Στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στον αθλητισμό γενικότερα, αλλά και σε άλλες πτυχές της καθημερινότητας. Όπου υπάρχουν Μέσα, σε κάθε περίπτωση. Ο νέος πρωθυπουργός, ο κωμικός που σε κάνει να γελάς, ο κοσμικός με τον οποίο λες «υπάρχουν και χειρότερα», η σελέμπριτι με τα καινούργια βυζιά «και μη χειρότερα», μια βιομηχανία παραγωγής «προσώπων της ημέρας» σε μια κοινωνία που έχει πάψει -ίσως και να ντρέπεται- να κοιτά το πρόσωπό της στον καθρέφτη.

Η αλήθεια είναι πως κάποιοι όντως αξίζουν, δικαιούνται, τον τίτλο του προσώπου της ημέρας ή του «ήρωα» (προσοχή στα εισαγωγικά, γιατί ο ηρωισμός προϋποθέτει συνήθως κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητας για την προάσπιση κάποιου ιδανικού). Ωστόσο, στην εποχή κατά την οποία οι ώρες «παράγονται» με το κιλό ή με την ώρα, ανάλογα τη ζώνη της τηλεθέασης, τις πωλήσεις των εφημερίδων, την ακροαματικότητα των ραδιοφώνων και τα στατιστικά του ίντερνετ, κάπου η μπάλα χάνεται. Κάποιοι αδικούνται, κάποιοι καπελώνονται, κάποιοι παίρνουν μεγαλύτερο κομμάτι πίτας (ή πίτσας και μπίρας) από αυτό που δικαιούνται ή δεν δικαιούνται καθόλου.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr