Επιτρέψτε μου να παρουσιάσω στο αξιοσέβαστο δικαστήριό σας τα κάτωθι πειστήρια: Exhibit Α - Λίγο πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου στον αγώνα Κέρκυρα-ΠΑΟΚ ο Λάζλο Μπόλονι επιχείρησε να κατευθυνθεί προς τα αποδυτήρια, με σκοπό να πάει στην τουαλέτα να «ξαλαφρώσει». Τέσσερις κύριοι που στέκονταν μπροστά από τη φυσούνα, συν κάποιοι αστυνομικοί που βρίσκονταν από πίσω τους, είχαν αντίθετη άποψη. Αποτέλεσμα: Ο μεν προπονητής του ΠΑΟΚ θα το σκεφτεί πολύ να ξαναπιεί νερό πριν από παιχνίδι ή/και κατά τη διάρκειά του, οι δε άνθρωποι που του απαγόρευσαν την είσοδο παραμένουν άφαντοι και ανέγγιχτοι από το νόμο (οι μισοί εξ’ αυτών, άλλωστε, «είναι ο νόμος»).

Κύριε πρόεδρε, με αφορμή τα ανωτέρω βρίσκω τη χρονική συγκυρία ιδανική για να επεκτείνουμε θεσμικά τις απαγορεύσεις εν ώρα ποδοσφαιρικού αγώνα. Παίρνω την πρωτοβουλία λοιπόν να θέσω υπόψιν σας μερικές προτάσεις, που φρονώ πως θα συμβάλλουν στον περαιτέρω ποδοσφαιρικό εκδημοκρατισμό: Πρώτον, να απαγορεύεται στους παίκτες να φτύνουν εντός αγωνιστικού χώρου. Το έχουμε δει πολλές φορές το θέαμα και είναι απαράδεκτο. Οι περισσότεροι βέβαια δικαιολογούνται λέγοντας ότι πρόκειται για φυσική κίνηση αποσυμφόρησης του αναπνευστικού, αλλά αυτά είναι φαιδρότητες. Προτείνω την αγορά ειδικών πτυελοδοχείων τα οποία θα εγκατασταθούν στα αποδυτήρια των ομάδων κι όποιος θέλει θα «ανακουφίζεται» εκεί και μόνο. Δεύτερον, το κακό με τους προπονητές που υπερβαίνουν τα όρια της τεχνικής περιοχής μπροστά από τον πάγκο τους, έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Προτείνω την άμεση εγκατάσταση ηλεκτροφόρων συρμάτων στην εν λόγω περίμετρο, να δούμε μετά ποιος θα κάνει τον μάγκα. Αν το βρίσκετε πολύ βάρβαρο, μπορούμε πάντα να σκεφτούμε και την περίπτωση της τάφρου με αλιγάτορες. Ό,τι χρειαστεί, αρκεί να μπει ένα τέλος σ’ αυτή την ασυδοσία.

Προχωράω παρακάτω. Exhibit B: Στον ίδιο αγώνα κάποιος κ. Προβατάς, δικηγόρος στο επάγγελμα, ο οποιός βρισκόταν εντός του γηπέδου με την ιδιότητα του «ιατρικού συμβούλου», προκαλούσε καθόλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου τον κ. Μπόλονι (στα ρουμανικά) με εκφράσεις όπως «μείνε στη θέση σου», «σκάσε» και «βούλωσέ το». Όταν ο προπονητής του ΠΑΟΚ του απάντησε ο διαιτητής τον απέβαλε, με συνέπεια να κληθεί σε απολογία από την πειθαρχική επιτροπή της Superleague και να δεχθεί επίπληξη. Αποτέλεσμα: Ω του θαύματος, ο άνθρωπος που προκάλεσε όλη τη φασαρία έμεινε στο απυρόβλητο!

Αυτό, κύριε πρόεδρε, ανοίγει νέους δρόμους στον τομέα των διαπιστεύσεων στα γήπεδα -και θα ήθελα να ευχαριστήσουμε όλοι μαζί τον κ. Μπόλονι, χωρίς την δημοσιοποίηση της ιστορίας του οποίου τίποτα από αυτά δεν θα ήταν εφικτό. Διότι, αξιότιμο δικαστήριο, αν μπορεί κάποιος να εισέρχεται σε γήπεδο ως «ιατρικός σύμβουλος» (με τι καθήκοντα άραγε; Να υποδεικνύει π.χ. στο γιατρό της ομάδας υπό ποια γωνία είναι καλύτερο να ρίξει το ψυκτικό στον αστράγαλο του τραυματισμένου παίκτη;...), τότε ποιος θα σταματήσει τον οποιονδήποτε από το να μπει σε γήπεδο ισχυριζόμενος λ.χ. ότι είναι «σαλεπιτζής παρά τω προέδρω», «μέγας κορδονοδέτης των παπουτσιών των αναπληρωματικών», «προϊστάμενος κουβαλητής ισοτονικών» κ.ο.κ.;

Κάθε ιστορία, κύριε πρόεδρε, έχει κάτι να μας διδάξει, εφόσον είμαστε έτοιμοι να το μάθουμε. Και πάντα έχει κάτι προς αξιοποίηση, αρκεί να έχουμε τα μάτια και το μυαλό μας ανοικτά. Ας είναι ο Λάζλο Μπόλονι και η εμπειρία του εφαλτήριο για τη διεύρυνση των θεσμών. Ας γίνει η ιστορία αυτή θεμέλιος λίθος για τη διαπλάτυνση και τον εκμοντερνισμό απαρχαιωμένων αθλητικών διαδικασιών. Κάθε νίκη του ποδοσφαίρου είναι και νίκη της δημοκρατίας, όπως ακριβώς κάθε φορά που η δικαιοσύνη απονέμεται ακριβοδίκαια ένα λουλούδι ανθίζει στην ξέρα της καθημερινής ανομίας που βιώνουμε. Ευχαριστώ που με ακούσατε.

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr