Το νερό από τους λιωμένους παγετώνες προκαλεί όχι μόνο την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά μετακινεί επίσης μάζα από τους πόλους προς τον ισημερινό, γεγονός που επιβραδύνει την περιστροφή της Γης, ενώ η βαρυτική έλξη της Σελήνης συμβάλλει επίσης στην επιβράδυνση. «Κατά τα τελευταία 3000 χρόνια, ο πυρήνας της Γης έχει επιταχυνθεί λίγο, ενώ ο μανδύας με την επιφάνεια έχουν επιβραδυνθεί», αναφέρει ο Mathieu Dumberry, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν στην έρευνά τους το παράδειγμα ενός αθλητή του καλλιτεχνικού πατινάζ που χαμηλώνει τα χέρια του στο κέντρο του σώματός του, προκειμένου να μειώσει την ταχύτητα περιστροφής του. Ως συνέπεια της επιβράδυνσης της περιστροφής της Γης, αυξάνεται σταδιακά το μήκος της ημέρας. Μάλιστα σε έναν αιώνα από τώρα, το μήκος μιας ημέρας θα έχει αυξηθεί κατά 1,7 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αυτός ο αριθμός δεν ακούγεται υψηλός, αλλά σύμφωνα με τον καθηγητή πρόκειται για ένα συσσωρευτικό παράγοντα του οποίου η σημασία αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Κατανοώντας τη συνδυαστική επίδραση αυτών των παραγόντων, οι ερευνητές μπορούν να προβλέψουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα.

ΠΗΓΗ: perierga.gr