R.I.P. Ligue 1;

«Αυτή είναι η ευκαιρία μας, καθώς για τα επόμενα 7 χρόνια η Παρί θα κυριαρχήσει», είχε δηλώσει ο Λουλού Νικολάν λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος. Οι παίκτες του τελικά του έκαναν το χατίρι, η Μονπελιέ κατέκτησε τον τίτλο, όμως τα λόγια του αποδείχθηκαν προφητικά. Την στιγμή που οι παραδοσιακές δυνάμεις του γαλλικού ποδοσφαίρου βρίσκονται σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση, οι Παριζιάνοι ανεβαίνουν όχι επίπεδο, αλλά επίπεδα. Λαβέτσι, Βεράτι, Τιάγκο Σίλβα και Ιμπραΐμοβιτς αποκτήθηκαν φέτος, με τον Αντσελότι να κάνει την προετοιμασία και την Παρί να παίζει θεωρητικά χωρίς αντίπαλο.

Τα τεράστια ποσά που πληρώνουν οι πρωτευουσιάνοι έχουν προκαλέσει αντιδράσεις σε πολιτικό επίπεδο, ενώ στο αγωνιστικό διεξάγεται μία... μάχη κατά πόσο αυτή η συμπεριφορά κάνει καλό στο γαλλικό ποδόσφαιρο και στην Ligue 1, η οποία αναμένεται να είναι παράσταση για έναν ρόλο. Ας ξεκινήσω από τα σχόλια που γίνονται για τα οικονομικά δεδομένα της υπόθεσης. Ο Ολάντ υποσχέθηκε ότι ο Σουηδός θα κληθεί να πληρώσει φόρους με βάση τον νέο νόμο για τους πλούσιους (με δηλωθέν εισόδημα άνω του 1 εκατ. ευρώ) που θα ψηφιστεί προσεχώς. Το πρώτο δεδομένο είναι ότι ο πρώην επιθετικός της Μίλαν φρόντισε να εξασφαλίσει ότι σε τέτοια περίπτωση η Παρί θα είναι εκείνη που θα πληρώσει. Το δεύτερο είναι ότι σαφώς πρόκειται για κάτι προκλητικό στους καιρούς που ζούμε. Όμως, δεν είναι ούτε το γαλλικό δημόσιο που θα τον πληρώσει, ούτε οι οπαδοί της Παρί, ούτε καν κάποιος Γάλλος επιχειρηματίας. Είναι οι επενδυτές από το Κατάρ, που δηλώνουν ότι σε δύο χρόνια σκοπεύουν να κάνουν την ομάδα κερδοφόρα (μάλλον δεν τους τα είπαν καλά...). Το γαλλικό δημόσιο μόνο να κερδίσει έχει από αυτά τα ξένα κεφάλαια και όσο προκλητικό είναι να πληρώνεται κάποιος με 35.000 ευρώ ημερησίως, δεν είναι δικό του το φταίξιμο. Αν υπάρχει τρόπος να σταματήσει αυτό που συμβαίνει με τους Άραβες στο ποδόσφαιρο είναι η υψηλή φορολογία με κλίμακες στις απολαβές των παικτών και στα ποσά που δαπανούνται για μεταγραφές.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr