Κατά την ταπεινή μου άποψη, πρέπει να «ξεσκονίζει» κανείς το ιατρικό ιστορικό του παίκτη, τον χαρακτήρα του, τα νυχτοπερπατήματά του, την οικογενειακή του κατάσταση, το αν πηγαίνει στην πατρίδα του και ξεχνάει να γυρίσει, αν πλακώνεται με συμπαίκτες και προπονητές, πόσο συμβατός είναι με το σύστημα της ομάδας, αν ανταποκρίνεται σε περισσότερες θέσεις ή παίζει καλά μόνο στη φυσική του θέση και άλλα διάφορα. Αυτό λέγεται σκάουτινγκ ομάδας που θέλει να λειτουργεί επαγγελματικά.

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού βέβαια, μπαίνει στη μεταγραφική συζήτηση κι ένα ακόμα θέμα: ποιος θα κάνει τις - όποιες - χειμερινές μεταγραφές; Διότι το καλοκαίρι, εισηγήθηκαν ή έκαναν μεταγραφές πολλοί και διάφοροι: ο Μαθία, ο Κοβάσεβιτς, ο Βαλβέρδε και ο Μαρινάκης. Και παρόλο που η λογική και η στατιστική θα έλεγαν ότι κάποιες θα έβγαιναν λίρα εκατό, ουσιαστικά δεν βγήκε καμία - από την άποψη ότι καμία δεν έκανε τη διαφορά, δεν έλυσε προβλήματα και δεν ανέβασε την ομάδα ένα σκαλί παραπάνω: αποκτήθηκαν δυο τερματοφύλακες για πρώτος και δεύτερος (Κοστάντζο και Δασκαλάκης) και έγιναν δεύτερος και τρίτος τη τάξει, με τον τρίτο (Μέγερι) να γίνεται βασικός και τον Ολυμπιακό να ψάχνει ξανά για τερματοφύλακα.

Ο Μαρκάνο ήρθε ως δανεικός και διπλοθεσίτης (σέντερ μπακ και αριστερό μπακ), αλλά δεν έχει δείξει ότι είναι αυτό που ήθελε η ομάδα σε καμία από τις δυο θέσεις. Ο Ζαραδούκας ήρθε κι έφυγε δανεικός, οι δυο από τους τρεις Σέρβους επίσης και ο Φέισα που παραμένει, δυστυχώς επιβεβαίωσε αυτά που ξέραμε, ότι δηλαδή είναι καλός παίκτης αλλά και επιρρεπής στους τραυματισμούς. Ο Μακούν τραυματίστηκε, αλλά πριν τραυματιστεί δείγματα της κλάσης του μας έδειξε λίγα, ο Χαβίτο επίσης έφυγε δανεικός, Μόνχε και Αμπντούν δεν κατάφεραν - ως τώρα - να αντέξουν το βάρος της βαριάς φανέλας. Για τον Γέστε που ήρθε κι έφυγε ας μη μιλήσουμε καν. Να πούμε ότι μόνο ο Ορμπάιθ διασώθηκε; Ας το πούμε, χωρίς να έχει θαμπώσει με την απόδοσή του. Αν το θέμα είναι ότι είναι καλύτερος από τον Ουρτάδο, οκ. Αλλά και ποιος δεν είναι καλύτερος από τον Ουρτάδο;

Οι τελευταίες πραγματικά καλές μεταγραφές για τον Ολυμπιακό - και μάλιστα με ελάχιστο κόστος - έγιναν πέρυσι τον Γενάρη, με τον Τζεμπούρ και τον Μανιάτη. Από τότε, αναζητείται η πραγματικά καλή και χρήσιμη μεταγραφή και δεν έχει βρεθεί, τα κενά δεν καλύφθηκαν και άνοιξαν κι άλλα με την πώληση του Ριέρα. Τώρα από τον Ολυμπιακό λένε ότι η ομάδα θα ενισχυθεί και το ερώτημα είναι το εξής: ποιος θα εισηγηθεί και - κυρίως - ποιος θα πάρει την ευθύνη των μεταγραφών; Ο προπονητής; Ο Κοβάσεβιτς; Ο Πρόεδρος; Ή κάποιος άλλος, πιο «άφθαρτος», που δεν έχει χρεωθεί ως τώρα μια μέτρια ή αποτυχημένη μεταγραφή; Διότι το καλοκαίρι, υπήρχε προίκα το πρωτάθλημα, τα έσοδα του Champions League, η ηρεμία και η «βεβαιότητα» ότι κανείς δεν θα μπορέσει να ανταγωνιστεί τον Ολυμπιακό, μια που οι βασικοί του διεκδικητές αποδυναμώνονταν λόγω οικονομικών και διοικητικών προβλημάτων. Τώρα δεν υπάρχει ούτε ηρεμία, ούτε σιγουριά για τον τίτλο, ούτε καν η πρώτη θέση στον πίνακα. Άρα οι μεταγραφές είναι επιτακτικές, αλλά αυτό δεν εγγυάται ότι θα είναι και πετυχημένες.

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr