Τροφή για σκέψη

Τα 120 χιλιάρικα τα ξεγράψαμε, μιλάμε για απόλυτη γελοιοποίηση, και βέβαια ντρέπομαι να γράψω για το αν θα μαζευτούν τα λεφτά για να πάει η ΑΕΚ στην... Θεσσαλονίκη. Πάντως να μείνει θα έχει σίγουρα γιατί έχουμε δικό μας κατακίτρινο ξενοδοχείο. Γειά σου Κωστάρα. Επίσης για το πανό νομίζω πως το θέμα εξαντλήθηκε χθες και αυτό που μου έμεινε είναι μια μεγάλη απορία. Επί δύο χρόνια μπροστά στο πέταλο όπου ήταν η ORIGINAL υπήρχε ένα πανό που έλεγε «ΑΕΚ σ' αγαπώ, προδότη δεν ξεχνώ». Πανό της ντροπής είχε ονομαστεί από την πλειοψηφία του τύπου παρότι δεν ήταν υβριστικό και, μεταξύ μας, είχε βάση. Δεν θυμάμαι ΠΟΤΕ να έχει γίνει το περιεχόμενο του τίτλος σε εφημερίδα. Αντίθετα χθες είδα εφημερίδα μεγάλη κυκλοφορίας να έχει επιλέξει σαν το πλέον σημαντικό θέμα της Τετάρτης, για την ΑΕΚ, και να έχει στην πρώτη της σελίδα το χτύπημα: «Είσαι η αιτία όλου του κακού». Και μάλιστα από μια εφημερίδα που σκίζει τα ρούχα της κατά των οργανωμένων με την κάθε ευκαιρία είναι αν μη τι άλλο... αναπάντεχο το να κάνει ένα σύνθημα βασικό χτύπημα για την ΑΕΚ. Γύρω γύρω βέβαια με μικρότερα γράμματα υπήρχαν και τα πραγματικά γεγονότα. Ομως ο τίτλος, αυτό που χτυπάει στο μάτι και στο ίντερνετ ήταν αυτό. Απλά τροφή για σκέψη. Σε όλους.

@ Είπα όμως πως θα μιλήσω για ποδόσφαιρο. Χθες γράφτηκε ο επίλογος, ελπίζω οριστικός, της παρουσίας του Ερνέστο Βαλβέρδε στον ΟΣΦΠ. Αν ήμουν βέβαιος πως του χρόνου θα δούμε μια κανονική ΑΕΚ θα έλεγα πως η είδηση είναι πάρα πολλή ευχάριστη γιατί, κακά τα ψέμματα, ο Βαλβέρδε είναι ένας προπονητής που στην Ελλάδα κάνει διαφορά. Και είμαι βέβαιος πως θα έκανε διαφορά σε όποια ομάδα κι αν ήταν. Ακόμη και σε αυτή την ΑΕΚ μπορεί να μην έπαιρνε πρωτάθλημα αλλά σίγουρα θα παρουσίαζε μια ομάδα που θα έπαιζε λίγο... καλύτερο ποδόσφαιρο από αυτό που θα μπορούσε να παίξει το υλικό της. Δεδομένο.

@ Υπάρχουν δύο κομμάτια. Το ανθρώπινο και το ποδοσφαιρικό. Στο πρώτο κομμάτι νομίζω πως είναι ο μοναδικός προπονητής που κατάφερε να είναι τόσο συμπαθής σε φιλάθλους άλλων ομάδων εκπροσωπόντας την συγκεκριμένη ομάδα και τους συγκεκριμένους... προέδρους. Ποτέ δεν ένιωσα να με προσβάλει σαν άνθρωπο, σαν φίλαθλο, σαν νοϋμοσύνη, σαν αντίπαλο. Ενας πραγματικός κύριος που όμως ξέρει και την δουλειά. Για το συμφέρον της ομάδας του αλλά χωρίς να κοροϊδεύει και να πουλάει τις εύκολες χάντρες στους ιθαγενείς. Ούτε τους δικούς του, ούτε τους απέναντι.

