Μια είναι η λύση αλλά...

Δηλαδή το… όχημα παραμένει παρκαρισμένο, ο μεγαλομέτοχος και ιδιοκτήτης του 54,7% συνεχίζει να είναι άφαντος δίχως να αναλαμβάνει την παραμικρή ευθύνη, ενώ και οι υπόλοιποι μέτοχοι στην πλειοψηφία τους σφυρίζουν κλέφτικα, με εξαιρέσεις τον Βγενόπουλο και τον Πολέμη, που και αυτοί όμως δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δώσουν οριστική λύση…

Τις μας απομένει; Μερικοί γενναίοι που παλεύουν για να βγάλουν μια ρημαγμένη ομάδα από το αδιέξοδο. Από τη μία, οι παλαίμαχοι άσοι της ομάδας που έχουν ματώσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού και από την άλλη, οι οπαδοί που έχουν χάσει τον ύπνο τους με όσα συμβαίνουν στους Πράσινους. Και ό,τι και αν λέγεται, ό,τι και αν γράφεται από κάποιους, αυτό που δεν χωρά αμφισβήτησης είναι πως και οι μεν και οι δε πονάνε για τον Παναθηναϊκό. Για τους υπόλοιπους ας διατηρήσουμε κάποιες επιφυλάξεις…

Δεδομένου ωστόσο ότι το Τριφύλλι αυτή την ώρα χρειάζεται χρήματα (και μάλιστα πάρα πολλά), γίνεται αντιληπτό ότι η ουσιαστική λύση δεν μπορεί να δοθεί ούτε από τους παλαίμαχους ούτε από τους οπαδούς, όσο καλές, φιλότιμες και αξιοσέβαστες και αν είναι οι προσπάθειές τους, διότι πολύ απλά δεν έχουν γεμάτες τσέπες.

Πράγματι, οι κινητοποιήσεις και των δύο πλευρών μπορούν αφυπνίσουν συνειδήσεις και να πιέσουν καταστάσεις, ωστόσο η λύση πρέπει να έχει το χρώμα του χρήματος. Τίποτα άλλο δεν είναι αρκετό, αφού ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και «καίγεται» για πολλά εκατομμύρια ευρώ και ένα βιώσιμο πλάνο εξόδου από την παρούσα κρίση.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο leoforos.gr