Στο Λονδίνο το ελληνικό στοιχείο είναι έντονο. Εκτός από τους φοιτητές και τους επισκέπτες χάριν τουρισμού, η βρετανική πρωτεύουσα έχει συγκεντρώσει έντονη ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα. Ναυτιλιακές εταιρείες, μαγαζιά, εστιατόρια, αποτελούν μικρές εστίες Ελληνισμού μέσα σε μία πόλη, που χαρακτηρίζεται από έντονη πολυπολιτισμικότητα.

Μικρός που είναι ο κόσμος; Αναρωτιόμαστε πολλές φορές όταν συναντούμε σε κάποιο ξένο μέρος κάποιον γνωστό ή συμπατριώτη. Δεν περιμέναμε ποτέ όμως, ότι περπατώντας, ένα κυριακάτικο μεσημέρι, στην Pymmes Brook, σε μία μαγική βόλτα δίπλα στον υδροβιότοπο του Walthamstow Wetlands και παρατηρώντας τα χρώματα των φτερών πουλιών όπως οι αλκυόνες και οι πετρίτες, και το κελάρυσμα των νερών, να μας έρθει μία οσμή πολύ οικεία.

Δεν είναι δυνατόν! Πώς γίνεται στο Ανατολικό Λονδίνο, στο ήσυχο προάστιο Tottenham Hale, να μυρίζει τόσο έντονα… πατρίδα; Ακολουθήσαμε τη μυρουδιά και αυτή μας οδήγησε στη Mill Mead Road. Εκεί, έξω από το εμπορικό κέντρο Brick Lane Market, στο νούμερο 36, αντικρίσαμε μία καντίνα ντυμένη στα γαλανόλευκα!

Το μυστήριο λύθηκε, όταν πλησιάσαμε και είδαμε μία σειρά δέκα ανθρώπων, να περιμένει καρτερικά στην ουρά, προκειμένου να γευτεί το απόλυτο ελληνικό έδεσμα, για το οποίο άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο ταξιδεύουν στην Ελλάδα, για να το δοκιμάσουν! Το σουβλάκι ήταν αυτό που μας έσπασε τη μύτη και μας οδήγησε σε αυτήν την αναπάντεχη ατραπό της γεύσης. Και εννοείται δε χάσαμε την ευκαιρία να στηθούμε στην ούρα και να περιμένουμε να έρθει η σειρά μας, ώστε να δοκιμάσουμε στην Αγγλία ελληνικό πιτόγυρο με την ονομασία «Original Souvlaki».

Έρχεται η σειρά μας. Ο πωλητής μας καλωσορίζει ευγενικά στα αγγλικά και εξεπλάγη, όταν του απαντήσαμε στα ελληνικά, ανεβάζοντας τα ντεσιμπέλ της φωνής του, δείγμα έκφρασης χαράς και εξωστρέφειας, που σπάνια μπορείς να δεις σε χαρακτήρες άλλων λαών. Ο Ανδρέας, ο τυλιχτής, άκουσε την παραγγελία μας και αφού η δουλειά δεν ήταν τόσο έντονη, ήταν ανοιχτός να δεχτεί τις περίεργες, ίσως και αδιάκριτες, ερωτήσεις μας, οι οποίες μας έρχονταν μία-μία στο μυαλό, ύστερα από κάθε μπουκιά στο πιτόγυρο.

Ο ίδιος μετανάστευσε στην Αγγλία λόγω της κρίσης που υπήρχε στην Ελλάδα και της ανεργίας. Στην Αγγλία η προσαρμογή δεν ήταν τόσο εύκολη, αλλά ο Έλληνας στα δύσκολα φαίνεται. «Υπήρχαν κάποιοι καλοί φίλοι που με βοήθησαν να σταθώ στα πόδια μου, στους οποίους είμαι ευγνώμων», μας λέει και μας περιγράφει τις δουλειές που έκανε, οι οποίες ήταν όλες γύρω από την εστίαση.

Δεν μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε, πως σκέφτηκε την ιδέα, να βγει στον δρόμο και να πουλήσει ελληνικό σουβλάκι; «Μου άρεσε πολύ η ιδέα να ασχοληθώ με το Street Food. Έβαλα κάτω τα δεδομένα. Είδα, ότι δεν χρειαζόταν τεράστιο μπάτζετ και μαζί με τον συνεταίρο μου, τον Αλέξη, αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε», λέει.

Το ελληνικό σουβλάκι της 36 Mill Mead Road, όπως στην Ελλάδα, έτσι και στο Λονδίνο, έχει κερδίσει τους ανθρώπους. «Είμαι ικανοποιημένος από την ανταπόκριση του κόσμου. Όταν το δοκιμάζει εκφράζει πολύ θετικά συναισθήματα. Του έχει αφήσει καλές εντυπώσεις και είναι κάτι που με χαροποιεί πολύ και με ωθεί να γίνω περισσότερο δημιουργικός».

Φυσικά πελάτες του δεν είναι μόνο Έλληνες! «Έρχονται Άγγλοι και Ινδοί που είναι αρκετοί στο Λονδίνο. Γενικά η πόλη είναι πολυπολιτισμική, οπότε έχω συναντήσει ανθρώπους απ’όλες τις φυλές που θέλουν να δοκιμάσουν το σουβλάκι μας», αναφέρει ο Ανδρέας.

Στο «Original Souvlaki» ο κόσμος μπορεί να γευτεί τέσσερα είδη. «Το χοιρινό σουβλάκι το συνοδεύουμε μέσα στην πίτα με ντομάτα, τζατζίκι, κρεμμύδι, πατάτες. Στο κοτόπουλο βάζουμε σως που φτιάχνουμε μόνοι μας από μαγιονέζα, μέλι και μουστάρδα, με ντομάτα, κρεμμύδι και πατάτα. Έχουμε και πίτα με χαλούμι που έχει ντομάτα, μαρούλι, κρεμμύδι και πατάτα, με τον πελάτη να διαλέγει τη σως της επιλογής του. Επίσης έχουμε και vegan σουβλάκι, που είναι φαλάφελ, το οποίο το συνοδεύουμε με χούμους και ντομάτα, μαρούλι, κρεμμύδι και πατάτα. Φυσικά σε κάθε μία από τις τέσσερις εκδοχές, ο πελάτης μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει όποιο υλικό θέλει», εξηγεί ο Ανδρέας.

Η γεύση από το σουβλάκι μας κέρδισε. Γιατί η πίτα ήταν στεγνή, το κρέας σωστά ψημένο και μαλάκο, ενώ η σως τζατζικιού δεν υπερκάλυπτε τα άλλα υλικά. Το σερβίρισμα επίσης Οπότε, μπήκαμε στην περιέργεια, να τον ρωτήσουμε για την προέλευση των υλικών. «Όλα τα υλικά που βάζουμε στο σουβλάκι μας είναι ελληνικά. Πρέπει να δίνουμε προσοχή στις πρώτες ύλες, ιδιαίτερα στο γιαούρτι, με το οποίο φτιάχνουμε το τζατζίκι. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλο γιαούρτι πέραν του ελληνικού που μπορεί να αποδώσει τη νοστιμιά του τζατζικιού», υποστηρίζει. Το «Original Souvlaki» του Λονδίνου πάντως είναι υπόθεση… weekend. Ο Αντρέας στήνει την καντίνα έξω από το Brick Lane Market κάθε Σαββατοκύριακο 11:00 με 18:00.

Όποιος Έλληνας μεταναστεύει στο εξωτερικό, αφήνει πίσω του αγαπημένα πρόσωπα και αναμνήσεις. «Εννοείται ότι μου λείπει η Ελλάδα. Εκεί είναι η οικογένειά μου και όλοι οι φίλοι μου», απαντά. Νιώθει όμως ευτυχισμένος στο Λονδίνο. «Έχω κατασταλάξει πλέον», μας λέει ψήνοντας δύο καλαμάκια κοτόπουλου για δύο νέους μύστες της ελληνικής γεύσης, τους οποίους έχει τακτικούς πελάτες, όπως μας είπε.

Πριν φύγουμε, δεν μπορούσαμε να μην κάνουμε στον Ανδρέα, την πιο κλισέ ερώτηση, για τα μελλοντικά σχέδιά του. «Όνειρό μου είναι μέσα από το street food να φτιάξω ένα δικό μου μαγαζί. Δεν κάνω ποτέ μεγάλα σχέδια. Μου αρέσει αυτό που κάνω, το αγαπώ και θεωρώ, ότι μέσα από τη δουλειά, βήμα-βήμα, κάθε άνθρωπος μπορεί να πετύχει τους στόχους του, ακόμα και να ξεπεράσει τις προσδοκίες του. Γι’αυτό, για μένα προτεραιότητα είναι, να αφήνω ικανοποιημένους τους πελάτες μου, να διαφημίζω την Ελλάδα, γιατί το σουβλάκι είναι το καλύτερο street food ever και όλα τα άλλα θα έρθουν», μας λέει με ένα τεράστιο χαμόγελο και την ευχή «Να μας ξανάρθετε».

ΠΗΓΗ: star.gr