Σήμερα τα δεδομένα έχουν ανατραπεί . Ο Παναθηναϊκός προελαύνει στο πρωτάθλημα με ενίοτε καλές εμφανίσεις, ενώ ο Ολυμπιακός έχει ανοίξει έναν κύκλο εσωστρέφειας αναζητώντας τα αίτια του κακού αγωνιστικού του προσώπου. Κάποιοι μιλούν για θαύματα Φερέιρα, για απροσδόκητες εκπλήξεις, για «πόρνη μπάλα», για χαμηλή ποιότητα ορισμένων παικτών του Ολυμπιακού και για «παράγκες» διαιτησίας.
Η πραγματικότητα, όμως, να είναι απλούστατη και το παραμύθι δεν έχει δράκο. Η κρίση και το ¨κυνήγι’ των κυκλωμάτων του παρασκηνίου εξασθένησαν την επιρροή των «περίεργων» του Ελληνικού ποδοσφαίρου και έδωσαν τη χαριστική βολή στην αξιοπιστία των οπαδικών αθλητικών εφημερίδων. Ο κόσμος αντιλήφθηκε, λοιπόν, πως η πραγματικότητα του ποδοσφαίρου εξελίσσεται στο χορτάρι, με όρους ποδοσφαιρικής λογικής.
Ο Παναθηναϊκός από τη μία, μαζί με πολλές ομάδες της επαρχίας, ελλείψει ισχυρού επικοινωνιακού προσώπου, που συνήθως εξαρτάται ευθέως από την προσωπικότητα κάποιου προέδρου-αφεντικού, εστίασε την προσπάθεια του πάνω στη δουλειά του προπονητή
Ο Παναθηναϊκός από τη μία, μαζί με πολλές ομάδες της επαρχίας, ελλείψει ισχυρού επικοινωνιακού προσώπου, που συνήθως εξαρτάται ευθέως από την προσωπικότητα κάποιου προέδρου-αφεντικού, εστίασε την προσπάθεια του πάνω στη δουλειά του προπονητή
Ο Παναθηναϊκός εστίασε την προσπάθεια του στη δουλειά του προπονητή. Μακριά από την παράλογη πίεση του παρελθόντος, που «έπνιγε» τη νηφάλια προσέγγιση των τακτικών επιλογών, κατάφερε φέτος να λειτουργήσει ορθολογικά. Αποδεικνύοντας πως ούτε μεταγραφές εκατομμυρίων χρειάζονται, ούτε ζάμπλουτοι επενδυτές με πούρα, ούτε παρασκήνιο, ούτε και μαγικά κόλπα βγαλμένα από το καπέλο, για να καταφέρει να κερδίσει αποτελέσματα. Χωρίς να ισχυριζόμαστε πως το επίπεδο είναι υψηλό, η προσπάθεια του Παναθηναϊκού στηρίζεται στις βασικές αρχές του αθλήματος και στη συγκέντρωση γύρω από υπαρκτό και συμβατό με την πραγματικότητα όραμα
Αντίθετα ο Ολυμπιακός αυτοπαγιδεύτηκε από τον πανίσχυρο επικοινωνιακό του μηχανισμό και τις υπερφίαλες δηλώσεις των παραγόντων του. Προέβη σε μεταγραφές «για τα μάτια των φιλάθλων», παρακάμπτοντας τις πραγματικές ανάγκες ενίσχυσης που από την καλοκαιρινή προετοιμασία «έβγαζαν μάτι». Αναλώθηκε κυρίως στην επικοινωνία των στόχων προς τους οπαδούς, χωρίς να έχει ουσιαστικά δουλέψει βάσει ενός ρεαλιστικού σχεδίου του προπονητή του. Οι παράλογες προσδοκίες των οπαδών και η επαναφορά παλαιμάχων παραγόντων με νοοτροπίες άλλων εποχών έχουν απομακρύνει τον πρωταθλητή από το στόχο του και τον έχουν μετατρέψει σε μηχανισμό αναζήτησης εύκολων δικαιολογιών.
Ο λόγος που αυτού του είδους η «επιθετική επικοινωνία» διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στο Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι απλός. Είναι εύκολη, εξυπηρετεί πολλούς παράγοντες άσχετους με το άθλημα και έχει άμεσα αποτελέσματα. Με τον τρόπο αυτό, αποκρύπτεται τεχνητά η ανυπαρξία αληθινών υποδομών και σοβαρών επενδύσεων με μακροπρόθεσμη λογική και απόδοση (γήπεδα, προπονητικές εγκαταστάσεις, ακαδημίες, δίκτυο σκάουτινγκ, σοβαρή χρηματοοικονομική διαχείριση βλ. uefa fair play κλπ). Η επικοινωνία, τα λόγια και οι φρούδες ελπίδες είναι απλώς το άλλοθι όσων ΔΕΝ θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με το άθλημα, αλλά αναζητούν πρόσκαιρες και μερικές φορές «ύποπτες» χαρές και δόξες.
Ωστόσο, το ποδόσφαιρο δεν έχει ανάγκη από «τελάληδες» για να πείσει για την ομορφιά του, όταν η πρώτη ύλη (διοίκηση, παίκτες, προπονητές, τακτικές, υποδομές) είναι κατάλληλη. Τα αποτελέσματα φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού μέσα στο γήπεδο και από τον πλέον αδαή. Το όμορφο παιχνίδι είναι αυτοδιαφημιζόμενο. Μεσάζοντες και «γνώστες», μισθοφόροι και διαμεσολαβητές χρειάζονται μόνο όταν το «εμπόρευμα» είτε είναι σκάρτο. Εκεί, λοιπόν, χρειάζεται η προπαγάνδα για να μην πιστεύουμε σε όσα βλέπουν τα μάτια μας, αλλά να σκαρφιζόμαστε «άλλα κόλπα» για να πιστέψουμε στο τέλος πως ο γιαλός είναι στραβός…
ΠΗΓΗ: overlap.gr