Ταυτόχρονα, η εξέλιξη των γεγονότων είχε σημασία στο πώς ο αθλητισμός λειτούργησε ως καταλύτης στο να αμβλυνθούν οι αντιθέσεις και να καλυφτεί ένα χάσμα γενεών.

Όλα είχαν αφετηρία το απόγευμα της 30ης Ιανουαρίου του 1972, όταν στο Ντέρι της Βορείου Ιρλανδίας καθολικοί διαδηλωτές έκαναν πορεία διαμαρτυρίας για τον νόμο που η κυβέρνηση των Συντηρητικών, του Έντουαρντ Χιθ, είχε θέσει σε ενέργεια και προέβλεπε την φυλάκιση -χωρίς δίκη- όσων ενέχονταν σε τρομοκρατικές ενέργειες!

Κάτι που τότε τελικά δεν πέρασε, αλλά επειδή η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται (κατά τη ρήση του Μαρξ), με τη τρομοκρατολαγνεία που επικράτησε την τελευταία δεκαετία, ήρθε ξανά στην επιφάνεια και επιβλήθηκε χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις!

Τι συνέβη εκείνο το μαρτυρικό απόγευμα; Την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η πορεία, οι Βρετανοί κομάντος της πρώτης μοίρας αλεξιπτωτιστών άνοιξαν πυρ για ανεξακρίβωτους λόγους. Ο τελικός απολογισμός τραγικός, με 13 νεκρούς και άλλον έναν σε κώμα που προστέθηκε στην λίστα των θυμάτων λίγες εβδομάδες αργότερα.

Η «Ματωμένη Κυριακή» (Sunday Bloody Sunday), η οποία απαθανατίστηκε στους στίχους του τραγουδιού των U2, παραμένει ως σημείο αναφοράς στον πόλεμο προτεσταντών και καθολικών που διαιρεί την Ιρλανδία εδώ και έξι αιώνες. Με τις ευθύνες, ουσιαστικά, να μην αποδόθηκαν ποτέ, το Ντέρι ζει και αναπνέει για τη στιγμή που θα μπορέσει να ενώσει και πάλι τους πολίτες της Ιρλανδίας, αφού το κατάφερε προσωρινά έστω στο επίπεδο του ποδοσφαίρου.

Η πόλη, στα δυτικά της Βόρειου Ιρλανδίας, είναι από τις λίγες στην πλευρά αυτή του φράχτη που οι καθολικοί υπερτερούν αριθμητικά (70%-30%).

Η ομάδα Ντέρι Σίτι δημιουργήθηκε το 1928 και αποτέλεσε πάντα το ειρηνικό στοιχείο συνύπαρξης των πολιτών. Στο Μπράντιγουελ, που είναι το γήπεδο, από τότε οι οπαδοί πήγαιναν και έφευγαν μαζί, ξεχνώντας τα τόσα πράγματα που τους χώριζαν. Η Ντέρι ήταν η τρίτη δύναμη της χώρας, πίσω από την Λίνφιλντ (ομάδα των προτεσταντών) και την Σέλτικ Μπέλφαστ (ομάδα των καθολικών, που διαλύθηκε όμως το 1948 μετά από τρομερά επεισόδια σε ντέρμπι μεταξύ τους).

Η Ντέρι έγινε, με τα χρόνια, η μόνη αντίπαλος της Λίνφιλντ και, μάλιστα, ήταν η πρώτη βορειοϊρλανδική ομάδα που πέρασε στο δεύτερο γύρο στα κύπελλα Ευρώπης.

Το Ντέρι χωρίζεται σε δύο περιοχές. Το {Bogside} που είναι η καθολική πλευρά και το Waterside που είναι των προτεσταντών. Μέχρι το 1969, χρονιά που ξέσπασαν οι μεγάλες ταραχές στο Ulster του Μπέλφαστ και οι Βρετανοί με εντολή του πρωθυπουργού Χάρολντ Ουίλσον έστειλαν στρατό, η συνύπαρξη ήταν δεδομένη και ειρηνική.

Το Bogside σήκωσε τη σημαία της αντίστασης κατά του «βρετανικού στρατού κατοχής», όπως τον αποκαλούσαν, και στην είσοδο της πόλης μπήκε η πινακίδα «Καλώς ήλθατε στο ελεύθερο Ντέρι»!

Ο στρατός και η αστυνομία δεν μπορούσαν, πλέον, να εισχωρήσουν στην περιοχή και αργά ή γρήγορα η κόντρα θα έφτανε, αναπόφευκτα, και στο ποδόσφαιρο. Η Ντέρι δεν μπορούσε να παίξει κανονικά τα παιχνίδια της και χρησιμοποίησε πολλές φορές το γειτονικό Κολερέιν, ως έδρα.

Το 1972, το πούλμαν της Κρουσέιντερς -ομάδας ακραιφνών προτεσταντών- δέχτηκε επίθεση και κάηκε μόλις πήγε να πλησιάσει το γήπεδο και η Ντέρι τιμωρήθηκε. Τα παιχνίδια της αναβλήθηκαν και μετά τη «Ματωμένη Κυριακή» ήταν πια αδύνατο να συμβιώσουν οι δύο πλευρές. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Βορείου Ιρλανδίας απέβαλε τη Ντέρι επ’ αόριστον και μέχρι το 1984 η ομάδα προσπαθούσε να επανέλθει. Όταν είδε και απόειδε έκανε αίτηση στην ομοσπονδία της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και από το 1986 μετέχει στο πρωτάθλημα των Νοτίων – αποτελώντας μοναδική γεωγραφικά περίπτωση.

Αν και ανήκει στον Βορρά αγωνίζεται στον Νότο, σε άλλη χώρα και σε άλλο πρωτάθλημα! Αυτό, όμως, βοήθησε αφάνταστα την περιοχή να ξαναβρεί τους παλιούς ρυθμούς της. Ο κόσμος ενώθηκε και πάλι, προτεστάντες άρχισαν να ξαναμιλούν με τους καθολικούς, η πόλη αναπτύχθηκε. Τρεις και πλέον δεκαετίες από την Βloody Sunday, μπορεί να μην πλήρωσαν ποτέ οι υπεύθυνοι, όμως τα νέα παιδιά μπορούν ξανά να είναι μαζί και να παίζουν χωρίς να χρειάζονται… θρησκευτική άδεια! Οι παιδικοί σταθμοί άρχισαν να ξαναδέχονται χωρίς ειδικά χαρτιά όλα τα νήπια,τα μπαρ έχουν πελάτες και των δύο συνοικιών και όλα ξαναβρήκαν τον ρυθμό τους!

Η Ντέρι Σίτι δεν είναι Λίβερπουλ (η οποία, παρεμπιπτόντως, είναι η ομάδα με τους περισσότερους υποστηρικτές στη πόλη) ούτε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (που έχει το δικό της φανατικό κοινό στη περιοχή) ούτε πρόκειται ποτέ να κατακτήσει τίτλους σε διεθνές επίπεδο, όπως η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η Μπάγερν.

Ωστόσο, αυτό που πέτυχε ήταν να ενώσει ένα τεράστιο χάσμα. Για να αποδειχτεί ότι το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί απλά ένα παιχνίδι, αλλά ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο!

ΠΗΓΗ: aixmi.gr

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS