Η ισοπέδωση με την Εθνική…..

 

Είναι αυτό, που λέμε, ότι στον τόπο σου δεν μπορείς να αγιάσεις. Ακούω και διαβάζω σχόλια από την Τρίτη το βράδυ για την Εθνική ομάδα και έχω την αίσθηση ότι μιλάμε για το Λουξεμβούργο και την Μάλτα. Σε αυτή την π……. την χώρα έχει χαθεί το μέτρο. Η άσπρο θα είναι μαύρο. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει.
Άλλο να πεις ότι η Εθνική ήταν τραγική στην Σλοβακία, είχε άστρο και «έκλεψε» τη νίκη από μία καλύτερή της ομάδα και άλλο να πεις δεν υπάρχει Εθνική ομάδα οι παίκτες της δεν κάνουν, ο προπονητής είναι μυρωδιάς και ότι μα ότι έχουμε πετύχει από το 2004 μέχρι σήμερα είναι ΜΟΝΟ τύχη. Ανάμεσα στα δύο υπάρχει απόσταση.
Ναι η Εθνική ήταν πολύ κακή στην Σλοβακία. Τόσο κακό παιχνίδι έχει να κάνει πολύ καιρό. Ναι είχε «άστρο», ναι «έκλεψε» τη νίκη, ναι για να προκριθεί πρέπει να βελτιώσει την απόδοσή της. Ναι ο Σάντος έχει ευθύνη για την κακή εμφάνιση της Εθνικής και κάποιες επιλογές. Μέχρι εδώ, όμως. Με αυτή την εμφάνιση κέρδισε η Εθνική και είναι πρώτη. Κανονικά πρέπει να χαρούμε.
Η Εθνική τα τελευταία 8 χρόνια είναι 30 φορές πάνω από το ανύπαρκτο επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου και το ανύπαρκτο πρωτάθλημα. Κατάκτηση του Euro, που μοιάζει με κατάκτηση του τσάμπιονς λιγκ από ελληνική ομάδα, προκρίσεις συνεχόμενες σε τελικά Μουντιάλ και Euro και το καλοκαίρι πρόκριση στους 8 του Euro. Σε αυτά τα παιδιά και τους Ρεχάγκελ , Σάντος, με τα όποια λάθη τους πρέπει να νοιώθουμε ευγνωμοσύνη, για τις χαρές που μας έχουν δώσει , μας δίνουν και θα μας δίνουν. Αν την Τρίτη έπαιζε ο Παναθηναϊκός, η ο Ολυμπιακός, η η ΑΕΚ θα λέγαμε ότι ναι μεν ήταν χάλια αλλά είχαν άστρο και κέρδισαν. Τώρα επειδή είναι η Εθνική κάποιοι μιλάνε για φάρδος και κωλοφαρδία και άλλα τέτοια.\

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr