Πως οχι, άλλωστε, από τη στιγμή που χρειάστηκε κάτι λιγότερο από τριάντα λεπτά για να «καθαρίσει» τον Παναθηναϊκό, να φτάσει στο 2-1 και να είναι πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, τρόπαιο που έχει να πάρει από το 1997. Ακόμη και οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί πρέπει να τρίβουν τα μάτια τους από αυτά που γίνονται, καθώς τόσα χρόνια έβλεπαν για τα καλά την πλάτη του Παναθηναϊκού και τώρα έχουν ματς, όπως το πρώτο της σειράς αλλά και το χθεσινό, που το τέταρτο δεκάλεπτο εξελίσσεται σε τυπική διαδικασία (ειδικά αυτό ισχύει για το χθεσινό). Οχι, δεν έπαιζε ο Ολυμπιακός με κάποια από τις μικρομεσαίες ομάδες της Α1, αλλά με τον κυρίαρχο του ελληνικού (και όχι μόνο) μπάσκετ εδώ και πάρα πολλά χρόνια...
Η πολυσυζητημενη ενέργεια που έχει ο Ολυμπιακός και δεν έχει ο Παναθηναϊκός φάνηκε για τα καλά και χθες, και ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο προέκυψε εύκολα το 2-1 υπέρ των Πειραιωτών. Η ενέργεια φαίνεται στα ριμπάουντ (με τον Ολυμπιακό να έχει 19 επιθετικά), φαίνεται και στα λάθη, τομέας όπου ο Παναθηναϊκός μέτρησε 22 τον αριθμό. Φαίνεται, όμως, και σε άλλα κομμάτια του παιχνιδιού, όπως στα τρεξίματα των παικτών. Οι παίκτες του Ολυμπιακού υπήρχαν φορές που σου θύμιζαν το γνωστό... κογιότ, αυτοί του Παναθηναϊκού έμοιαζαν συχνά πυκνά με σταματημένους.
Και η ψυχολογια, βεβαίως, είναι με το μέρος των «ερυθρολεύκων». Οποιος παίκτης τους και να πάτησε παρκέ ήταν καλύτερος από τον άλλο. Ή κάπως έτσι. Ο Μάρκο Κέσελ σημείωσε τους 10 από τους 12 πρώτους πόντους της ομάδας του και μετά δεν ξαναχρειάστηκε. Ο Εϊσι Λο είχε να παίξει τόσο καιρό και μάλλον ήταν ο πολυτιμότερος του Ολυμπιακού. Ο Τζο Ντόρσεϊ πέτυχε μόλις δύο «τζούφιες» βολές, αλλά η δουλειά που έκανε κάτω από τα δύο καλάθια ισοδυναμούσε με 20 πόντους στην επίθεση.
Ο Παναθηναϊκος είχε από την άλλη κάποια ξεσπάσματα των Διαμαντίδη και Μπατίστ και μάλλον όχι κάτι άλλο αξιοσημείωτο. Ο Νικ Καλάθης κάπου αλλού φαίνεται να έχει το μυαλό του, ο Ρομέιν Σάτο αντιπροσωπεύει στα τελευταία ματς ό,τι και οι χθεσινοί του πόντοι: μηδέν. Ετσι οι πρωταθλητές Ελλάδας δεν μπορούν να ξαναγίνουν πρωταθλητές. Τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη, οι «πράσινοι» συνεχίζουν να ελπίζουν και έχουν δείξει στο παρελθόν ότι μπορούν τέτοιες ανατροπές, αλλά η εικόνα που βγάζουν είναι άθλια. Τουλάχιστον στα δύο ματς στο ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός αν χάσει αυτό το πρωτάθλημα θα είναι το... χαρακίρι του αιώνα.
ΠΗΓΗ: Sportday