Αν οι δύο αποψινοί μονομάχοι δεν βελτιωθούν θεαματικά, η ελπίδα να δούμε ένα el clasico-τελικό Τσάμπιονς Λιγκ θα αποδειχτεί όνειρο απατηλό.
Αδιάβαστη
Η Ρεάλ Μαδρίτης έχασε από την Μπάγερν κατά κράτος και είναι τυχερή που σκόραρε σε μία από τις λίγες φάσεις που δημιούργησε. Το πρόβλημα της Ρεάλ είναι ότι από τους Γερμανούς έχασε εκεί που λόγω Μουρίνιο θεωρείται πολύ δυνατή, δηλαδή στη στρατηγική. Ο Πορτογάλος επικρίθηκε και για τις αρχικές του επιλογές στην ενδεκάδα και για τις αλλαγές του –όμως η κριτική που του έγινε δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ο Μουρίνιο σωστά δεν ξεκίνησε τον Μαρσέλο, ο οποίος στο 20λεπτο που έπαιξε μπορούσε να αποβληθεί δύο φορές. Σωστά πέρασε στο ματς και τον Γκρανέρο, για να βρει τον τρίτο κόφτη που θα βοηθούσε τον Αλόνσο και τον Κεντίρα να περιορίσουν τον Κρος και τον πεισματάρη Μίλερ. Σωστά κατά τη γνώμη μου πέρασε και τον Μαρσέλο σαν ακραίο χαφ, για να περιορίσει τον Λαμ και τα overlap του. Πού έκανε λάθος; Στο ότι δεν μέτρησε πόσο επικίνδυνος είναι ο Γκόμεζ με αντίπαλους τον Ράμος και τον Πέπε. Η Ρεάλ δεν βγήκε, έμεινε πολύ στην άμυνα, δεχόταν διαρκώς την μπάλα στην περιοχή της. Αυτή η παθητικότητα δεν διορθώνεται με αλλαγές: χρειαζόταν η ομάδα να αμυνθεί πιο ψηλά, αλλά δεν βρήκε κουράγιο. Ηταν αδιάβαστη, απροετοίμαστη.
Μπουκωμένη
Η Μπαρτσελόνα ήταν άτυχη απέναντι στην Τσέλσι, χωρίς αμφιβολία. Ομως δεν μπόρεσε για μία ακόμα φορά να λύσει έναν προβλεπόμενο γρίφο, πράγμα ανησυχητικό. Η Τσέλσι την περίμενε οργανωμένα και σωστά, όπως κάνουν οι πιο πολλές ομάδες που η Μπάρτσα αντιμετωπίζει: προ μηνός το έκανε και η Μίλαν και πάλι την κράτησε στο μηδέν στο «Σαν Σίρο». Η ικανότητα (και η αξία) της Μπαρτσελόνα είναι το ότι ανοίγει εύκολα κλειστές άμυνες: φέτος ωστόσο αυτή η ικανότητα δεν είναι δεδομένη. Η αλήθεια είναι ότι όταν προ τριετίας ο Γκουαρντιόλα διάλεξε τον Ιμπραΐμοβιτς, είχε δει σωστά: η Μπάρτσα χρειάζεται, ειδικά σε τέτοια ματς, έναν βαρύ κυνηγό ικανό ν' ανοίξει χώρους στους παίκτες που έρχονται με την μπάλα από τις δεύτερες γραμμές. Τέτοιος παίκτης δεν υπάρχει πια, με αποτέλεσμα να προκύπτει το συγκεκριμένο «μπούκωμα»: ο Βίγια χτύπησε, ο Σάντσες θέλει χώρο, δεν υπάρχουν τα γκολ του Πέδρο και παίκτες όπως ο Φάμπρεγκας και ο Ινιέστα δεν είναι επιθετικοί. Σε ένα ματς που όλα πάνε καλά, όλοι μπορούν να σκοράρουν και όλοι φαίνονται υπέροχοι. Ομως το πρόβλημα προκύπτει όταν δεν υπάρχουν χώροι ή γρήγορα γκολ: μόνο με τον Μέσι και τις στημένες φάσεις δουλειά δεν γίνεται. Ούτε ο Πουγιόλ μπορεί να βάζει συνέχεια γκολ στα κόρνερ ούτε θα κερδίζει η ομάδα κάθε φορά πέναλτι.
Σκαλιά
Η Ρεάλ και η Μπάρτσα είναι ένα σκαλί πάνω από όλους στην Ευρώπη, αλλά κουβαλάνε προβλήματα. Απόψε στο «Καμπ Νόου» η κάθε μια θα έχει αντίπαλο κυρίως τον εαυτό της. Η Μπαρτσελόνα πρέπει να βρει την αμυντική σταθερότητα (που τελευταία της λείπει) και να μας ξαναδείξει την ωραία κυκλοφορία της μπάλας στο ύψος της αντίπαλης μεγάλης περιοχής –εκεί που γεννιούνται οι φάσεις για γκολ. Η Ρεάλ πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να γίνει τώρα που μεγάλωσε: αν αποφασίσει ν' αμυνθεί, πρέπει ν' αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει όπως η Τσέλσι, δηλαδή καθαρά, οργανωμένα και ψυχωμένα. Αν πάλι θέλει να επιβάλει το παιχνίδι της, δεν αρκεί να εμφανιστεί με τέσσερις επιθετικούς: πρέπει να μας δείξει και πώς θα αξιοποιηθεί η παρουσία τους.
Δύσκολο
Οι ημιτελικοί του Τσάμπιονς Λιγκ είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Οποιος χάσει απόψε δύσκολα θα μαζέψει τα συντρίμμια του για να είναι ανταγωνιστικός μεσοβδόμαδα. Μου μοιάζει δεδομένο ότι όποιος πάρει το αποτέλεσμα που θέλει θα γκαζώσει κι ο άλλος θα πνιγεί στη μουρμούρα. Η διαφορά των δύο είναι ότι η επιδίωξη των Καταλανών είναι δυσκολότερη. Η μεν Ρεάλ θέλει απλά να μη χάσει, ενώ η Μπαρτσελόνα θέλει έναν θρίαμβο που μπορεί να προκαλέσει τον νευρικό κλονισμό του Μουρίνιο και την κατάρρευση της «Βασίλισσας»...
Γκρίνια
Mάλλον τον χάνουμε τον Εργοτέλη και είναι κρίμα, γιατί ως ομάδα είναι συμπαθέστατη. Αλλά οι χθεσινές δηλώσεις του προέδρου του, του κ. Απόστολου Παπουτσάκη, αν μη τι άλλο δηλώνουν έναν κάποιο πανικό. Πρόεδρος στη Σούπερ Λίγκα είναι ο Παπουτσάκης, όχι κανένας περαστικός: αν έχει στοιχεία για συνωμοσίες εναντίον της ομάδας του και αποδείξεις ότι κάτι βρόμικο έγινε, η εισαγγελία είναι ανοιχτή και όλες τις ώρες στη διάθεση του καθενός. Αν όμως στοιχεία δεν υπάρχουν, οι δηλώσεις αυτές μου ακούγονται σαν επικήδειος: οι συνηθισμένες δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται από όσους δεν θέλουν να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Μου μοιάζει δικαιότερο ένα φινάλε με μπαράζ μεταξύ της Κέρκυρας και του «Εργο». Ομως από την άλλη οι αριθμοί λένε ότι ο Εργοτέλης έκανε έναν ανεξήγητα κακό δεύτερο γύρο: έχει μία νίκη στις τελευταίες δεκατρείς αγωνιστικές, οκτώ μόλις βαθμούς στον β' γύρο και έχει δείξει μια τρομερή αδυναμία επιθετικής παραγωγής στα κρίσιμα ματς (με Δόξα, Λεβαδειακό, Ατρόμητο κτλ.). Αν στήθηκε κάποια συνωμοσία για να συμβούν όλα αυτά, να καταργήσουμε και το ποδόσφαιρο και το πρωτάθλημα.
Η αλήθεια είναι ότι φέτος παράξενα αποτελέσματα υπήρξαν ελάχιστα. Οι πιο πολλές ομάδες δεν χάρισαν τίποτα και σε κανέναν –έτσι κι αλλιώς οι αδιάφοροι υπήρξαν ελάχιστοι και το παράδειγμα της Δόξας, που χτύπησε όλα τα ματς παρ' ότι υποβιβασμένη καιρό τώρα, θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας. Αλλά κατά βάθος στο ποδόσφαιρο όλοι προτιμούν χάρες κι αντιπάλους που δεν «σκοτώνονται». Κι όταν δεν βρίσκουν τέτοιους, γκρινιάζουν...
➜Επειτα από ένα σύντομο διάλειμμα δύο μηνών η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης είναι έτοιμες να μας προσφέρουν απόψε μία ακόμα μεγάλη παράσταση. Στο ματς δεν παίζεται η πρώτη θέση του ισπανικού πρωταθλήματος: η Ρεάλ θα 'ναι πρώτη, ακόμη κι αν χάσει. Επίσης όποιος το κερδίσει δεν κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ: στον τελικό του μπορεί να ξαναπαίξουν. Ισως όμως τελικά είναι αυτό που τα κρίνει όλα.
Υπομονή
➜Σε φίλους και γνωστούς που με ρωτάνε απαντάω ότι, παρά τις πολλές προτάσεις, ο Κίμωνας Κοκορόγιαννης δεν θα πολιτευτεί με τους καμένους, αλλά ανεξάρτητους Ελληνες. Ο αρχισκόρερ του πρωταθλήματος μπάσκετ, ο επιτυχημένος μάνατζερ, ο μπον βιβέρ, ο φίλος, ο άνθρωπος Κίμωνας αποφάσισε να μην κατέβει στον πολιτικό στίβο. Υπομονή Κίμωνα, σε κάνα-δυο μήνες θα ξαναπαίξουμε εκλογές –όρεξη να 'χεις...
ΠΗΓΗ: Sportday