Παρόλα αυτά, δεν θα τα κάνουμε όλα ίσωμα. Όλοι εμείς, οι εκατοντάδες χιλιάδες θιασώτες του «ρεπορτάζ καλοκαιρινής προετοιμασίας των ελληνικών ομάδων» περιμένουμε και φέτος να διατηρηθούν τα υψηλά στάνταρντς που έχουμε συνηθίσει. Για την ακρίβεια απαιτούμε να πάρουμε και φέτος τη δόση κοσμοπολίτικου αέρα που μας αναλογεί, κάτι το οποίο θα συμβεί μόνο εφόσον από τα ρεπορτάζ δεν λείπουν τα κάτωθι βασικά συστατικά στοιχεία:

1) Νερό, περισσότερο νερό
Το νερό είναι πρωταγωνιστής σε κάθε προετοιμασία που σέβεται τον αναγνώστη που την παρακολουθεί και χρησιμοποιείται πολλαπλώς: είτε ως ντεκόρ σε φωτογραφία προπόνησης με λεζάντα «ο Μαστακουνάς δροσίζεται μετά από μία εξαντλητική άσκηση», είτε ως επιχείρημα της σκληρής δουλειάς που γίνεται στα βουνά της κεντρικής Ευρώπης, βλ. «μόλις ο προπονητής σφύριξε οι παίκτες συνωστίστηκαν στη βρύση, προσπαθώντας να δροσιστούν μετά από τους... τόνους ιδρώτα που είχαν χύσει στο οικογενειακό δίτερμα». Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στα ποτάμια που κατά καιρούς πλαισιώνουν τις ανταποκρίσεις, στα οποία οι παίκτες καταλήγουν μετά το πρωινό συνήθως τρέξιμο, με αποτέλεσμα να «μην... αντέξουν και να πέσουν για μια βουτιά στα παγωμένα νερά τους».

2) Τα δωμάτια
Κανένας ρεπόρτερ προετοιμασίας δεν δικαιούται να θεωρεί εαυτόν επιτυχημένο αν δεν έχει ενημερώσει το κοινό του από την πρώτη (άντε, βαριά τη δεύτερη) μέρα πως έχουν μοιραστεί οι παίκτες στα δωμάτια και αν δεν έχει δώσει 4-5 βαρβάτες λεπτομέρειες της συγκατοίκησης, όπως π.χ. ποιος αργεί να κοιμηθεί, ποιος ροχαλίζει, ποιος τραβάει το πρωί τον άλλον για να κατέβουν στον μπουφέ, ποιος μιλάει συνέχεια με το κινητό στο ζετεμάκι του κ.α.

3) Τα πειράγματα
Μια προετοιμασία δεν είναι ΠΟΤΕ βαρετή. Πάντα «η δουλειά είναι σκληρή» αλλά ταυτοχρόνως πάντα «οι παίκτες είναι κεφάτοι και δε χάνουν το χιούμορ τους». Αυτό, το κοινό πρέπει να το μάθει. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει. Ακόμα κι αν οι ατάκες μεταξύ τους είναι επιπέδου Σεφερλή, η μαεστρική πένα του αρθρογράφου θα τις μετατρέψει σε αγγλοσαξωνικό βιτριολικό χιούμορ ποιότητας ΑΑ, το οποίο -προσοχή!- μοιράζεται όλη ανεξαιρέτως η ομάδα. Παράδειγμα: «”άντε ρε Μπεκενμπάουερ” είπε ο Παντελιτς στον Μανωλά μετά από μία αποτυχημένη μπαλιά του τελευταίου... Και όλοι ξέσπασαν σε γέλια!».

4) Αυτοί που ξεχωρίζουν και τα συστήματα
Προετοιμασία χωρίς δοκιμές σε πολλά και διαφορετικά συστήματα δεν υπάρχει. Μπορεί ο προπονητής να διαλαλεί ότι του αρέσει, π.χ., το 4-3-3 και το 4-2-3-1 αλλά ο δαιμόνιος ρεπόρτερ οφείλει να ανακαλύψει και όλα τα υπόλοιπα εναλλακτικά τακτικά πλάνα που θα δοκιμάσει, ακόμα κι αν αυτό γίνει για δύο λεπτά, ακόμα κι αν γίνει με 5-6 παίκτες στο μισό γήπεδο. Επίσης, το κοινό αδημονεί για δύο πράγματα -κυρίως πριν την έναρξη των φιλικών- τα οποία ο ευσυνείδητος ρεπόρτερ οφείλει να του παράσχει με συγκεκριμένη σειρά: Πρώτα έρχονται τα στοιχεία των νέων αφίξεων: Πως πάνε τα πουλέν, αν εγκλιματίστηκαν, τι ποιοτικά στοιχεία δείχνουν, αν συμμετέχουν στις πλάκες ή είναι απόμακροι κλπ. Αμέσως μετά δίνεται βάση στις «εσωτερικές μεταγραφές»: Ποιος «δείχνει ανανεωμένος σε σχέση με πέρυσι», ποιος «τα δίνει όλα στα σπριντ, σαν να είναι φρέσκος στην ομάδα» κλπ. Στάνταρ πράγματα.

5) Ο αυστηρός προπονητής
Χαλαρός προπονητής δεν υπάρχει. Εξ’ ορισμού. Είναι ο αρχηγός της αγέλης και ως τέτοιον οφείλει να τον παρουσιάζει ο ρεπόρτερ: Σοβαρό, στιβαρό, άτεγκτο σε θέματα πειθαρχίας, μελετημένο, ποιοτικό και -κυρίως- αποτελεσματικό. Φυσικά εννοείται ότι «κάνει κι αυτός τις πλάκες του» (μην την κάνουμε και ταξιαρχική επιθεώρηση την προετοιμασία και αγχωθούν οι φίλαθλοι) αλλά πάντα με μέτρο και ποτέ περισσότερο από μία φορά την εβδομάδα, αλλιώς θα χαλάσει το προφίλ του και άντε να το ξαναφτιάξεις μετά.

Φίλοι ρεπόρτερ, τιμούμε το έργο σας και βασιζόμαστε πάνω σας για μία ακόμη χρονιά. Είμαστε βέβαιοι ότι θα τηρήσετε το πρωτόκολλο κατά γράμμα και θα μας βγάλετε ασπροπρόσωπους!

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός