To πιο εύκολο βράδυ της Ρεάλ…

Από την άλλη τόσο εύκολο βράδυ η Ρεαλ δεν φανταζόμουν ότι θα το περάσει στο Καμπ Νου. Από τις πλέον εύκολες και χαλαρές εκτός έδρας νίκες της όχι σε el clasico αλλά γενικά στη φετινή Πριμέρα. Μάλιστα τολμώ να πω ότι αν ήταν στα καλά της η ομάδα του Μουρίνιο (γιατί ούτε αυτή είναι καλά) θα είχε πάρει μία πρώτη εκδίκηση για τις πεντάρες και τις εξάρες που την έχει… φορτώσει τα τελευταία χρόνια η Ρεάλ.

Με τον Μέσι, αρκετά πίσω, τον Αλβες να παίζει εξτρέμ και όχι μπακ ώστε να φτιάχνει φάσεις από πίσω και να δίνει έξτρα παίκτη στην επίθεση της ομάδας του, τον Τέγιο να προσπαθεί να γίνει άντρας σε ένα ματς που ήταν μόνο για περπατημένους άνδρες και τους Σεσκ, Σάντσες, Πικέ καθηλωμένους στον πάγκο, η Μπάρτσα δεν είχε σχεδόν τίποτα από την λάμψη και τη μαγεία της.

Επιπλέον με άμυνα τριών στόπερ (ο ένας από τους τρεις ο Αντριάνο!!!) και με τόσο κοντή ενδεκάδα που ακόμη και εγώ έπαιζε να πάρω κεφαλιά στα στημένα ο Πεπ έβαλε στο πιάτο τη νίκη για τη Ρεάλ.

Ο Μουρίνιο από την άλλη έκανε σχεδόν τα πάντα σωστά, αλλά τίποτα πολύ καλά. Με γενική βαθμολογία 6,5 (τόσο αυτός όσο και η ομάδα του) πήρε μία νίκη που επιβεβαίωσε την κατάκτηση του τίτλου. Ενας τίτλος που ήρθε ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στο Καμπ Νου, απολύτως δίκαια, αφού στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος η ομάδα του Μουρίνιο ήταν καλύτερη. Ενας τίτλος που ανήκει περισσότερο από όλους σε αυτόν τον περίεργο, ιδιόρρυθμο, τύπο που έχει στον πάγκο της ο οποίος όμως εξακολουθεί να είναι ο καλύτερος προπονητής ποδοσφαίρου στον κόσμο.

Το μόνο που μένει να μάθουμε πλέον είναι αν αυτός ο τίτλος της Ρεάλ (μετά από τέσσερα χρόνια) και αυτή η νίκη στο Καμπ Νου (η πρώτη μετά από πέντε χρόνια) είναι απλώς το επιστέγασμα μίας εξαιρετικής χρονιάς για τους Μαδριλένους ή ένα τέλος εποχής για την Μπάρτσα και η αρχή μίας νέας για την Ρεάλ. Αλλά αυτό πρέπει να περιμένουμε μία σεζόν για να το μάθουμε ή εκτός κι’ αν οι δύο τους βρεθούν αντιμέτωποι και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (δεν το πολυπιστεύω) και εκεί το σηκώσει η Ρεάλ…

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr