Μίλησε ο νόμος του ΣΕΦ

Η προσμονή πήρε τέλος. Το μαρτύριο ολοκληρώθηκε και ήρθε η λύτρωση. Μοιάζει απίστευτο, αλλά ο Ολυμπιακός και πάλι πρωταθλητής Ελλάδας. Το ίδιο απίστευτο με την Ευρωλίγκα στην Πόλη. Εκεί ήταν ένα σουτ στο φινάλε. Τώρα μια ολόκληρη σειρά αγώνων. Μίλησε ο νόμος της έδρας. Το περίφημο αβαντάζ είναι στατιστικό λάθος να μην επιβεβαιωθεί. Οι "ερυθρόλευκοι" το ήθελαν πολύ.

Το πίστευαν και το πήραν. Πέρασαν δέκα προπονητές, κοντά στους διακόσιους παίκτες και βγήκαν από τα ταμεία δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Δεν το πήρε με όλα τα αστέρια, το πήρε με τα πιτσιρίκια. Από τα περίεργα του αθλητισμού. Για την ακρίβεια πάντως δεν το πήρε μόνο με τα "μωρά", αλλά κυρίως με τον Ιβκοβιτς και τον μαέστρο Σπανούλη. Αυτός ο τίτλος είναι δικός τους. Ο Ντούντα έμεινε ενώ όλοι πίστευαν ότι θα φύγει αφού είχαν ξεμείνει μερικοί τζούνιορς στον Πειραιά και τελικά από το πουθενά έκανε αυτό το σύνολο παικτών, αρχικά ομάδα και μετά πρωταθλήτρια Ευρώπης και Ελλάδας. Οσο πιο μεγάλος τόσο πιο σοφός και ήρεμος.

Ο Σπανούλης ήταν εκείνος μια ομάδα μόνος. Νιώθει δικαιωμένος για την φυγή του από το αντίπαλο στρατόπεδο για να πάει απέναντι και να πάρει κόντρα σε όλους τίτλους και διακρίσεις. Αξιοι όλοι τους. Αξιος και ο Παναθηναϊκός. Τιμή και δοξά σε αυτή την ομάδα για τα όσα έχει καταφέρει. Το σίγουρο είναι ότι μπορεί να έχει συνέχεια. Που έχασε τον τίτλο.

Ισως όχι σε αυτή τη σειρά. Εδώ μέτρησε τελικά η έδρα που κάλυψε τη διαφορά εμπειρίας. Ο ΠΑΟ δεν ήταν δραματικά καλύτερος (κάθε άλλο) για να ανατρέψει κι αυτό το μειονέκτημα. Μπορεί να μοιάζει εκτός σημερινής πραγματικότητας, αλλά μάλλον χάθηκε στην ήττα από την Καβάλα ή αν προτιμάτε στην μεγάλη ανατροπή που κατάφερε ο Ολυμπιακός κόντρα στον Ηλυσιακό σε ένα κουφό ματς στο ΣΕΦ ή στη νίκη με το τρίποντο του Σπανούλη στη Θεσσαλονίκη επί του Αρη.

Μικρές λεπτομέρειες μέσα στη χρονιά που περνούν απαρατήρητες. Από την στιγμή που ο ΠΑΟ δεν νίκησε στο ΣΕΦ καμία από τις τέσσερις φορές που είχε την ευκαιρία (μια στην κανονική περίοδο και τρεις στους τελικούς) αυτόματα δεν μπορούσε να πάρει κι αυτόν τον τίτλο. Η ψυχή, η δουλειά και η σε ένα βαθμό και η άγνοια κινδύνου που γεννά ο νεανικός ενθουσιασμός έφεραν τον Ολυμπιακό στην κορυφή.

ΠΗΓΗ: Sportday