Αρκετοί από όσους τραυματίστηκαν σοβαρά έμειναν ανάπηροι, χάνοντας χέρια και πόδια. Η ζωή τους δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια, ωστόσο το ποδόσφαιρο υπάρχει για να τη χρωματίζει.

Δύναμή τους αποτελεί η θέληση καθώς χωρίς αυτή τίποτα δεν είναι εφικτό. Όταν υπάρχει ωστόσο φαίνεται περίτρανα πως μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμη και εκείνα τα οποία φαντάζουν τρομακτικά δύσκολα. Και οι άνθρωποι που μείνανε ανάπηροι από τον καταστροφικό αυτόν σεισμό βρήκαν το κουράγιο και την αποφασιστικότητα να μη το βάλουν κάτω, να φορέσουν φανέλες και ποδοσφαιρικά παπούτσια, να βρουν μια μπάλα και να παίξουν ποδόσφαιρο!

Πρόκειται για την ομάδα ατόμων με ειδικές ανάγκες με την ονομασία «Team Zaryen», η οποία απαρτίζεται από δύο αποστολές, μία αποτελούμενη από άντρες και μία από γυναίκες. Και οι δύο «γεννήθηκαν» στο νοσοκομείο που νοσηλεύτηκαν όσοι και όσες βγήκαν ζωντανοί από τα συντρίμμια τον Ιανουάριο του 2010. Αμφότερες παίρνουν μέρος σε αγώνες με άλλες ομάδες αναπήρων. Οι ομάδες αποτελούνται από επτά παίκτες, οι οποίοι τρέχουν με πατερίτσες σε γήπεδο μικρών διαστάσεων. Το όνομα «Zaryen» στη γλώσσα της Αϊτής σημαίνει «ταραντούλα» και η επιλογή του συγκεκριμένου ονόματος μόνο τυχαία δεν ήταν.

Η αράχνη ταραντούλα αντιπροσωπεύει σύμφωνα με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας την προσπάθειά τους καθώς από τη μία διαθέτει πολλά πόδια (όπως και οι παίκτες που αγωνίζονται με πατερίτσες) και από την άλλη όταν χάνει το ένα της πόδι εξακολουθεί και περπατάει ενώ μέσα σε ένα χρονικό διάστημα αποκτά στη θέση του ένα άλλο (όπως και τα άτομα με ειδικές ανάγκες που ευελπιστούν μια μέρα να ξαναπερπατήσουν διαθέτοντας ένα τεχνητό πόδι).

Η προσπάθεια της ομάδας Zaryen λαμβάνει σημαντική οικονομική στήριξη από διάφορους φορείς, όπως από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, από τον οργανισμό που στηρίζει αθλητές με ειδικές ανάγκες, από την καθολική εκκλησία αλλά και από τον φορέα που είναι υπεύθυνος για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανθρώπων στην Αϊτή που επλήγησαν από τον σεισμό με την ονομασία «Project Medishare».

Ο Γουίλφριντ Μασένα, ποδοσφαιριστής στην ομάδα Zaryen, έχει ήδη αποκτήσει τεχνητό πόδι με τη συμβολή του παραπάνω φορέα και μία πρόσφατη συνέντευξή του αντανακλά το κουράγιο και την αισιοδοξία που προσπαθεί να μεταδώσει σε συνανθρώπους του που αντιμετωπίζουν παρόμοια κινητικά προβλήματα.

«Μιλάω με αρκετά άτομα με ειδικές ανάγκες και τους λέω πως μια μέρα θα μπορούν να είναι και αυτοί σαν και εμένα. Τους λέω πλέον πως μπορώ να περπατήσω, να τρέξω, να οδηγήσω. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορώ να κάνω με το καινούργιο μου πόδι που κι αυτοί θα μπορούν να κάνουν κάποια μέρα. Ακόμα κι αν υποφέρεις από κάποια αναπηρία, αυτό δεν σημαίνει πως η ζωή σου έχει τελειώσει», είχε επισημάνει ο Μασένα.

Η Zaryen είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο της σε ποδοσφαιρική αναμέτρηση ακριβώς έναν χρόνο μετά τον φονικό σεισμό του 2010. Τον Ιανουάριο του 2011 αντιμετώπισε την Εθνική Ομάδα ατόμων με ειδικές ανάγκες της Αϊτής (η οποία προϋπήρχε του καταστροφικού σεισμού) σε διπλές αναμετρήσεις. Ηττήθηκε σε αμφότερες τις συναντήσεις με 2-0 και 1-0, ωστόσο αυτό δεν είχε καμία απολύτως σημασία καθώς η χαρά της συμμετοχής ήταν αυτή που βγήκε κερδισμένη.

Η Zaryen εξακολουθεί να δίνει το παρών μέχρι και σήμερα σε διεθνείς αναμετρήσεις με άλλες ομάδες ατόμων με ειδικές ανάγκες ενώ παίκτες της έχουν ενσωματωθεί και στην Εθνική Ομάδα αναπήρων της Αϊτής, η οποία τον ερχόμενο Οκτώβρη θα συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο ομάδων από άτομα με ειδικές ανάγκες που θα διεξαχθεί στη Ρωσία.

ΠΗΓΗ: othersidefootball.com