@ Στο ποδοσφαρικό κομμάτι αυτό που μου άρεσε περισσότερο σε αυτόν τον προπονητή από την πρώτη του χρονιά αλλα και τις άλλες δύο, τις τελευταίες, είναι πως είχε ένα πλάνο στο μυαλό του από την πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία και το ακολουθούσε πιστά. Χωρίς να επηρεάζεται από τυχόν άτυχα αποτελέσματα, χωρίς να αλλάζει συνέχεια γνώμες και να παρουσιάζει σχεδόν κάθε εβδομάδα σχεδόν κάτι διαφορετικό παρασυρόμενος από κριτικές και μυαλοπωλεία. Με μοναδικό σκοπό κάθε εβδομάδα να γίνεται ένα βήμα μπροστά. Και μιλάμε πως ιδίως την φετινή σαιζόν ήταν ο μοναδικός προπονητής του Ελληνικού πρωταθλήματος που είχε πίεση. Που δεν είχε καμία δικαιολογία από αυτές που εύκολα βρίσκουν οι προπονητές όλων των ομάδων που παραδοσιακά, τα προηγούμενα χρόνια, είχαν πίεση. Και στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟ και στον ΠΑΟΚ ποτέ σχεδόν δεν ήταν πρώτο θέμα το ποδόσφαιρο. Και πάντα υπήρχε ποικιλία δικαιολογιών για να διαλέξει όποιος θέλει. Δεν αμφισβητώ πως είχε το καλύτερο υλικό και τις καλύτερες συνθήκες. Αλλά στο ποδόσφαιρο είναι πολύ δύσκολο να μην έχεις ποτέ δικαιολογίες. Κι ακόμη κι αν προσπαθούν να στις δώσουν οι γύρω γραφικοί, όπως έγινε πάμπολλες φορές όταν το... θηρίο δυσκολευόταν, εσύ να τις απορρίπτεις. Που θέλω να καταλήξω; Οχι σε μια αγιογραφία του Βαλβέρδε που ούτως ή άλλως εγώ δεν μπορώ να την «πουλήσω» που λένε. Είναι η άποψη μου για αυτόν τον άνθρωπο και δεν με νοιάζει που πάντα ήταν αντίπαλος. Την γράφω χωρίς... τύψεις. Την πιστεύω. Τις καλύτερες αγιογραφίες άλλωστε θα τις κάνουν αυτοί που γράφουν συνέχεια για τον ΟΣΦΠ και τον είχαν ρίξει στα βράχια όταν κινδύνευε η... επένδυση του Βαγγέλα. Αλλος είναι ο στόχος...

@ Θέλω να καταλήξω σε κάτι που πάντα πίστευα και δεν το ξεχνώ ακόμη και τώρα που η ομάδα έφτασε, χάρη στους πολυεκατομυριούχους σωτήρες της πλάκας να μην ξέρει αν θα πάει την Κυριακή να παίξει με... οτοστόπ. Στο πολύ απλό πως τα πάντα στο ποδόσφαιρο, στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ξεκινάνε από τον προπονητή. Και ιδίως σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ που αν, πρώτα ο Θεός, καταφέρει να μπει σε έναν δρόμο και πάλι θα θέλει χτίσιμο από την αρχή, έστω και με λίγα λεφτά, και η επιλογή του προπονητή πρέπει να είναι το μεγαλύτερο, αγωνιστικό, άγχος όποιου αναλάβει το δύσκολο έργο. Και τα κριτήρια πρέπει να είναι ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ. Ούτε συναισθηματικά, ούτε βασισμένα σε συμπεριφορές, ούτε στην αντοχή σε πείνα, δίψα, κακουχίες. Η ΑΕΚ με ένα υλικό του 6 θα πρέπει να παίζει για 8. Και επειδή για να κάνεις ένα ρόστερ του έξι να γίνει οκτώ θα πρέπει να δώσεις πολλά λεφτά, που δεν υπάρχουν, συν 45% εφορία, για να μην ξεχνάμε, τότε ο μόνος τρόπος να έχεις ελπίδα είναι να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο για να προσπαθήσει αυτό το μικρό θαύμα. Κι ας δώσεις κάτι παραπάνω. Ακόμη κι ο Φερέρ που στοίχισε στην ΑΕΚ τρελά λεφτά, λόγω της λάθος διαχείρισης από τον Ντέμη με την υπογραφή του τετραετούς και την παράδοση των... κλειδιών του μαγαζιού, μόνο με την καθιέρωση του Παπασταθόπουλου που από δανεικός στην Νίκη Βόλου έγινε αστέρι στο Τσάμπιονς Λιγκ και την πώληση του έκανε απόσβεση. Αυτά. Οποιος λέει πως δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΚ ο προπονητής έχει... δίκιο. Εγώ όμως επιμένω σε αυτό που γράφω. Με την ελπίδα ότι θα γίνει το θαύμα και σύντομα θα μιλάμε ΜΟΝΟ για μπάλα.

ΠΗΓΗ: aek365