Η διετία 1981-'82 ήταν συναρπαστική για το ποδόσφαιρο της Ονδούρας. Σε αυτή την μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής (λίγο μικρότερη σε έκταση και πληθυσμό από την Ελλάδα) η πλειονότητα των κατοίκων ανέκαθεν ζούσε και ανέπνεε για τη μπαλίτσα. Τότε σημειώθηκαν οι δύο μεγαλύτερες επιτυχίες του έθνους σε σχέση με το τόπι. Το 1981 κατέκτησε για πρώτη και μοναδική φορά το Κύπελλο CONCAVAF (σ.σ.: Κεντρικής και Βόρειας Αμερικής) και την αμέσως επόμενη χρονιά ταξίδεψε για παρθενική φορά σε Μουντιάλ.

Η αλήθεια είναι πως ούτε τότε ο κόσμος σε αυτή την τριτοκοσμική χώρα είχε τα φράγκα να πηγαίνει ανελλιπώς στο γήπεδο. Ωστόσο, με κάποιο τρόπο άπαντες έβρισκαν τα απαιτούμενα lempiras (σ.σ.: το εθνικό νόμισμα) και κατάφερναν να δίνουν το παρών τις Κυριακές στις μεγάλες γηπεδικές φιέστες. Πλέον όμως δεν πηγαίνει κανείς και αυτή η αποχή σύμφωνα με την αρχή διεξαγωγής της εγχώριας λίγκας, είναι εξαιρετικά πιθανό να την τινάξει στον αέρα.

«Το ποδόσφαιρο πεθαίνει. Οι εξέδρες είναι μονίμως άδειες και πραγματικά δεν βρίσκω κανέναν λόγο να παίζουν οι ομάδες χωρίς οπαδούς. Καλύτερα να σταματήσει το πρωτάθλημα εδώ και τώρα, γιατί μπαίνουμε και μέσα. Το σκεφτόμαστε και ίσως να το κάνουμε σύντομα», ήταν η απειλή του προέδρου της Ολίμπια εκ των μεγάλων συλλόγων της χώρας, που φαίνεται να βρίσκει σύμφωνους και τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες. Ακόμα και στο μεγάλο ντέρμπι Μοτάγκουα-Ολίμπια (κάτι σαν το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός) στο μεγάλο στάδιο της πρωτεύουσας Τεγκουσιγάλπα «Ολίμπικο Μετροπολιτάνο» των 35.000 θέσεων, μόνο οι 2.500 εξ αυτών ήταν πιασμένες.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr