Εβδομάδα ντέρμπι πέρασε, όμως σήμερα ας ασχοληθούμε και μένα άλλο θέμα, πάνω στο οποίο όλοι έχουμε εμπειρία...
Προσωπικά είμαι της άποψης "κανείς δεν είναι κανενός"!
Αφορμή αυτού που θέλω να καταθέσω, είναι οι συχνές κουβέντες με τους κολλητούς σχετικά με τη συμπεριφορά της εκάστοτε κοπέλας. Έκανε το ένα, μου ζήτησε το άλλο, γκρίνιαξε για το παράλλο κ.ο.κ. ...
Το 95% σε μια παρεξήγηση φταίει αυτή κι όχι εμείς. Αλήθεια είναι αυτό, από τη στιγμή που κοιτάς την κατάσταση από την οπτική γωνία που σε συμφέρει και σε εξυπηρετεί. Δεν σημαίνει όμως ότι είναι και σωστό αυτό.
Εγώ προσωπικά δεν είμαι υπέρ της "σχέσης". Τι πάει να πει έχω σχέση; Γουστάρω να σε βλέπω συχνά, να μιλάω μαζί σου πολλές φορές τη μέρα, να σου εκφράζω τον θαυμασμό μου, να σε προσέχω, να σου παρεχώ ασφάλεια και το βράδυ εννοείται να κοιμόμαστε μαζί, για να ξυπνάμε μαζί!
Επειδή εγώ, όμως, γουστάρω να τα κάνω όλα αυτά, δεν μπορώ να τα απαιτώ κ από τον απέναντι. Μαγκιά μου είναι να καταφέρω να την κάνω να θέλει από μόνη της αυτά και αλλά τόσα να προσφέρει. Αν εγώ θέλω να τα προσφέρω βέβαια και αλλού, δεν είναι μαγκιά μου αν στεναχωρώ και πληγώνω κάποια. Και επειδή είναι πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να καταφέρεις να ικανοποιήσεις ταυτόχρονα πολλές, χωρίς να στεναχωρήσεις καμία, καλύτερα μη χρησιμοποιείς τον όρο "σχέση".
Ναι βλεπόμαστε, όλα καλά, να φάμε μαζί, να πιούμε μαζί και να κοιμηθούμε μαζί, αλλά Τετάρτη και Σάββατο δεν μπορώ αλλά μη με ρωτήσεις γιατί! Αν μπορείς να καταφέρεις κάτι τέτοιο, με γεια σου με χαρά σου! Κι αν το καταφέρεις αυτό, καντο όχι μόνο με δυο αλλά με δώδεκα. Αν όμως νομίζεις ότι είσαι ο εξυπνότερος άντρας που γέννησε η φύση και ότι μόνο εσύ ξέρεις να κοροϊδεύεις, να ελίσσεσαι και να μαϊμουδίζεις, κανείς τεράστιο λάθος. Γι΄ αυτό όταν τύχει και αποπειραθεί να κάνει κάτι αντίστοιχο είτε η κοπέλα σου είτε εκείνη του αδερφού σου, του κολλητού σου, του γείτονα σου, ξεκινάς και τη βρίζεις και ούτε ο ...Νιαγάρας δεν την ξεπλένει.
Έτσι και εγώ, προτού παντρευτώ δεν ήθελα να τάζω, δεν ήθελα να ελέγχω και ούτε ανεχόμουν τον έλεγχο! Ήθελα να κάνω ό,τι θέλω, όπως το θέλω αρκεί να μη στεναχωρώ και να μη μειώνω αυτή που θέλω! Από τη στιγμή όμως που παντρεύεσαι, αυτά αλλάζουν. Ο γάμος δεν είναι στέρηση ελευθερίας, αλλά το ξεκίνημα της δικής σου οικογένειας. Αν γίνεται συνειδητά και με πλήρη θέληση από τις δυο πλευρές είναι η καλύτερη και ουσιαστικότερη "σχέση" ζωής!