Δεν τους ξέρουμε καλά τους Λιθουανούς, δεν έχουμε δώσει πολλά ματς μαζί τους, δεν τους βάζει πάντα γκολ ο Φάνης Γκέκας. Απόψε θα είναι μεγαλύτερη η απουσία του Καραγκούνη γιατί το ματς είναι εντός έδρας: θα λείψουν οι γνωστές δέκα δεκαπέντε περιπτώσεις επίθεσης που ο «Κάρα» δημιουργεί κερδίζοντας φάουλ. Θα λείψουν και τα καλά του στημένα.

Εκτός από τον «Κάρα» απόψε κόντρα στη Λιθουανία θα λείψει ο άνθρωπος που άλλαξε το ματς στη Λετονία, δηλαδή ο Γιώργος Σαμαράς, ο μοναδικός κυνηγός που έχουμε που μπορεί στη βραδιά του να τρομοκρατήσει την αντίπαλη άμυνα και να τραβήξει την ομάδα στην επίθεση. Θα λείψει και ο Σαλπιγγίδης, σκόρερ όλων σχεδόν των σημαντικών γκολ τα τελευταία χρόνια. Απόψε θα είναι πιο μόνος ο Κώστας Κατσουράνης, που έχει αρχίσει μουδιασμένα τη χρονιά αλλά που στη Λετονία έδειξε πως με μια μπαλιά μπορεί να γυρίσει το ματς: μας αρέσει δεν μας αρέσει, αυτός και οι άλλοι -που ανέφερα- είναι οι σημαντικοί και οι στυλοβάτες της Εθνικής. Δεν είναι τέτοιοι για την ώρα, ούτε ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ούτε ο Παπασταθόπουλος, ούτε ο Φορτούνης ούτε ο Νίνης ούτε ο Μήτρογλου ούτε ο Φετφατζίδης, που δεν είναι καν στην αποστολή.

Υπερβολή
Η τελευταία υπερβολή στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η υπερτίμηση, το φούσκωμα, το υπερβολικό κανάκεμα των μικρών. Δεν αντιλέγω ότι ο Παπαδόπουλος και ο Παπασταθόπουλος είναι μια χαρά εξελίξιμοι παίκτες. Βλέπω επίσης κι εγώ ότι ο Φορτούνης έχει κάτι: η κλάση του δεν συζητιέται, μολονότι στιγμές στιγμές η αγωνιστική συμπεριφορά του μοιάζει με αυτή που είχαν οι παίκτες της δεκαετίας του '80, που ήταν περισσότερο επιδειξίες παρά μαχητές. Δεν έχω επίσης αντίρρηση ότι ο Μήτρογλου είναι γκολτζής και ο Φέτφα μπορεί να τρελάνει άνθρωπο και σίγουρα οι Ιταλοί που πήραν τον Νίνη κάτι πάνω του ξεχώρισαν. Ομως προσοχή: κανένα από αυτά τα παιδιά δεν είναι για την ώρα παίκτης που μπορεί να πάρει πάνω του την Εθνική ομάδα. Καλά καλά κανείς από όλους τους δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένος.

Στόπερ

Λένε ότι οι Ρώσοι έδιναν στη Σάλκε 18 εκατομμύρια ευρώ για τον Παπαδόπουλο και η μεταγραφή χάλασε γιατί δεν έδωσαν 20. Ας μου επιτραπεί να αμφιβάλω: το πιθανότερο είναι ότι οι Γερμανοί προσπάθησαν να τους πιάσουν κορόιδο, αλλά οι Ρώσοι δεν τσίμπησαν! Μπορεί κάποιος να δώσει πολλά για τον Κυριάκο: το νεανικό της ηλικίας του και μια πρωτοφανής έλλειψη κεντρικών αμυντικών, το επιτρέπει. Από αυτό όμως μέχρι να τον θεωρούμε νέο Μπεκενμπάουερ ή Νέστα ή Τιάγκο Σίλβα ή δεν ξέρω τι άλλο, πάει πολύ! Εγώ βλέπω ένα σοβαρό παίκτη, ικανό και επιθετικά στις στημένες φάσεις, αλλά ακόμα μάλλον ανήμπορο να κατεβάσει μπάλα παρά τη μεγάλη τεχνική του βελτίωση στη Γερμανία. Για να γίνει ο στόπερ των 20 εκατ. ευρώ πρέπει να αρχίσει να παίρνει πρωτοβουλίες, και να γίνει ακόμα πιο μυαλωμένος στο παιχνίδι του: το πέναλτι π.χ. στη Λετονία είναι μια διπλή κουταμάρα, αφού και την προσποίηση έφαγε σαν πρωτάρης και δεν έκανε φάουλ εκτός περιοχής, ενώ μπορούσε. Ο Παπασταθόπουλος, που παίζει γράφοντας στη φανέλα το αρχαιοπρεπές «Σωκράτης», είναι συχνά περισσότερο εκρηκτικός από όσο πρέπει: αν ο Κυριάκος πρέπει να βάλει ενέργεια στο παιχνίδι του, αυτός πρέπει να κουλάρει! Δεν λέω ότι δεν είναι καλοί: λέω ότι έχουν να μάθουν ακόμα πολλά.

Επιθετικοί

Το ίδιο φυσικά και οι επιθετικοί. Ο Φορτούνης για να κάνει καριέρα στη θέση που παίζει πρέπει να γίνει ηγέτης, δηλαδή να παίζει πιο πολύ με την μπάλα, να ρισκάρει περισσότερο, να παίζει πιο πολύ κάθετα: αν φτάσουμε κάποτε να περιμένουμε από αυτόν την μπαλιά που έκανε ο Κατσουράνης στον Γκέκα στη Ρίγα, τότε θα 'χει κάνει ένα άλμα στην καριέρα του! Ο Μήτρογλου πρέπει να αποφασίσει ότι για να κάνει μεγάλη καριέρα πρέπει να πρεσάρει: δεν αρκεί η εκτελεστική δεινότητα – πρέπει η αντίπαλη άμυνα να σε νιώθει κι όταν δεν έχεις την μπάλα. Ο Νίνης πρέπει να μάθει να αγωνίζεται. Το ποδόσφαιρο δεν είναι τα χαϊλάιτς των αθλητικών εκπομπών: θέλει δουλειά, νεύρο, μαχητικότητα, παρουσία. Δεν φταίει αυτός, αλλά τον κάναμε σταρ πριν γίνει ποδοσφαιριστής. Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχει και ο Φετφατζίδης: παίζει λες και κάθε του ενέργεια με την μπάλα θα μπει σε dvd.

Ευκαιρίες

Ο Σάντος θα δώσει ευκαιρίες στους μικρούς. Στο τέλος της διαδρομής των προκριματικών θα ξέρουμε αν κάποιοι είναι πρωταθλητές ή αν μας έδειξαν ήδη όσα μπορούσαν. Τα οποία δεν είναι λίγα, αλλά καλό είναι αντί για μπράβο, να τους υπενθυμίζουμε ότι μπορούν περισσότερα...

Μια απάντηση

Έγραψα το Σάββατο κάποιες απλές παρατηρήσεις για τη δίωξη του Θοδωρή Ζαγοράκη: κυρίως προσπάθησα να κάνω κατανοητό ότι πρέπει να γίνει μια διάκριση ανάμεσα στο θέμα των σχέσεων του ΠΑΟΚ με τον επιχειρηματία Ηλία Βιολίδη και στο θέμα των ποσών που εμφανίζονται στο πόρισμα του ΣΔΟΕ ως έξοδα της ΠΑΕ χωρίς αποδείξεις. Έγραψα ότι οι δοσοληψίες με τον Βιολίδη πρέπει να εξεταστούν προσεχτικά ώστε να δούμε γιατί υπήρξαν και αν συνιστούν κάποιου τύπου παρανομία. Έγραψα και επαναλαμβάνω ότι το ποσό των 320 χιλιάδων ευρώ για το οποίο το ΣΔΟΕ δεν έχει βρει αποδείξεις, από τη στιγμή που αντιπροσωπεύει έξοδα πέντε χρόνων, το θεωρώ ανάξιο συζήτησης: άλλωστε το ίδιο το Δ.Σ. του ΠΑΟΚ το έχει χαρακτηρίσει ως «οδοιπορικά του Ζαγοράκη» αναγνωρίζοντας ότι πρόκειται για χρήματα που ξοδεύτηκαν για ανάγκες της ΠΑΕ. Η θέση σκανδάλισε αρκετούς που μου έστειλαν διάφορα mail αρκετά επικριτικά. Εριξα μια ματιά στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις και διαπίστωσα ότι αρκετοί από αυτούς που με κακίζουν για τη θέση μου, θεωρώντας την πολύ κυνική ή ακόμα και ύποπτη, ήταν οι ίδιοι που χρόνια πριν με βομβάρδιζαν με ανάλογες επικρίσεις γιατί επεσήμανα ότι π.χ. το ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ του Σάντος ήταν βαρετό και ανυπόφορο. Τότε οι ίδιοι άνθρωποι προσεύχονταν στον Ζαγοράκη – υπερασπιζόμενοι ένα περίεργο αλάθητο των κρίσεών του. Τώρα οι ίδιοι τον βρίζουν. Και μαζί με αυτόν και μένα, γιατί τολμάω να επισημάνω πράγματα αυτονόητα για όποιον έχει δουλέψει λίγο σε οργανισμούς τόσο μεγάλους όσο η ΠΑΕ ΠΑΟΚ.

Ομολογώ ότι το πιο ενδιαφέρον στην ιστορία αυτή είναι πως οι ίδιοι που κάποτε τον αποθέωναν, σήμερα τον βρίζουν. Απαντάω σε όλους ότι παραμένω αμετακίνητος στη θέση μου: και όταν τον αποθέωναν και τώρα που τον βρίζουν το κάνουν για λάθος λόγους…

Ανόρθωση

Μπορεί να μην είχαμε ποδόσφαιρο το Σαββατοκύριακο, αλλά φρόντισε η εγχώρια πολιτική σκηνή να καλύψει το κενό. Προσωπικά έχω εντυπωσιαστεί από τις γνώσεις του Ανδρέα Λοβέρδου για το ευρωπαϊκό και ιδιαίτερα για το κυπριακό ποδόσφαιρο: το λέω με την ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου του «Θέσεις για τη Νέα Ελληνική Ανόρθωση». Περιμένω σύντομα τον δεύτερο τόμο για το Νέο Ελληνικό ΑΠΟΕΛ, την Ομόνοια, την ΑΕΛ, τον Εθνικό Αχνας κ.λπ.

ΠΗΓΗ:  Sportday

Εθνική Ελλάδας Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS