Η ομάδα βρίσκεται για ακόμα μία φορά σε κατάσταση οικονομικής δυσπραγίας, παραμένοντας ουσιαστικά ακέφαλη και ανήμπορη να καθορίσει το μέλλον της. Είναι, επομένως, αναμενόμενη η «παρέλαση σωτήρων» με διάθεση να συνδράμουν «με τα λόγια» αυτό που δε μπορούν να κάνουν στην πράξη: δηλαδή να προσδώσουν στο σωματείο τη χαμένη του αίγλη.
Η κοινωνία αδιαφορεί για την πολιτική σκηνή της χώρας, διότι τα ίδια πρόσωπα που «εγκλημάτησαν» σε βάρος των πολιτών επιχειρούν να τους πείσουν πως θα τους «σώσουν». Είναι σαν να τους ζητάει ένας «κατά συρροή δολοφόνος» και «επαγγελματίας τοκογλύφος» να αναλάβει την εξυγίανση του αστυνομικού σώματος.
Η ΑΕΚ είναι μία μικρογραφία της κοινωνίας. Οι ίδιοι άνθρωποι που απαξίωσαν το σωματείο, διέφθειραν τις ηθικές αξίες που εκπροσωπούσε, «άδειασαν» τα ταμεία, υποθήκευσαν το μέλλον και κατέστρεψαν τα όνειρα των φιλάθλων εμφανίζονται έτοιμοι να οδηγήσουν την ομάδα στην ανάκαμψη. Είναι, πραγματικά, αστείο να παρουσιάζονται ως «σωτήρες» άνθρωποι των οποίων οι πράξεις ζημίωσαν αποδεδειγμένα τον δικέφαλο και των οποίων οι προθέσεις παραμένουν ακόμα και σήμερα «υπό αμφισβήτηση».
Κανένας Έλληνας δεν πιστεύει ότι τα δύο μεγάλα κόμματα θα «σώσουν» τη χώρα, διότι είναι τα ίδια κόμματα που την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Αντίστοιχα, λοιπόν, κανένας ΑΕΚτσής δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι οι πρώην παράγοντες θα «σώσουν» την ομάδα, διότι είναι οι ίδιοι που την έσπρωξαν στο χείλος της καταστροφής.
Ο «κουρασμένος» μεγαλομέτοχος
Σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, κανένας «τρελός» δεν πρόκειται να επενδύσει χρήματα σε μία ελληνική ΠΑΕ με τις ιδιομορφίες της ΑΕΚ. Αν μελετήσει προσεκτικά τα οικονομικά της στοιχεία και τα «κρυφά ανοίγματα», θα διαπιστώσει πως είναι προτιμότερο να τα «πετάξει» τα λεφτά του σε ένα βαρέλι δίχως «πάτο». Επομένως, οποιεσδήποτε προσπάθειες προσέλκυσης κεφαλαίων από funds είναι εκ προοιμίου καταδικασμένες σε αποτυχία ενώ οι προθέσεις όσων προπαγανδίζουν υπέρ τους χρίζουν περαιτέρω διερεύνησης από τους ιστορικούς του μέλλοντος.
Η μοναδική υπαρκτή «πηγή εσόδων» για την ΑΕΚ είναι η οικονομική συνεισφορά των «πελατών» της. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η ομάδα «εξέπληξε τη χώρα» τη μοναδική φορά που οι φίλαθλοι συσπειρώθηκαν κατά την τελευταία 15ετία. Επομένως, ο στόχος των «παρατρεχάμενων» πρέπει να είναι η επανενεργοποίηση του ενδιαφέροντος των φιλάθλων διότι αυτοί αποτελούν τον μοναδικό μεγαλομέτοχο κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή. Η προσωπική προβολή των «φαντασμάτων» δεν αφορά κανένα και απομακρύνει τους «πραγματικούς μεγαλομετόχους» από την ενεργή ενασχόλησή τους με τα τεκτενόμενα, διαιωνίζοντας το πρόβλημα της ομάδας και οδηγώντας την σε καταστροφικό τέλμα.
Ποιος μπορεί να «ξεκλειδώσει» το πορτοφόλι του κόσμου;
Η αλήθεια είναι πως η ευρύτερη οικονομική ύφεση έχει μειώσει ραγδαία την αγοραστική δύναμη των φιλάθλων, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την χρηματική ενίσχυση των ΠΑΕ. Οι εποχές των «παχέων αγελάδων» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ο «νέος Ντέμης» πρέπει να έχει ρητορικό χάρισμα και «πιστοποίηση ήθους» για να καταφέρει να πετύχει έστω τα μισά σε επίπεδο συσπείρωσης.
Η λέξη κλειδί για την επανενεργοποίηση των φιλάθλων δεν είναι οι «τίτλοι», αλλά το «όραμα». Σε μία παρηκμασμένη κοινωνία, το ποδόσφαιρο μπορεί να δώσει «πνοή» και εικονική αίσθηση αισιοδοξίας. Αρκεί να βρεθεί κάποιος που θα «ξυπνήσει» τη χαμένη περηφάνια του κόσμου. Δε θα κατονομάσουμε τον κατάλληλο, διότι αφενός «κανένας δεν είναι τέλειος» αφετέρου δεν έχουμε κατασταλάξει ακόμα σχετικά με την καταλληλότητά του σε ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα.
Αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις απόψεις σας για το άρθρο μας και κυρίως για τα πρόσωπα που θεωρείτε ότι έχουν τη δυνατότητα να πετύχουν το φαινομενικά ακατόρθωτο…
ΠΗΓΗ: overlap.gr