Έφαγα ένα «φλας» χθες σχεδόν από το 5’ του αγώνα Πανιώνιος – Παναθηναϊκός. Όσο μπορούσα από την Τ.V. παρακολουθούσα «αποκλειστικά» τις κινήσεις του Σεμπαστιάν Λέτο. Σκέφτηκα κάποια στιγμή να μετρήσω τις επιθέσεις στις οποίες η μπάλα περνούσε τουλάχιστον μία φορά από τα πόδια του, μα ήδη το ματς βρισκόταν περίπου στο 25’ (σίγουρα θα το κάνω στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης για να έχουμε και ένα δείγμα σύγκρισης με τον «μετά Ιανουάριο» Παναθηναϊκό).
Μετά τα πρώτα 4-5 ματς του πρωταθλήματος είχα γράψει ίσως βιαστικά ότι ο εφετινός Λέτο είναι πιο καθοριστικός για τον Παναθηναϊκό συγκριτικά με τον Σισέ πέρυσι και πρόπερσι. Πλέον είμαι απόλυτα σίγουρος, βλέποντας και την άλλη όψη του νομίσματος στο ματς με τον Αρη και κατά διαστήματα χθες. Όχι μόνο επειδή εκτελεί σχεδόν όλα τα στημένα (φάουλ, πέναλτι, κόρνερ), αλλά διότι από τα πόδια του περνά το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό επιθέσεων του Παναθηναϊκού. Είτε άμεσα με κάθετη (όταν συνήθως πια είτε τον σταματούν, είτε κερδίζει φάουλ προτού προλάβει να «σπάσει» τη μπάλα αν δεν την κρατήσει για ντρίμπλα), είτε έμμεσα με «τρίγωνο».
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr