Με τους σεισμούς και τη σοβαρότητά τους δεν κάνουμε πλάκα. Δεν χλευάζουμε ούτε σκοτώνουμε τον αγγελιαφόρο (τον σεισμολόγο εν προκειμένω) επειδή δεν μας αρέσει το μαντάτο που μας φέρνει. Κίνδυνος και πιθανότητες προφανώς υπάρχουν. Αλλά δεν χωνεύεται η πρεμούρα των επιστημόνων (Συνολάκης, Χουλιάρας κ.ά) να ανακοινώνουν ό,τι βλέπουν στην κρυστάλλινη μαντική τους σφαίρα (ακόμα και για σεισμούς τέρατα των 8+ Ρίχτερ) με τη σιγουριά ότι δεν θα εκτεθούν για λανθασμένη πρόβλεψη όσα χρόνια να περάσουν.
Το 2010 Βρετανός σεισμολόγος, γεωλογικού κέντρου τής
Σκωτίας, πρόβλεπε ότι επίκειται μεγάλος σεισμός στο Λονδίνο που «μπορεί να αποβεί καταστροφικός για τη βρετανική πρωτεύουσα καθώς όπως ισχυρίζονται οι ειδικοί "η πόλη βρίσκεται πάνω σε μαλακό έδαφος που κουνιέται εύκολα και πολύ"» (ακριβής αντιγραφή από δημοσίευμα της εποχής). Δεκατρία χρόνια μετά, η πρόβλεψη δεν έχει επαληθευτεί αλλά ούτε ακυρώνεται –ισχύει εσαεί. (Στη Βρετανία είχαν προηγηθεί, το 2008, δονήσεις όχι σημαντικές).
Άλλη περίπτωση: Ένας δικός μας είχε προβλέψει μετά τον σεισμό στην Πρέβεζα ότι επίκειται (αντιγραφή και αυτό) «ισχυρή δόνηση της τάξης των 6 Ρίχτερ στη Δυτική Ελλάδα». Ήταν Φεβρουάριος του 2019 όταν έγινε η πρόβλεψη. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια, αλλά ακόμα δεν κρίνεται αποτυχημένη. Εξακολουθεί να «επίκειται» η ισχυρή δόνηση. Θα επίκειται έως ότου επαληθευτεί όχι τυπικά (δηλαδή με μια δόνηση 6R κάπου στη θάλασσα που δεν γίνεται ιδιαίτερα αισθητή) αλλά με την έννοια που γράφτηκε τότε η πληροφορία. Δηλαδή ότι «μπορεί να προκληθεί το φαινόμενο "ντόμινο", με τη διέγερση πολλαπλών ρηγμάτων».
Και τέλος πάντων, όταν η ψυχολογία του κόσμου είναι ερείπιο από τα ερείπια της τραγωδίας στην Τουρκία, δεν είναι ούτε σοφό ούτε σωστό να του λες ότι μπορεί να τον βρει κάτι πολύ χειρότερο σε άγρια δύναμη της Φύσης.