Αξιο φινάλε για έναν άξιο Ολυμπιακό

Αυτή η ομάδα, λοιπόν, που έχανε στο Καντού και στο Μπιλμπάο, που κόντεψε να χάσει από τον Ηλυσιακό στο ΣΕΦ, αρκετούς μήνες μετά έκανε κάτι, που ίσως να μην έχει ξαναγίνει στην ιστορία της ελληνικής πραγματικότητας. Μιλάμε για τον συνδυασμό κατάκτησης της Ευρωλίγκας και του πρωταθλήματος. Για την Ευρωλίγκα τα έχουμε πει: ο Ολυμπιακός πάλεψε παλικαρίσια και ειδικά στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ έκανε αυτό, που η συντριπτική πλειοψηφία θεωρούσε ακατόρθωτο, γυρνώντας από το 53-34.

Στην σειρά των τελικών της Α1 τα πράγματα κύλησαν πιο λογικά από τη στιγμή, που επικράτησε η καλύτερη ομάδα, αυτή, που έδειξε συνολικά καλύτερο πρόσωπο στα πέντε μεγάλα ματς, που έγιναν. Οι Πειραιώτες χθες δεν είχαν απλά μεγαλύτερη ενέργεια. Είχαν αποφασιστικότητα, είχαν για τα δεδομένα τους (μπόλικοι πιτσιρικάδες γαρ) ικανοποιητική αν μην τι άλλο διαχείριση των δύσκολων καταστάσεων, είχαν, βεβαίως και τύχη. Η τύχη, πάντως, πάει με τους ικανούς...Οχι ότι δεν είναι ικανός ο Παναθηναϊκός (κάθε άλλο), αλλά στη σειρά των τελικών καλύτερος ήταν ο Ολυμπιακός.

Στο 80-76, βλέπετε, οι φίλοι του Παναθηναϊκού θυμήθηκαν τον παλιό τους ποδοσφαιρικό προπονητή, Ιβιτσα Οσιμ και τα περί πόρνης μπάλας. Αν το τρίποντο του Καλάθη, όπου η μπάλα βγήκε και μπήκε, είχε τελικά μπει, ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό. Με «αν» βεβαίως δεν γράφεται η ιστορία και «αν» μπορούν να χρησιμοποιήσουν και οι Ολυμπιακοί, αφού ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο ματς εκτός των άλλων με τρελά τρίποντα του Διαμαντίδη και του Περπέρογλου. Το λογικό τρίποντο, όμως, του Καλάθη δεν μπήκε. Γίνονται αυτά στο μπάσκετ...

Ο Ολυμπιακός δικαίως είναι και πάλι στην κορυφή της Α1 και δικαίως μπορεί να ονειρεύεται ακόμη καλύτερες μέρες. Οι αφοί Αγγελόπουλοι όχι μόνο δεν πάνε πουθενά, αλλά έχουν μεγαλύτερη όρεξη πλέον, το ρόστερ έχει παίκτες, που για 10 χρόνια τουλάχιστον μπορούν να παίζουν στο υψηλό επίπεδο, ο κόσμος θα βλέπει τα πράγματα με διαφορετικό μάτι.

Ως επίλογο θα θυμίσουμε δύο δηλώσεις, που είχαν γίνει στο δεύτερο μισό του 2011: «Θα έχουμε φέτος καλύτερα αποδυτήρια» είχε πει ο Γιώργος Πρίντεζης. «Η ομάδα θα είναι έτοιμη μετά τα Χριστούγεννα» ήταν τα λόγια του Ντούσαν Ιβκοβιτς. Αμφότεροι δικαιώθηκαν. Ειδικά ο Ιβκοβιτς, ο οποίος για μία ακόμη χρονιά απέδειξε πόσο μεγάλος προπονητής είναι. Ο Ομπράντοβιτς είναι ο κορυφαίος, αλλά δίπλα του στέκεται ο δάσκαλός του, Ντούντα.

ΠΗΓΗ: Sportday