Οι ώρες που περνάει ο Παναθηναϊκός είναι κρίσιμες. Κάθε λεπτό , μάλλον, όχι κάθε ώρα είναι κρίσιμη για το μέλλον της ομάδας. Το θετικό είναι ότι υπάρχει μία κινητικότητα. Λίγο το εξώδικο του Βγενόπουλου στον Βαρδινογιάννη, τον οποίο καλεί να λογοδοτήσει στις 8 Μαίου , μετά την απόφαση της Γ.Σ των μετόχων , λίγο οι κινήσεις του Αλαφούζου , που «φτιάχνει» μία ομάδα επιχειρηματιών, ώστε να μπουν καποια χρήματα στην ομάδα για να μην πτωχεύσει και στη συνέχεια να γίνει προσπάθεια και με την συμμετοχή του κόσμου, λίγο οι επαφές που έχει ο Αλαφούζος με όλες τις πλευρές, πιστεύω ότι κάτι θα βγει στο τέλος.
Μάλλον θέλω να πιστεύω, ότι δεν θα συμβεί το χειρότερο σενάριο για τον Παναθηναϊκό , που είναι πτώχευση και περιφερειακό. Πρόκειται για έναν εφιάλτη, που κανένας που αγαπάει την ομάδα δεν θέλει να τον ζήσει στην πραγματικότητα. Αυτός, που δεν συμμετέχει σε όλες αυτές τις εξελίξεις είναι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Παντελώς αποστασιοποιημένος , εξακολουθεί να λέει ότι δεν ασχολείται και ουσιαστικά να πηγαίνει κόντρα στην δική του δέσμευση το 2008, όταν έγινε πολυμετοχικός ο Παναθηναϊκός: «Η οικογένειά μου θα μείνει στην διοίκηση της ομάδας. Η παραμονή της οικογένειάς μου εγγυάται την επόμενη μέρα για τον Παναθηναϊκό. Μονο με μία σταθερή διοίκηση μπορεί να επιτευχθεί αυτό.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr