Πρωταπριλιά σήμερα και δεν θα μπορούσα να μην αφιερώσω τη ρετρό ιστορία αυτής της Τρίτης στην πιο ...εμβληματική προσωπικότητα της παλιοπαρέας των έιτις, το φίλο μου τον Φώτη. Ο Άγιος Ψεύτης αυτοπροσώπως!
Πρόκειται για τον τύπο που στη Μονόπολη έφερνε έξι, αλλά επειδή τον βόλευε να παίξει πέντε, έλεγε "πέντε, το ένα θα το παίξω μετά, αγοράζω και χτίζω". Το ένα δεν το έπαιζε αμέσως μετά, αλλά όποτε έφερνε τρία και τον βόλευε να παίξει τέσσερα.
Ο ίδιος κάποτε, πριν από κάμποσα χρόνια, είχε ...αποπειραθεί -λέμε τώρα- να αγοράσει τον ΠΑΟΚ! Με έναν συνεταίρο που είχε τότε, ο οποίος τώρα κάνει παρέα στον Άκη και τον Μάκη στη στενή, επειδή η οικονομική του επιφάνεια στηριζόταν σε κάτι Πόρσε που τις έκλαιγαν οι ιδιοκτήτες τους. Για να μην πολυλογώ, ο Φώτης είναι από τους τύπους που τους λείπουν δυο κατοστάρικα για να βάλουν στην μπάντα ...ένα κατοστάρικο. Το άλλο το χρωστάει!
Κάποια φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, τον ρώτησα πώς πάει και μου είπε "ετοιμάζω μια καλή δουλειά". Σκέφτηκα πως ο παλιός συνεταίρος του και ο Άκης αισθάνονταν μοναξιά στη φυλακή και ήθελαν παρέα. "Τι δουλειά;". Μου έδωσε μια απάντηση που δεν με εξέπληξε σε κανένα σκέλος της. "Αρραβωνιάστηκα και η κοπέλα έχει ένα σπίτι που της έχει γράψει ο πατέρας της και είπαμε να το πουλήσουμε για να έχουμε μια μαγιά"! Ο αρραβώνας αυτός πρέπει να ήταν ο 17ος, ο 36ος ή ο 63ος. Μπορεί να ήταν ο 62ος και "το ένα θα το παίξω μετά". Τι απάντησε ο ίδιος όταν τον ρωτήσαμε πού βρίσκει λεφτά για βέρες (μετά τον 8ο ή τον 18ο αρραβώνα); "Έχω αγοράσει έναν σωλήνα Πετζετάκις και κόβω τις βέρες από εκεί". Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Φώτης είναι ή αρραβωνιασμένος ή χωρισμένος, και τα δύο με μικρές χρονικές αποστάσεις από το προηγούμενο στο επόμενο.
Δεν με ξάφνιασε ο αρραβώνας, ούτε φυσικά το γεγονός ότι ήθελε να πουλήσει την προίκα της νύφης πριν καν σταθεί νύφη δίπλα του (σιγά μη στεκόταν). Είχε ξαναπουλήσει ξένη περιουσία! Κάποτε, όταν δούλευε(;) στο οικοδομικό συνεργείο του Πέτρου της Κουφής (δούλευε τον Πέτρο κι έπαιρνε τζάμπα το μεροκάματο), είχε κάνει κάτι πραγματικά εξωφρενικό (ευφάνταστο στα ελληνικά). Ο Πέτρος είχε τελειώσει κάτι μερεμέτια στο σπίτι ενός Αθηναίου, δίπλα στη μονοκατοικία της Δωροθέας της Ζαβής. Και μετά πάρκαρε την τροχήλατη μπετονιέρα στην αυλή της Δωροθέας, με την υπόσχεση "θεια, θα περάσω να την πάρω αύριο".
Δεν πέρασε...
Ξώμεινε η μπετονιέρα στην αυλή της Δωροθέας σχεδόν δυο μήνες, επειδή ο Πέτρος είχε κεσάτια. Και δεν πέρναγε καν από τη γειτονιά, για να μην τον πετύχει η γριά και του πει να της αδειάσει τη γωνιά. Πιάνει, λοιπόν, κι η Δωροθέα τον Φώτη και του λέει "έλα να πάρεις την μπετονιέρα του αφεντικού σου, μην σας πάρει ο διάβολος και τους δυο, Θεέ μου σ΄χώρα με".
Διαβάστε τη συνέχεια της ιστορίας στη σελίδα του Μίλτου στο facebook.