Από την αρχή μύριζε η ιστορία. Βρώμαγε. Έβλεπες τη μάνα και καταλάβαινες. Ή μάλλον, υποψιαζόσουν χωρίς... αποδείξεις. Οι ενδείξεις που θύμιζαν την υπόθεση Δουρή, σε έκαναν να μη θες να το πιστέψεις, διότι όσο γύριζε στο μυαλό σου, τόσο βεβαιωνόσουν ότι το παιδί το «έφαγαν», όπως λέμε στην καθομιλουμένη.

Για να είμαι ειλικρινής, δε το είχα φανταστεί αυτό. Έλεγα «το πούλησαν το παιδί». Ποιος άρρωστος να φανταστεί αυτή την εξέλιξη; Ούτε καν στην τριλογία του Χάνιμπαλ Λέκτερ είδαμε κάτι τέτοιο. Ο ψυχασθενής γιατρός επέλεγε ενήλικα θύματα, όχι τετράχρονο αγγελούδι.

Δείτε αναλυτικά ΕΔΩ