Στην περίπτωση που είναι μικρού μήκους, έχουμε να κάνουμε με μια μικρομεσαία ομάδα η οποία έχοντας πλάνο από το καλοκαίρι και με την βοήθεια δυο δανεικών από τον Ολυμπιακό (Τάτος, Μήτρογλου), κατάφερε να εκμεταλλευτεί την αστάθεια και τα προβλήματα των υπολοίπων. Αναρριχήθηκε, λοιπόν, στην 4η θέση βρέθηκεγια δεύτερη συνεχόμενη φορά στην ιστορία του στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Σύμπτωση; Μπορεί… Είπαμε μιλάμε για μικρή ταινία η οποία μπορεί να είναι πάρα πολύ καλή και να έχει απήχηση στο κοινό, παρόλα αυτά όμως δεν εχει διάρκεια και δεν πρόκειται να έχει συνέχεια και τα επόμενα χρόνια. Είναι, όμως, πραγματικά αυτός είναι ο Ατρόμητος;
Υπάρχει ένα δεύτερο σενάριο: έχουμε και την ‘υπόθεση εργασίας’ της υπερπαραγωγής. Σε αυτή την περίπτωση, πρωταγωνιστής είναι πάλι μια μικρομεσαία ομάδα η οποία έχει πλάνο κάθε καλοκαίρι και προσπαθεί να λειτουργεί σε ευρωπαϊκά πρότυπα (τηρουμένων των αναλογιών και των δυνατοτήτων). Δηλαδή να κρατάει το μπάτζετ στα μέτρα της, να ‘’ανεβάζει’’ κυρίως παιδιά από την ακαδημία στην πρώτη ομάδα και να τα πουλάει μετά από κάποια χρόνια σε μεγαλύτερες ομάδες βγάζοντας καθαρό κέρδος. Κάπως έτσι ξεκίνησε το καλοκαίρι για την ομάδα του Περιστερίου και με την απόκτηση δυο δανεικών υψηλού επιπέδου κατάφερε να γίνει ίσως η πιο ανταγωνιστική ομάδα στην Ελλάδα μετά τον πρωταθλητή και σίγουρα η μοναδική μικρομεσαία ομάδα η οποία κοίταξε στα μάτια όλους τους ‘’μεγάλους’’.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο overlap.gr