Ο νέος Πρωταθλητής Ελλάδας και Ευρώπης, Ολυμπιακός, αλλά και ο απερχόμενος Πρωταθλητής Ελλάδας και Ευρώπης, Παναθηναϊκός. Δύο σούπερ ομάδες, σε μια σειρά τελικών με το μεγαλύτερο «ειδικό βάρος» στον εκτός ΝΒΑ μπασκετικό πλανήτη. Μια σειρά που θα μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια ακόμα και αυτούς τους τελικούς του ΝΒΑ αν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ...δεν ήταν ελληνικές ομάδες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ιδιαιτερότητες που έχουμε ως λαός, ως οπαδοί και ως ...κάφροι.
Επί της ουσίας, ο Ολυμπιακός επιτέλους τα κατάφερε, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες και ακόμα περισσότερα ξοδεμένα εκατομμύρια. Μάλιστα, τα κατάφερε σε μια χρονιά που τα εκατομμύρια αυτά ήταν περιορισμένα. Οι λόγοι; Αρκετοί. Πρώτα απ΄ όλα, η επιμονή των ιδιοκτητών να στηρίζουν την ομάδα και να της δώσουν περισσότερο ελληνικό χρώμα. Από εκεί και πέρα, η σοβαρή, μεθοδική δουλειά του Ντούντα με τα πιτσιρίκια. Τα ίδια τα πιτσιρίκια με την αστείρευτη ενέργεια που έβγαζαν εντός παρκέ όταν τα πόδια των πιο έμπειρων αντιπάλων άρχιζαν να βαραίνουν. Φυσικά, ο ...νέος Πρίντεζης. Και, για το φινάλε, ο φυσικός ηγέτης της ομάδας, ο Βασίλης Σπανούλης, που επιτέλους έκανε το πρώτο του μεγάλο παιχνίδι απέναντι στην παλιά του ομάδα στην πιο κατάλληλη στιγμή και αφού πολύ είχε κατηγορηθεί -και δικαίως κατά πάσα πιθανότητα σε κάποιες περιπτώσεις- για αυτήν τη μέχρι τώρα αδυναμία του.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr