Συμφώνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν από το συγκρατημένο στις δηλώσεις του (ακόμα και στη μετά Ομπράντοβιτς εποχή) επιτελείο της ομάδας, ο Παναθηναϊκός θα αποκτήσει άλλους δύο παίκτες: ένα σέντερ και ένα «τεσσάρι».

Μολονότι υπάρχει περιθώριο ακόμα και για την απόκτηση δύο Αμερικανών, ο ένας από τους νεοσύλλεκτους ψηλούς θα είναι πιθανότατα Ελληνας, δηλαδή ο Βασίλης Καββαδάς. Μόνο στα μανατζεριλίκια σκοντάφτει η μετακίνησή του.

Οι υπόλοιπες θέσεις της πρώτης ομάδας έχουν κλείσει. Βεβαίως, θα συνεχιστεί το «παιδομάζωμα», με το βλέμμα στο μέλλον. Ο Παναθηναϊκός της προηγούμενης τριετίας μπορεί να αδιαφόρησε για τη μεθεπόμενη μέρα, αλλά θα κοιτάξει να καλύψει το χαμένο έδαφος με χρονοκαθυστέρηση. Στο στόχαστρό του βρίσκονται όλοι οι εκλεκτοί της γενιάς των αμούστακων, όσοι δεν φόρεσαν ήδη τα πράσινα.

Στο πρόσωπο του μάλλον άγνωστου Κίτσεν, ο Πεδουλάκης ελπίζει ότι βρήκε ένα κρυμμένο λαχείο. Εψαχνε έναν νοικοκύρη γκαρντ, προικισμένο με καθαρό και ήρεμο μυαλό αλλά και γερό κορμί, ικανό να βοηθάει τον Διαμαντίδη, να εξισορροπεί στο αναρχοαυτόνομο παιχνίδι του Ούκιτς, αλλά και να αποτελεί τρίτο πόλο σε σχήματα με τρεις γκαρντ.
Στα χαρτιά, ο Κίτσεν ικανοποιεί αυτές τις προδιαγραφές, ενώ προσφέρει βοήθεια και στα ριμπάουντ. Η θεωρία, όμως, απέχει πολύ από την πράξη. Ο Αμερικανός δεν έχει πείρα Ευρωλίγκας ούτε σήκωσε ποτε στους ώμους του απαιτήσεις ομάδας επιπέδου Παναθηναϊκού.
Το Ιδιο ισχύει και για τον Αντι Πάνκο, για τον Μάικ Μπράμο, αλλά και -σε μικρότερο βαθμό- για τον Λιθουανό που χρεώθηκε το πόστο του Καϊμακόγλου, τον Ματσιούλις. Στην προσπάθεια του Παναθηναϊκού για επανεκκίνηση, τα σίγουρα χαρτιά είναι λιγοστά και τα στοιχήματα πολλά.
Ο σκληραγωγημένος Πεδουλάκης ακούγεται σίγουρος για τον εαυτό του και ελπίζει ότι θα παρουσιάσει μία ομάδα αντάξια του κληροδοτήματος. Συνεργάζεται αρμονικά με τη νέα διοίκηση (με συνδετικούς κρίκους τους περπατημένους και σεβαστούς στην πιάτσα Μάνο Παπαδόπουλο, Φραγκίσκο Αλβέρτη) και αισθάνεται όμως ξένοιαστος, όσο ποτέ άλλοτε.
«Στον Παναθηναϊκό δεν χρειάζεται να κάνω όλες τις δουλειές, είμαι μόνο προπονητής», μου έλεγε χθες με πικρό χιούμορ. Εάν δούλευε και αυτός στο εξωτερικό, όπως λ.χ. ο Φώτης Κατσικάρης, θα θεωρούσε αυτή την ξενοιασιά αυτονόητη. Αλλού ο παπάς είναι παπάς και ο ζευγάς ζευγάς.

Στην Ελλάδα, όμως, όχι. Τουλάχιστον όχι στα κατώτερα πατώματα της πολυκατοικίας. Στο περσινό Περιστέρι, ο Πεδουλάκης είχε καταντήσει ακόμα και… χορηγός.

ΠΗΓΗ: Sportday

Γνώμες LIFE Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός