Λες κι ήταν η πρώτη φορά που ένας αλλοδαπός αθλητής βαφτίζεται Ελληνας.

Αλβανίδα μέχρι το μεδούλι ήταν η Mιρέλλα Μανιάνι. Η άγρα μεταλλίων, όμως, στους Ολυμπιακούς του 2004 την έκανε μέσα σε πέντε λεπτά Ελληνίδα. Οπως έγινε στο πατ-κιούτ Ελληνας από Γεωργιανός ο Ακάκιος Καχιασβίλι. Και παράλληλα, μάλιστα, και αξιωματικός στις Ενοπλες Δυνάμεις.

Η πατρίδα δεν είναι θέμα τιμής. Είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης. Αν είναι να κονομήσεις και να βγάλεις εύκολα λεφτά, κοιμάσαι το βράδυ Αλβανός και την άλλη μέρα το πρωί ξυπνάς Ελληνας. Ας είναι καλά ο Σγουρός. Κι όταν, βέβαια, τελείωσε η εισαγωγή αθλητών, τελείωσε και το παραμύθι της άρσης βαρών στην Ελλάδα. Ο προπονηταράς ο Ιακώβου κάνει προγράμματα γυμναστικής και διαίτης κατ' οίκον, για να ρίξουνε κανένα κιλό οι χοντρές κυρίες και τους σκεμπέδες οι κύριοι. Ούτε αρχές, λοιπόν, υπάρχουν στο θέμα της υπηκοότητας ούτε κανόνες. Οταν υπάρχει συμφέρον να γίνει κάποιος Ελληνας, γίνεται μέσα σε πέντε λεπτά.

Οπως ο Αντετοκούνμπο. Αν είναι ένας ανώνυμος μαύρος που πουλάει DVD στους δρόμους, τον έχει φάει το μαύρο σκοτάδι. Η βίζα για να μπορέσεις να μπεις στην Ελλάδα κι από κει και πέρα σε όλες τις χώρες της Συνθήκης Σένγκεν είναι θέμα τιμής. Με τη συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη, δηλαδή, ότι αν κάποιος αγοράσει ένα ακίνητο αξίας 250.000 γιούρο, εξασφαλίζει τη βίζα για την Ελλάδα για μία πενταετία. Χωρίς να εξετάζει κανείς από πού προέρχονται αυτά τα λεφτά.

Από εμπόριο όπλων; Από ναρκωτικά; Από πορνεία; Τι θέμα είναι να μπει το μπαγιόκο στη χώρα που ανακάλυψε τη δημοκρατία; Αν αυτός ο Ρώσος που θα πάρει τη βίζα είναι μαφιόζος και αν ο Λιβανέζος πουλάει όπλα, δεν τρέχει κάστανο. Γι' αυτό και έχει προκύψει το θέμα της άρσης της προστασίας από πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, για να πάρουνε τα σπίτια οι τράπεζες σε τιμές ευκαιρίας, και ύστερα να τα πουλάνε σ' αυτούς που θέλουνε να αγοράσουνε μ' αυτόν τον τρόπο τις βίζες. Σ' αυτό το νταραβέρι, λοιπόν, και τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν καταλήξει σε συμφωνία.

Αν είσαι φορτωμένος να εξασφαλίζεις μίνιμουμ μία πενταετία παραμονής στην Ελλάδα. Αν είσαι ρέστος και μπατίρης, σε κλείνουνε στα κέντρα υποδοχής και στα αστυνομικά τμήματα. Στον καπιταλισμό πάνω απ' όλα είναι το χρήμα. Αν έχεις λεφτά, μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Θα φτιάξουνε ειδικούς νόμους και όλες οι πόρτες και τα παράθυρα θα είναι ορθάνοιχτες.

Κανένα θέμα Αντετοκούνμπο, λοιπόν, δεν υπάρχει. Μια αφορμή είναι μόνο για να δείξουνε τα δύο κόμματα εξουσίας ότι διαφέρουνε. Στα μέτρα συμφωνούνε, στις επόμενες περικοπές θα συμφωνήσουνε, για τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων επίσης θα έχουν κοινή γραμμή, αλλά για τον Αντετοκούνμπο, ούτε ο ένας κάνει πίσω ούτε ο άλλος. Για τέτοιο καραγκιοζιλίκι μιλάμε. Αυτά.　

Οι Πόντιοι είναι χειρότεροι από τους Σκωτσέζους

Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ στα λεφτά είναι σφιχτός. Πολύ σφιχτός. Υπολογίζει και το πενηνταράκι. Αυτό ακριβώς ήταν που τον χαρακτήριζε στη διαδρομή του και τον χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα. Είτε είχε λίγα λεφτά είτε καθόλου, αλλά και στη συνέχεια που φορτώθηκε ο Μελισσανίδης (φωτό) υπολογίζει και το σέντζι. Πόντιος γαρ. Και οι Πόντιοι είναι χειρότεροι από τους Σκωτσέζους. Μόνο αν είναι να βγάλει θα δώσει ο Μελισσανίδης. Κι έτσι φτάσαμε στο θέμα της χορηγίας των ομάδων της Super League που έχει αναδειχθεί από τις σελίδες του «Goal». Το θέμα πάει για τον Σεπτέμβριο και αν... Μέχρι τότε οι Κομπότηδες ας κάνουνε τα κουμάντα τους και τους λογαριασμούς τους. Ο Μελισσανίδης στα νέα δεδομένα του ΟΠΑΠ έχει το 15% από το 30% των Τσέχων. Σε τέτοιου είδους ζητήματα, όμως, θα έχει το μαχαίρι και το πεπόνι. Σε συνδυασμό με τι βιολί βαράει ο καθείς από τους 18. Τι ψηφίζει, δηλαδή, στις ψηφοφορίες στη Super League και σε ποιο άρμα είναι προσκολλημένος. Αν είναι καλό παιδί, έχει κάποιες πιθανότητες να πάρει τίποτα ψηλά. Αν όχι, θα πεθάνει της πείνας. Ευθύς εξαρχής είχαμε πει ότι ο ΟΠΑΠ στα χέρια του Μελισσανίδη θα είναι ένα πυρηνικό όπλο. Για τα δεδομένα, δηλαδή, και τις συμμαχίες που θα έχουν διαμορφωθεί το καλοκαίρι του 2015, όταν η ΑΕΚ θα έχει επιστρέψει στη Super League, για να κάνει πρωταθλητισμό.

Η δουλειά των φυλλάδων είναι να πουλούν ελπίδα

ΚΑΘΕ πρωί η ίδια ακριβώς ερώτηση. Μόλις σε δουν, δηλαδή, με τις αθλητικές εφημερίδες στο ένα χέρι και στο άλλο τον καφέ: «Πήρε κανέναν παίκτη ο Ολυμπιακός;». Ούτε ο Αμαλφιτανό φτάνει ούτε ο Βάις ούτε ο Αλεχάντρο Νταμιάν Τσόρι Ντομίνγκες. Ο λαός θέλει μεταγραφές. Πολλές μεταγραφές. Κι αυτή την ανάγκη καλύπτει ο αθλητικός Τύπος. Δεκαετίες ολόκληρες. Θυμάται κανένας, δηλαδή, τι γράφανε πέρυσι τέτοια εποχή οι εφημερίδες για τον Μασάντο και τον Γκρέκο; Θυμάται κανείς τι γράφανε για τον Φορναρόλι και την κίνηση-ματ του Αλαφούζου να πάρει όλα τα δικαιώματα του Κουίνσι και να τον κάνει ο Παναθηναϊκός δικό του; Κι άντε τώρα διώχ' τον. Πολύ περισσότερο δεν θυμάται κανείς τι γράφανε για τον Κατσικοκέρη και τον Φουρτάδο. Αυτή είναι η δουλειά των φυλλάδων, να πουλάνε ελπίδα. Και γενικότερα του Τύπου στο σύνολό του. Δεν αλλάζει αν είναι έντυπος ή ηλεκτρονικός. Η πραμάτεια κάθε μέρα είναι ίδια: χαλάει του Γιούρκα στον Παναθηναϊκό; Και τι έγινε; Από στιγμή σε στιγμή κλείνει ο Καραγκούνης. Κάθε καλοκαίρι όλες οι μεταγραφές είναι καλές. Ολοι όσοι έρχονται είναι παιχταράδες. Οταν στη συνέχεια ξυρίζουνε τον γαμπρό είναι αργά.

Ο προπονηταράς ο Ιακώβου κάνει προγράμματα γυμναστικής και διαίτης κατ' οίκον, για να ρίξουνε κανένα κιλό οι χοντρές κυρίες και τους σκεμπέδες οι κύριοι

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Ολυμπιακός θα έδινε ποτέ πρες κόνφερανς στη Νέα Φιλαδέλφεια;

Οσο θα επέστρεφε ο Καραγκούνης στον Παναθηναϊκό, άλλο τόσο θα ανανεώσει ο Σπανούλης με τον Ολυμπιακό.
- Observer

Γνώμες LIFE