Θα αργήσουμε να ξαναδούμε την ομάδα μας όμως παρότι έχουμε χάσει δυο ματς ήδη η ανυπομονησία υπάρχει. Δεν ξέρω αν είναι βίτσιο αλλά θέλω να είμαι δίπλα σε αυτή την ομάδα. Μου αρέσει να την βλέπω κι ας θεωρούν πολλοί πως δεν βλέπεται. Όμως η άποψη μου δεν αλλάζει και λίγο θα άλλαζε αν η ΑΕΚ είχε ξεκινήσει με δύο νίκες πράγμα που με την μορφή που είχαν οι δύο αγώνες δεν θα ήταν απίθανο, ούτε θαύμα. Και τα δύο ματς χάθηκαν στις λεπτομέρειες. Αν υπήρχαν ένας -δύο παίκτες πραγματικής διαφοράς η ομάδα με την απόδοση που είχε θα μπορούσε να τα είχε καθαρίσει. Εχει κερδίσει δεκάδες αλλά παλιότερα με χειρότερη συνολική απόδοση χάρη στην κλάση ενός ή δύο χαρισματικών παικτών που φέτος δεν υπάρχουν ή είναι μικροί για να καθορίζουν αποτελέσματα μόνοι τους. Δεν είναι η χειρότερη ΑΕΚ που έχω δει όμως πίστευα και πιστεύω πως φέτος για πρώτη φορά στην ιστορία ο στόχος είναι η παραμονή στην κατηγορία. Και πρέπει όλοι μας να το έχουμε στο μυαλό μας αυτό για να βγει η χρονιά και να τον πετύχουμε τον στόχο. Όλα μπορεί να αλλάξουν μέσα στη σαιζόν αλλά ο στόχος πρέπει να μείνει ο ίδιος. Και να επιτευχθεί χωρίς βέβαια να είναι επιτυχία. Γιατί αν αλλάξουν τα πράγματα θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα μια κακή σαιζόν. Το στίγμα όμως δεν φεύγει. Κι αυτό πρέπει όλοι να το έχουν στο μυαλό τους. Από τον Θωμά που δεν μου φαίνεται να έχει καταλάβει τι παίζεται πραγματικά μέχρι τον τελευταίο οπαδό που θα έχει φέτος το κουράγιο να είναι κοντά στην ομάδα.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο aek365

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο ΑΕΚ SPORTS