Και τώρα μήπως πρέπει να εφεύρουμε έναν Τζίγκερ;

Κι όσοι αυτή τη στιγμή μουρμουράνε διάφορα, για τις σχέσεις του Γιάννη Αλαφούζου με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη ή υπαινίσσονται ότι ο πρώτος είναι «μπροστινός» του δεύτερου κι ότι τα νήματα εξακολουθεί να τα κινεί η οικογένεια Βαρδινογιάννη, αφενός τους καλώ να αποδείξουν αυτόν τον ισχυρισμό κι αφετέρου τους λέω ότι είναι μια καλή στιγμή να σταματήσουν να βλέπουν συνωμοσίες παντού.

Αυτό που ζήταγε επιτακτικά ένα σωρό κόσμος, το «πούλα και φύγε» έγινε χωρίς το «πούλα». Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης δεν είναι πια μεγαλομέτοχος, δεν χρειάζεται να δίνει εξηγήσεις για ό,τι κάνει ή δεν κάνει, δεν θα είναι υπεύθυνος για ό,τι πάει καλά ή στραβά, δεν θα ξαναβάλει το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει. Και - επιτέλους - δεν θα χρειάζεται να ακούει πια βρισιές και συνθήματα σε βάρος του και σε βάρος της οικογένειάς του, απ’ αυτά που τον στόλιζαν τόσα χρόνια και τον έκαναν να στρέψει το πρόσωπό του μακριά από το ποδόσφαιρο. Διότι μπορεί να έχει κάνει λάθη, όπως όλοι, μπορεί να έπρεπε να κάνει περισσότερα, να μην ασχολήθηκε όσο θα ήθελαν κάποιοι, να μην τα έβαλε με το παρασκήνιο, να μην αγόρασε τους παιχταράδες που λαχταρούσαν οι οπαδοί κάθε καλοκαίρι, να μην έφτιαξε μια «Πράσινη Δυναστεία», αλλά έκανε και σωστά πράγματα, δαπάνησε χρήματα από την τσέπη του, άνοιξε τις πόρτες της πολυμετοχικότητας, κανείς ποτέ δεν είχε ούτε μισή υπόνοια ότι έπαιξε βρώμικα και προσπάθησε να ελέγξει το παρασκήνιο, έφερε μερικούς παίκτες Α διαλογής και προσπάθησε μια περίοδο συνολικά για το καλό του ποδοσφαίρου και όχι αποκλειστικά για το καλό της δικής του ομάδας. Και σε τελική, ό,τι κι αν έκανε ή δεν έκανε, είναι κρίμα κι άδικο να ακούει τόσα πολλά από τόσους πολλούς, εδώ και τόσα χρόνια.

Μόνο που τώρα υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα: χωρίς Τζίγκερ, ποιον θα βρίζουν κάποιοι; Ποιος θα φταίει για όλα; Τώρα που έφυγε ο «Εξαποδώ», αυτοί που είχαν πει ότι δεν παίρνουν διαρκείας και δεν πάνε στο γήπεδο για να μην βάζει τα λεφτά στην τσέπη του ο Τζίγκερ, θα το ξανασκεφτούν; Τώρα που ο Παναθηναϊκός πέρασε στα χέρια του κόσμου του και κανένας Βαρδινογιάννης δεν θα «καπελώνει τα όνειρα» και δεν θα «μικραίνει την ομάδα», θα την στηρίξουν; Θα τη βοηθήσουν να μεγαλώσει; Γιατί άλλο να έχεις τον Τζίγκερ να βρίζεις κι άλλο να είσαι ένας από τους πολλούς που «διοικούν» - πώς να βρίσεις τον εαυτό σου; Και τι να του πεις του εαυτού σου, «πούλα και φύγε»;

Εκτός αν εφεύρουμε έναν «νέο Τζίγκερ»: κάποιον που θα βρίζουμε, θα κατηγορούμε για όλα τα στραβά, θα του ζητάμε να βάλει το χέρι στην τσέπη, θα βγάζουμε το άχτι μας πάνω του. Πρώτος υποψήφιος, φαντάζομαι ότι θα είναι ο Γιάννης Αλαφούζος. Ειδικά σ’ αυτή τη χώρα, οι «Σωτήρες» κι αυτοί που βγαίνουν μπροστά στα δύσκολα, κάνουν συνήθως αργά ή γρήγορα το δρομολόγιο Αποθέωση - Μπινελίκι χωρίς ενδιάμεση στάση...

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr