Κάπου ανάμεσα στα τρία αυτά είναι η αλήθεια, αφού η ομάδα κερδίζει μεν σε Ελλάδα και Ευρώπη, μόνο που το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο αποτελέσματα, βαθμοί και χρήματα αλλά και θέαμα, αρκετοί είναι αυτοί που θέλουν το κάτι παραπάνω σε εμφάνιση και μπαλίτσα. Κι αν το ερώτημα «μπορεί ο Ολυμπιακός με το φετινό ρόστερ να διακριθεί φέτος στην Ευρώπη;» έχει ήδη απαντηθεί και η απάντηση είναι «ναι» (συνεχίζει πλην συγκλονιστικού απροόπτου στο Europa και κρυφοκοιτάει και τους «16» του Champions League), το ερώτημα «μπορεί ο Ολυμπιακός με το φετινό ρόστερ να παίξει ωραία μπάλα;» είναι πιο περίπλοκο.

Τι του λείπει του Ολυμπιακού σε σχέση με πέρυσι, που θα μπορούσε να νοστιμίσει το παιχνίδι του; Κάποιος μπορεί να πεταχτεί και να πει «ο Βαλβέρδε», αλλά αυτό μάλλον αδικεί τον Ζαρντίμ, πολύ απλά διότι δουλεύει με διαφορετικά υλικά και εργαλεία σε σχέση με πέρυσι: λείπει ο Μιραλάς, λείπει κι ο Ιμπαγάσα φέτος που παρέμεινε μεν αλλά ταλαιπωρείται από τραυματισμούς, λείπει ο Ορμπάιθ που έδινε ηρεμία στο κέντρο και ο Μακούν που έκανε μερικά καλά παιχνίδια. Λείπει επίσης η αμυντική ασφάλεια που έδιναν ο Μέλμπεργκ με τον Αβραάμ αλλά και ο Μαρκάνο, πράγμα πολύτιμο για να μπορείς να οργανώσεις την επιθετική σου ανάπτυξη χωρίς να αγωνιάς για τα μετόπισθεν. Λείπουν δηλαδή παίκτες με εμπειρία, με ευρωπαϊκές παραστάσεις, με σταθερή απόδοση όλη την περσινή χρονιά.

Όχι ότι αυτοί που ήρθαν είναι κακοί, κάθε άλλο. Αλλά θέλουν τον χρόνο προσαρμογής τους, έχουν σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους ή δεν έχουν διάρκεια στο παιχνίδι τους, με αποτέλεσμα να γίνονται συγκρίσεις με τους περσινούς παίκτες που σχεδόν πάντα αδικούν τους καινούργιους. Επιπλέον, ο μεν Κοντρέρας έχει χάσει αρκετά παιχνίδια λόγω τραυματισμών, τον Ντιακιτέ τον έχουμε δει ελάχιστα και ο Μασάδο με τον Γκρέκο δεν παίζουν πάντα στις καλές τους θέσεις, στον άξονα δηλαδή, αλλά ενίοτε πιο μπροστά ελλείψει άλλων - θα κριθούν δίκαια όταν παίξουν μερικά συνεχόμενα παιχνίδια εκεί που μπορούν να αποδώσουν καλύτερα.

Ακόμα κι έτσι βέβαια, ο Ολυμπιακός προχωρά ακάθεκτος στην Ελλάδα - όπου αντίπαλο πάντως δεν έχει - και μια χαρά τα πάει στην Ευρώπη. Κι αν η Μονπελιέ που παραπαίει στο Σαμπιονά δεν είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος που θα μπορούσε να βρει, δεν παύει να είναι μια ομάδα ενός καλού πρωταθλήματος, που πέρυσι πήρε το πρωτάθλημα και μόνο «τυχαία ομαδούλα» δεν τη λες. Αν πάντως ο Ολυμπιακός μπορεί πραγματικά να κάνει κάτι σπουδαίο φέτος, θα φανεί στα δυο επόμενα παιχνίδια με Σάλκε εκτός και Άρσεναλ εντός, δυο ομάδες που τον κέρδισαν φέτος. Για να κάνει το ίδιο, για να κερδίσει και να μπορέσει να διεκδικήσει τη δεύτερη θέση του ομίλου του, πρέπει να εμφανιστεί πολύ καλύτερος ή πολύ αποτελεσματικότερος. Αν το κάνει, νομίζω ότι δεν θα υπάρχει κανένας μετά που θα γκρινιάζει για το θέαμα.

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός