Το (μεγάλο) πρόβλημα της ΑΕΚ δεν είναι ο προπονητής και ποιος θα κάθεται στην άκρη του πάγκου. Η ΑΕΚ έχει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα να διαχειριστεί, να αντιμετωπίσει και αν μπορεί να τα επιλύσει. Προβλήματα που της σφίγγουν κάθε μέρα και περισσότερο την θηλιά. Προβλήματα που την φέρνουν στο σημείο να μην ξέρει αν θα ζει τον Οκτώβριο, όπως έλεγε με δραματικό τόνο σε ένα από τα τελευταία Δ.Σ. ο Δημητρέλος.
Και μέσα σε όλα αυτά τα προβλήματα η ΑΕΚ που δεν έχει τίποτα υπέρ της, τίποτα δεν πάει καλά για αυτήν, τίποτα δεν την βοηθά για να... ανασάνει και να χαμογελάσει αγωνιστικά, βλέπει να «πνίγεται» μόνη της ακόμη και στα πιο εύκολα πράγματα. Το χθεσινό φιλικό στην Νίκαια θα μπορούσε να περάσει στο ντούκου, ως ένα χρήσιμο τεστ για τους πολύ μικρούς. Να μην δημοσιοποιήσει δηλαδή την δυσαρέσκεια του για τους Φουρτάδο - Γκερέιρο, ο Βαγγέλης Βλάχος.
Όμως, επέλεξε να το κάνει και είναι δικαίωμα του. Ωστόσο, το έκανε με αρκετά άκομψο τρόπο και εκεί είναι που κάνει «φάουλ». Κανείς προπονητής στον πλανήτη δεν έχει δικαίωμα να λέει τον παίκτη του «τραγικό» δημοσίως και να του σούρει τα εξ' αμάξης. Ακόμη και αν ήταν χειρότερος και από... τραγικός, που ήταν όντως ο Φουρτάδο. Είμαστε στις αρχές Σεπτέμβρη με μόλις δύο επίσημα ματς στην σεζόν. ακολουθούν 28 αγωνιστικές στην Σούπερ Λίγκα και όσα ματς έχει να δώσει η ΑΕΚ στο Κύπελλο.
Ο Βλάχος δεν στήριξε τους παίκτες του δημοσίως και έχει... πιαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν να βγάζει στην σέντρα παίκτες του. Δείχνει να χάνει εύκολα την ψυχραιμία του και να πνίγεται στο «σήμερα», δίχως να μπορεί να δει με καθαρό μάτι το «αύριο». Η ΑΕΚ καλώς ή κακώς στην κατάσταση που είναι έχει όλους τους παίκτες ανάγκη. Από τον τραγικό Φουρτάδο και τον παλαίμαχο Γκερέιρο, μέχρι τον Νικολόπουλο και τον Τσούπρο που τους είδα χθες για πρώτη φορά και μου άφησαν (πολύ) καλές εντυπώσεις.
Ο προπονητής ποτέ και δημοσίως δεν πρέπει να κράζει τους παίκτες του. Αν θέλει να το κάνει για τους τσιτώσει, να τους πεισμώσει, να τους δώσει κίνητρο να βελτιωθούν έχει άπλετο χώρο και χρόνο εντός των αποδυτηρίων και στο γραφείο του. Εκεί γίνονται αυτές οι δουλειές, όχι μπροστά στις κάμερες και στα ΜΜΕ. Και ας είναι «εμπορικές» και «πιασάρικες» για όλους εμάς.
Η ΑΕΚ δεν έχει χαθεί με τις δύο ήττες στο πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ θα χάσει οριστικά και αμετάκλητα το παιχνίδι, αν χάσει τα... αποδυτήρια της. Αν αυτή η ΑΕΚ δεν παίζει ορκισμένη για την νίκη, αν δεν παίζει ο ένας για τον άλλο από την προπόνηση μέχρι τον αγώνα, αν δεν παίζει ο καθένας (και) για τον προπονητή που τον βάζει μέσα και φορά την φανέλα της ΑΕΚ, τότε δύσκολα θα τα βγάλει πέρα.
Για αυτό ο Βλάχος πρέπει να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του σε αυτόν τον τομέα για να έχει οφέλη μετέπειτα. Έδειξε καλά δείγματα δουλειάς με τον Αστέρα Τρίπολης, ήταν άτυχη και αδικήθηκε στην Ξάνθη. Μην τα... χάσει και αυτά. Η ΑΕΚ θέλει δουλειά, ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος, σε περιόδους κρίσης...
Υ.Γ.: Από όλους τους παίκτες που έμειναν εκτός αποστολής (πάνω από 10) για το φιλικό στην Νίκαια, μόλις ένας (Φούντας) βρήκε τον δρόμο για να πάει να δει την ΑΕΚ και τους συμπαίκτες του...
Υ.Γ.1: Η φετινή προσπάθεια στο μπάσκετ, ίσως είναι ότι πιο υγιές έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια στην οικογένεια της ΑΕΚ. Σε 2-3 χρόνια (ελπίζω) να δούμε το γιατί... Ειδικά αν σιγά - σιγά την αφήσουν ήσυχη αυτοί που τρώνει από τις σάρκες της.
Υ.Γ.2: Μια βαθιά υπόκλιση για τους πραγματικούς υπερ-αθλητές. Ολους αυτούς που βγάζουν την ψυχή τους και μετά το ταλέντο τους, τούτες τις ημέρες στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου. Μαθήματα ζωής για όλους εμάς τους κακομαθημένους...
ΠΗΓΗ: aek365