίδι για τους «πράσινους», που δεν είχαν πια τη δύναμη να κυνηγήσουν θαύματα από μία ομάδα καλύτερή τους.
ΠΗΓΗ: sday.gr