Το παιχνίδι με τον Άρη, τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο επιθετικά - αλλά και στο δεύτερο από την άποψη ότι διαχειρίστηκε ρεαλιστικά την κατάσταση - ήταν η πιο πειστική φετινή παράσταση της ΑΕΚ. Το εξαιρετικό πρώτο σαρανταπεντάλεπτο από πλευράς ρυθμού και εκδήλωσης οργανωμένων επιθετικών προσπαθειών είναι ο,τι καλύτερο έχουμε δει από την AEK εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Η ΑΕΚ που όλοι θέλουν να βλέπουν, η ΑΕΚ που δεν έχουν δει οι νεότεροι και νοσταλγούν οι παλαιότεροι, είναι η ΑΕΚ του δευτέρου γκολ στο 39ο λεπτό. Γκολ στο οποίο η μπάλα να περνά με αριστουργηματικό τρόπο από τα πόδια τεσσάρων παικτών (Κάλα, Μπέλεκ, Καφές, Λυμπερόπουλος) θα πρέπει να γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω το χρόνο για να θυμηθούμε πότε είδαμε (ανάλογη φάση) τελευταία φορά. Έχουμε δει πολλά όμορφα γκολ από τον Σκόκο, αλλά σχεδόν όλα ήταν one man show. Γκολ με καταπληκτική συνεργασία τεσσάρων παικτών, θα πρέπει να κάνουμε μια στάση στη χρονιά Ριβάλντο και μετά να γυρίσουμε στην ΑΕΚ που όλοι αγαπήσαμε.

Η ΑΕΚ ήταν νοικοκυρεμένη. Υπήρχε αρχή (με τα όποια λάθη ή "τσαφ" ιδίως στο πρώτο, το καλό ημίχρονο), υπήρχε μέση (υπερίσχυσε κατά κράτος η μεσαία γραμμή), υπήρχε τέλος (δεν υπάρχει καλύτερη αναγνώριση για τον Λυμπερόπουλο από τα λόγια του Τσιώλη μετά το ματς). Υπήρχαν μπακ που κάλυψαν σωστά τις θέσεις τους και έβγαιναν συχνά μπροστά, ιδίως ο Καράμπελας. Υπήρχε ένας Κάλα που έκανε απίθανα πράγματα όταν κατέβαζε την μπάλα, λες και ο νεαρός Ισπανός θέλει να διαπρέψει ως (κρυφό) πλέι-μέικερ. Υπήρχαν χαφ που δεν έφτασαν τα στάνταρ της απόδοσης στο 8, αλλά δεν έπεσαν και κάτω από 6. Υπήρχε ένας Μπέλεκ που έκανε το καλύτερο παιχνίδι του με τη φανέλα της ΑΕΚ - όχι ως φουνταριστός, εκεί έδειξε ότι δεν το "έχει", πιο πολύ του ταιριάζει να βγαίνει από δεξιά ως δεύτερο φορ. Υπήρχε ένας Λεονάρντο, άπιαστος για ένα ημίωρο στο πρώτο ημίχρονο - είναι ένα ζήτημα πως και πότε θα αποκτήσει μεγαλύτερες αντοχές ο Βραζιλιάνος.

Μπορεί ο Άρης να ήταν ο χειρότερος που είδαμε τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα και πιθανώς από εκείνο το δευτεριάτικο 6-0 (πριν από 13 φθινόπωρα) στο εμφατικό ντεμπούτο Μπλαχίν στη Ν.Φιλαδέλφεια. Τούτο δεν μειώνει την αξία της εμφάνισης της ομάδας, διότι κι άλλες φορές φιλοξένησε η ΑΕΚ μέτριες και κακές ομάδες αλλά οι παίκτες της δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους. Επίσης τούτη η ΑΕΚ σαφώς και δεν έχει την απαιτούμενη κλάση για να παίξει καταιγιστικά και το ίδιο εμφατικά και στο δεύτερο ημίχρονο. Γι' αυτό οπισθοχώρησε λίγα μέτρα, έδωσε χώρους, αλλά διαχειρίστηκε με σύνεση και σοβαρότητα την κατάσταση. Δεν επέτρεψε στον αντίπαλο να φτιάξει δύσκολες καταστάσεις στην εστία της. Αν κάτι με χάλασε δεν ήταν οι αμυντικοί προσανατολισμοί της ομάδας στο δεύτερο μέρος. Ήταν η αδυναμία της να βγει με ταχύτητα και οργάνωση στην "κόντρα". Είτε με τα μπακ, είτε με τα χαφ, είτε με τον Μπέλεκ και τον Λαγό, όχι φυσικά με τον Λυμπερόπουλο που έχει άλλη δουλειά και την Κυριακή την έκανε άψογα.

Δεν είναι ώρα πάντως να πετάνε στα σύννεφα οι φίλοι της ΑΕΚ απ' αυτό το 3-0 με τον Άρη. Όπως το 'πε και ο Κωστένογλου, καλύτερα να μείνουν όλοι προσγειωμένοι, προσηλωμένοι και ταπεινοί. Άλλοι θα συμφωνήσουν και άλλοι θα διαφωνήσουν με την άποψη που καταθέτω ότι η εμφάνιση κατά του Άρη μπορεί να χαροποίησε όλο τον κόσμο, ωστόσο δεν είναι αντιπροσωπευτική των δυνατοτήτων τούτης της ανισόρροπα δομημένης ΑΕΚ. Δυστυχώς η ΑΕΚ με τις ατέλειες, τα κουσούρια και τις τρανταχτές ελλείψεις είναι η ομάδα που είδαμε στον ΟΦΗ, στον ΠΑΟΚ και σε αρκετά ακόμα παιχνίδια.

Η ΑΕΚ κατά του Άρη ήταν πιο πολύ μια αναλαμπή μέσα στη γενικότερη μιζέρια. Η απόλαυση της στιγμής. Γι' αυτό και μόνον σε ευχολόγια μπορούμε να καταφύγουμε λέγοντας ότι η ΑΕΚ οφείλει να χτίσει πάνω στην εμφάνιση της Κυριακής. Για να χτίσεις πρέπει να έχεις τα κατάλληλα υλικά. Και λίγο πολύ όλοι έχουμε διαπιστώσει πως δεν τα έχει. Ή μάλλον καλύτερα δεν τα έχει στο βαθμό εκείνο που θα της επιτρέψει να έχει μεγαλύτερη διάρκεια (6 και 7 σερί νίκες) και να παίζει στα περισσότερα ματς ποδόσφαιρο κυριαρχίας. Πώς θα τα αποκτήσει; Μεγάλη κουβέντα. Ας αποφύγει πρώτα τα χειρότερα, ας βρει διοίκηση ΑΕΚτζήδων με χρηματοδότηση και ο Γενάρης είναι κοντά για τις όποιες διορθωτικές κινήσεις. Καλό σκάουτινγκ χρειάζεται και ευκαιρίες χωρίς πολλά λεφτά βρίσκονται.

Από κει και πέρα τα 6.500 εισιτήρια είναι ενδεικτικό του κλίματος που υπάρχει στην ΑΕΚ. Ο κόσμος δυστυχώς γυρίζει την πλάτη στην ομάδα, γιατί έχει απογοητευτεί, γιατί δεν του αρέσει αυτό που βλέπει, γιατί είναι ακριβό το εισιτήριο, γιατί δεν βλέπει προοπτική, γιατί δεν υπάρχει ένας μπροστάρης. Για να συσπειρώσει και να εμπνεύσει. Ρόλος που δεν του πάει ούτε του Αδαμίδη ούτε του Κασνακίδη...

ΠΗΓΗ: contra.gr

Γνώμες Άρης LIFE Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Superleague SPORTS