Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο το μήνυμα που στέλνουν τα παιδιά και ο προπονητής της Εθνικής Νέων προς το ελληνικό ποδόσφαιρο από την Εσθονία είναι το καλύτερο και το πιο αισιόδοξο που θα μπορούσαν να στείλουν. Είναι το μήνυμα μιας γενιάς ποδοσφαιριστών που αρνούνται να συμβιβαστούν με τη φτωχή και μίζερη ελληνική μοίρα, τη μοίρα που τους καθόρισαν οι προηγούμενες γενιές. Το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένοι να παλέψουν για να αλλάξουν τη μοίρα τους, για να ζήσουν μια καλύτερη ποδοσφαιρική ζωή, είτε εντός είτε εκτός πατρίδας.

Δεν γεννάται ζήτημα, τούτα τα παιδιά παίζουν με αυτή τη συνείδηση και αυτό το μεγάλο κίνητρο στο Euro των νέων. Παίζουν για να διακριθούν, για την ελπίδα να εξασφαλίσουν ένα καλό συμβόλαιο σε ένα άλλο πρωτάθλημα με καλύτερες εργασιακές συνθήκες και μεγαλύτερη οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα. Και τα καταφέρνουν κυρίως επειδή ο προπονητής τους, ο Κώστας Τσάνας έχει πετύχει, μέχρι εδώ, στην προσπάθεια που έκανε να πείσει αυτά τα παιδιά ότι πρέπει να ψάξουν την ομαδική διάκριση, δηλαδή να βάλουν το «εγώ» στην υπηρεσία του «εμείς», διότι αυτός είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος διάκρισης στο ποδόσφαιρο. Είναι μεγάλη επιτυχία του Τσάνα αυτή αν αναλογιστεί κανείς την ηλικία των ποδοσφαιριστών του αλλά και τη λαχτάρα που όλα αυτά τα παιδιά έχουν για να διακριθούν και να ξεφύγουν από το μίζερο ελληνικό περιβάλλον.

Υπάρχει βεβαίως και μια άλλη πολύ καθαρή εξήγηση που απαντά στην «πώς τα καταφέρνουν αυτά τα παιδιά απέναντι σε Ισπανούς και Πορτογάλους, πώς φτάνουν στην ημιτελική φάση;» ερώτηση. Στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι παιδιά που άρπαξαν την ευκαιρία που δημιούργησε για τους πιτσιρικάδες η οικονομική κρίση. Είναι παιδιά που πρόλαβαν να πάρουν παιχνίδια, να αποκτήσουν παραστάσεις και εμπειρία, παιδιά που δεν έχουν μείνει «αιώνια ελληνικά ταλέντα», επειδή οι ομάδες τους αναγκάστηκαν να τα χρησιμοποιήσουν. Καπίνο, Σταφυλίδης, Μπουγαΐδης, Μπάλλας, Μαυρίας, Κατίδης, Γιαννιώτας, Κουρμπέλης έχουν μεγαλύτερη εμπειρία από αυτή που είχαν οι προηγούμενες εκδόσεις της Εθνικής ομάδας Νέων, πιθανόν να έχουν περισσότερες και μεγαλύτερες παραστάσεις και από αρκετούς εκ των χθεσινών αντιπάλων τους. Κάπως έτσι κανείς καταλαβαίνει το μέγεθος της ελληνικής στενομυαλιάς στο ποδόσφαιρο. Μια χώρα που έχει ταλέντο στο ποδόσφαιρο είτε δεν εκπαίδευε σωστά τους πιτσιρικάδες της, είτε τους άφηνε στις κερκίδες και τους πάγκους μέχρι να μπαγιατέψουν, να γίνουν άντρες και να μείνουν πίσω σε εξέλιξη. Μακάρι, έστω από ανάγκη, να αλλάξουμε μυαλό, διότι τότε θα αλλάξουμε και ποδοσφαιρικό επίπεδο.

ΠΗΓΗ: Sportday

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS