Ωστόσο αυτή η Εθνική Ισπανίας δεν παρουσιάζεται τόσο μα τόσο δυνατή για πρώτη φορά στα χρονικά.
Μπορεί η τωρινή ομάδα με παίκτες όπως οι Κασίγιας, Τσάβι, Ινιέστα, Τσάμπι Αλόνσο, Φάμπρεγας και Τόρες να φαντάζει αχτύπητη, ωστόσο οι Ίβηρες στα τέλη της δεκαετίας του 50ʼ και στις αρχές της δεκαετίας του 60ʼ διατηρούσαν ένα εξίσου δυνατό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα με παίκτες τεράστιου βεληνεκούς εκείνη την εποχή. Χέντο, Σουάρες, ντι Στέφανο, Κουμπάλα και Πούσκας (οι δύο τελευταίοι είχαν πάρει την ισπανική υπηκοότητα) ήταν μερικά από τα αστέρια της τότε ομάδας της Εθνικής Ισπανίας.
Ο αποκλεισμός από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 μετά την ήττα από τη Σκωτία αποτέλεσε ένα απρόσμενο γεγονός. Μία ομάδα η οποία είχε χτιστεί με παίκτες των μεγαθηρίων των Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρσελόνα απογοήτευσε, βάζοντας ως στόχο την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1960. Εμπόδιο ωστόσο έμελλε να σταθεί ο δικτάτορας Φράνκο.
Σε εκείνη τη διοργάνωση η Ισπανία έδειξε από νωρίς τα δόντια της και με πρώτα βιολιά τους Σουάρες, Χέντο και ντι Στέφανο καθάρισε σε διπλά παιχνίδια με συνολικό σκορ 7-2 την Πολωνία στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στους υπόλοιπους αντιπάλους της. Αυτό που φοβόταν ωστόσο ο δικτάτορας Φράνκο δεν ήταν τίποτε άλλο από μία ήττα κόντρα σε Εθνική Ομάδα κομμουνιστικού χρώματος.
Για το δικτατορικό καθεστώς του, σύμφωνα με τον ίδιο, ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σήμαινε μεγάλη ντροπή. Έτσι όταν η κλήρωση των προημιτελικών έφερε την Ισπανία αντιμέτωπη με τη δυνατή εκείνη την εποχή Σοβιετική Ένωση, οι φόβοι του Φράνκο για πιθανό αποκλεισμό από χώρα κομμουνιστικού καθεστώτος άρχιζαν να διαγράφονται στον ορίζοντα.
Υπό αυτόν τον φόβο λοιπόν ο Φράνκο παίρνει την απόφαση να απαγορεύσει στους ποδοσφαιριστές των Φούριας Ρόχας να ταξιδέψουν στη Μόσχα για το πρώτο παιχνίδι! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Ισπανία να αποκλειστεί στα χαρτιά από τη διοργάνωση με τη Σοβιετική Ένωση να περνάει χωρίς ματς στα ημιτελικά και στη συνέχεια να φτάνει μέχρι και στην κατάκτηση του τροπαίου νικώντας στον τελικό τη Γιουγκοσλαβία με 2-1 στην παράταση.
Οι φόβοι του Φράνκο είχαν καταλαγιάσει, καθώς ένας πιθανός αποκλεισμός από τη Σοβιετική Ένωση είχε αποφευχθεί. Όμως αυτή του η απόφαση στοίχισε αρκετά στον τεράστιο ντι Στέφανο, ο οποίος δεν θα κατάφερνε να παίξει ποτέ σε τελικούς μεγάλης διοργάνωσης με τη φανέλα της Εθνικής Ισπανίας.
Τέσσερα χρόνια αργότερα ωστόσο, το 1964, όταν και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα θα διεξαγόταν σε ισπανικό έδαφος, ο Φράνκο δεν θα έπαιρνε μία αντίστοιχη απόφαση. Παρότι στη διοργάνωση λάμβαναν μέρος η Ουγγαρία και η Σοβιετική Ένωση, ο δικτάτορας προσδοκώντας να δει την Ισπανία να κατακτάει το τρόπαιο μέσα στο σπίτι της δεν προχώρησε σε μία παρόμοια γελοία ενέργεια! Στους ημιτελικούς οι Φούριας Ρόχας επικράτησαν με 2-1 της Ουγγαρίας στην παράταση, ενώ με το ίδιο σκορ επιβλήθηκαν στην κανονική διάρκεια του αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης στον τελικό για να φτάσουν στην κατάκτηση του τροπαίου.
ΠΗΓΗ: othersidefootball.com