Που συγκάλυπταν, εθελοτυφλούσαν, αποπροσανατόλιζαν και στήριζαν μία οφθαλμαπάτη. Σα να σηκώθηκαν από λήθαργο, όσοι που «ζούνε για τον Άρη» κατηγόρησαν για εσχάτη προδοσία από αυτούς που «ζούνε από τον Άρη». Έπραξαν, δηλαδή, το αυτονόητο με πολυετή καθυστέρηση. Είναι, όμως τα πράγματα τόσο απλά;
Στην Ελλάδα, η αίσθηση της ατομικής ευθύνης είναι άγνωστη για τον μέσο πολίτη. Στον Άρη, η λέξη αυτοκριτική αγνοείται εδώ και χρόνια, Μοιραία, λοιπόν, εν ριπή οφθαλμού οι «θύτες» μετατρέπονται σε «θύματα» και τα «θύματα» σε «θύτες». Σαφώς, σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την κατάντια της ομάδας έχουν όσοι:
- διοικούσαν «πίσω από τις κουρτίνες», απολαμβάνοντας την ηρεμία της θεωρητικής ανευθυνότητάς τους
- δημιουργούσαν υπέρμετρες προσδοκίες που διαψεύδονταν από την ωμή πραγματικότητα
- απέκρυπταν τα πραγματικά προβλήματα του συλλόγου, προφασιζόμενοι το «καλό του»
- πίεζαν για ενίσχυση του roster, ενώ η ομάδα βρισκόταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας
- υποσκέλιζαν τη λανθασμένη διαχείριση των ποδοσφαιριστών από τη διοίκηση Αθανασιάδη-Κόντη
- «έβαζαν μπροστά» τη Λέσχη για να προωθήσουν αδιαφανείς συνεργασίες με διαφανείς διαδικασίες
- προπαγάνδιζαν πέρυσι για το καλύτερο υλικό της 5ετίας και χάριζαν ονειρώξεις στους φιλάθλους, τη στιγμή που ο πραγματικός στόχος της ομάδας θα έπρεπε να είναι η σωστή οικονομική διαχείριση
- διαιώνιζαν τους μύθους και έκρυβαν την πραγματικότητα
- αναπαρήγαγαν σαν παπαγαλάκια τις δημοσιεύσεις του rrr σε κατευθυνόμενο forum συνδέσμου που πρόσφατα απελευθερώθηκε από τα δεσμά της χειραγώγησης
- έθεταν το δίλλημα «Κόντης ή τανκς», καπηλευόμενοι την απόγνωση των φιλάθλων
- προστάτευαν εμμέσως νυν παράγοντα της Βέροιας που δεν αναφέρουμε το όνομά του διότι ενδέχεται να είναι και αυτό ψέμα (ήταν τόσα πολλά τα ψέματα που ακόμα και το επώνυμό του μπορεί να μην ήταν αληθινό)
Αυτοί, όμως, είναι 40-50 άνθρωποι που (σε τελική ανάλυση) εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους, Εξασφάλιζαν, δηλαδή, τον «άρτο τον επιούσιο» χωρίς ντροπή. Με λίγα λόγια, «ήξεραν τι έκαναν» .
Ποιοι είναι, όμως, αυτοί που ξεσηκώθηκαν για την απαξίωση του συλλόγου; Μήπως είναι όσοι:
- ψήφιζαν «ναι» στη Λέσχη για το κάθε Δονκιχωτικό πρόγραμμα του rrr;
- στήριζαν τη «γραμμή» των επαγγελματιών οπαδών και χλεύαζαν όποιον τους υποδείκνυε το ArisFm;
- έσκιζαν τα ρούχα τους για να μας αποδείξουν ότι «άλλο ο Σκόρδας» και «άλλο ο Αθανασιάδης», ενώ γνώριζαν τον κοινό συνδετικό κρίκο μεταξύ τους;
- εξευτέλιζαν τους ποδοσφαιριστές για να συγκαλύψουν τα εγκλήματα των διοικήσεων;
- έτρεχαν στα αεροδρόμια για τους Γκρασιάν – Αμπρέου, «παίζοντας το παιχνίδι» του rrr;
- επέτρεπαν στον κάθε «παπαγάλο δημοσιογράφο» να κατακεραυνώνει την παραμικρή «κραυγή αλήθειας» οποιουδήποτε ανεξάρτητου μέσου;
Δυστυχώς, ο κόσμος είναι συνένοχος και κρίνει εκ του αποτελέσματος. Λειτουργεί βάσει συναισθημάτων και πείθεται από μαθητευόμενους μάγους που πουλάνε καθρεφτάκια, αποκομίζοντας τεράστια οφέλη. Τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί αν ο Πλατανιάς είχε 3 δοκάρια, έβαζε ένα αυτογκολ κι ο Άρης κέρδιζε. Ο Κατσαβάκης θα συνέχιζε, τα προβλήματα θα έμπαιναν «κάτω από το χαλάκι» και «όλα καλά» Μπορεί και να μας έπειθαν οι δημοσιογράφοι ότι αν σοβαρευτούμε θα χτυπήσουμε τα playoffs.
Κάποια στιγμή, όμως, το «μαγικό φίλτρο» τελειώνει και το γαλατικό χωριό καταστρέφεται. Ο γεροξεκούτης αποδεικνύεται ότι είναι καλύτερος από τον Μουρίνιο των Σερρών και το παραμύθι τελειώνει. Ένα παραμύθι που συντρόφευε τον κόσμο για περισσότερα από 6 χρόνια.
Σήμερα σε ποιον κάνετε κριτική; Στον ίδιο σας τον παλιό εαυτό; Όπως είναι προφανές, ο Άρης δε θα σωθεί χωρίς μετάγγιση εγκεφάλου. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του…
ΠΗΓΗ: Overlap.gr