Για τον Ατρόμητο έχει ήδη φτάσει η εποχή που αντί να κυνηγά τα ταλέντα, βλέπει τα ταλέντα να τον κυνηγούν. Δέχεται σωρό τα αιτήματα για να παρακολουθήσει ή να δοκιμάσει παίδες και έφηβους ποδοσφαιριστές από όλη την Ελλάδα. Διότι ήδη εξαργυρώνει αυτό που επιτυγχάνει τα τελευταία χρόνια η πρώτη ομάδα, με τον τρόπο που το επιτυγχάνει, την ίδια ώρα που εξαργυρώνει και την καλή φήμη που έχει αρχίσει να αποκτά η ακαδημία του για τις συνθήκες εκπαίδευσης των νεαρών ποδοσφαιριστών.
Έκανα περίπου την ίδια συζήτηση με τον Μανώλη Παπαδόπουλο, εδώ και δύο χρόνια προπονητή της ακαδημίας ποδοσφαίρου της ΑΕΚ, που έχει σήμερα την ευθύνη καθοδήγησης της ομάδας των Παίδων. Ενα παιδί που έχει φορέσει και σέβεται πολύ τη φανέλα της ΑΕΚ εξηγούσε στον ραδιοφωνικό αέρα πόσο δυσκολεύεται η «Ενωση» να πείσει ένα παιδί ή έναν έφηβο με ταλέντο να την προτιμήσει ως προορισμό, λόγω των συνθηκών εργασίας, αλλά και επειδή πληρώνει το γεγονός ότι δεν έχει δημιουργήσει συνείδηση στην κοινωνία των εκκολαπτόμενων ποδοσφαιριστών ότι εμπιστεύεται, προωθεί και υποστηρίζει τα ταλέντα.
Μέσα σε περίπου 20 λεπτά ο ακροατής των δύο συνομιλιών βρισκόταν μπροστά στη διαπίστωση ότι η ΠΑΕ Ατρόμητος, που σήμερα αρχίζει να προσπερνά την ΠΑΕ ΑΕΚ εταιρικά και αγωνιστικά, έχει μια σειρά από καλούς και στέρεους λόγους που τον πείθουν ότι θα έχει συνέχεια, προοπτική, καλή εξέλιξη το σχέδιο που μεθοδικά και επίμονα εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στο Περιστέρι, την ώρα που η ΠΑΕ ΑΕΚ ζει με την αμφιβολία και την ανησυχία για το δικό της μέλλον και μέγεθος των επόμενων ετών.
Δεν άγγιξε κάποιο μαγικό ραβδί τις ΠΑΕ Ατρόμητος και ΑΕΚ και τους άλλαξε τα μεγέθη. Ούτε πρόκειται για σύγκριση ανάμεσα σε δύο εταιρείες που άλλαξαν μέγεθος, επειδή στη μία επενδύθηκαν μερικές δεκάδες εκατομμύρια περισσότερα από όσα στην άλλη. Στην πραγματικότητα, άλλωστε, στην ΠΑΕ ΑΕΚ έχουν επενδυθεί τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ περισσότερα εκατ. ευρώ από όσα έχουν επενδυθεί στην ΠΑΕ Ατρόμητος. Τη διαφορά κάνουν μόνο το σχέδιο, η αντίληψη και η υπομονή. Στο Περιστέρι υπάρχει σχέδιο, υπάρχει τεχνογνωσία και υπάρχει το όραμα ενός τύπου που επενδύει σταθερά και απλώνει τα πόδια του μόνο μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα. Στα Σπάτα δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο, δεν υπήρξε τεχνογνωσία, δεν υπήρξε όραμα και φυσικά υπήρχε μια μόνιμη συνήθεια να απλώνει η ΑΕΚ τα πόδια της πιο μακριά από εκεί που έφτανε το πάπλωμά της.
Ναι, λόγω μεγέθους, ιστορίας, και διαφοράς δυναμικής και απήχησης, η ΑΕΚ προλαβαίνει και όλες οι ΑΕΚ, δηλαδή οι μεγάλες ποδοσφαιρικές εταιρείες, θεωρητικώς μπορούν να αλλάξουν και να κερδίσουν μια καλύτερη ζωή. Δεν μπορούν όμως να πετύχουν χωρίς σχέδιο. Φαινομενικά τους λείπουν και χρήματα. Τέτοια όμως πέρασαν πολλά από τα χέρια τους. Και να πού τις έφεραν.
ΠΗΓΗ: Sportday