Οι πιο πολλές αναζητούν χρήματα έξω από την ομάδα των μετόχων τους και των οπαδών τους.

Οι τελευταίοι που δοκιμάζονται σκληρά από την κρίση, αδυνατούν να συνεισφέρουν οικονομικά έστω και στο ελάχιστο. Στις δηλώσεις όλων εκείνων που αναζητούν οκονομική ενίσχυση για τις ομάδες, υπάρχει ένα στοιχείο που είναι για γέλια. Αυτό που αναφέρεται στην αναζητηση «επενδυτών». Προφανώς, εννοούν κορόιδων αφού ο χαρακτήρας της επένδυσης είναι ανταποδοτικός και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, εκείνο που ζητούν οι ομαδες είναι έναν χρηματοδότη, ο οποίος να μην έχει την απαίτηση να τα πάρει πίσω. Κάτι σαν δωρητή, γιατί οι περισσότερες ομάδες δεν έχουν χαρακτηριστικά επενδυτικού υποκειμένου. Δεν έχουν ιδιόκτητο γήπεδο, προπονητικό κέντρο, έχουν ελάχιστα έσοδα από διαρκείας, διαφημίσεις και χορηγίες και επιπλέον έχουν πολλά χρέη.

Προοπτικές μεγέθυνσης των εσόδων δεν υπάρχουν. Αντιθέτως οι μόνες βάσιμες προοπτικές είναι εκείνες που αφορούν την αυξηση των χρεών. Ενα δεύτερο, περισσότερο διασκεδαστικό στοιχείο σε αυτή την ιστορία αφορά την ταυτότητα των πιθανών επενδυτών. Της μόδας είναι, κατά πρώτον, οι Αραβες και κατά δεύτερον «Ρώσοι επιχειρηματίες». Οταν δεν έχουν ονόματα, είναι επιχειρηματίες από αυτούς που -συνήθως- καταζητεί η Interpol. Το σουξέ που γνωρίζει η επενδυτική οικογένεια των Αράβων, οφείλεται στη ρευστότητα που διαθέτουν, χάρη στις πωλήσεις πετρελαίου. Βέβαια, οι Αραβες δεν κάνουν δωρεές, αλλά θέλουν εξασφαλίσεις για τα χρήματά τους και οι ελληνικές ομάδες, όπως και το επενδυτικό περιβάλλον, δεν προσφέρουν κανενός είδους εξασφάλιση. Ετσι, τα αραβικά κεφάλαια που επενδύονται στο ποδόσφαιρο, τοποθετούνται σε σίγουρα «χαρτιά».Κι ένα από τα πιο σίγουρα χαρτιά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο με υψηλή απόδοση, είναι η Ρεάλ Μαδρίτης.

Πριν από ένα χρόνο σχεδόν, τον Ιούνιο του 2011 η Ρεάλ ανακοίνωσε την πενταετή συμφωνία της με την αεροπορική εταιρεία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, την Emirates. Η αραβική εταιρεία αντί του ποσού των 5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, γίνεται ο επίσημος αερομεταφορέας της ομάδας, όπως έχει ήδη συμβεί με την Αρσεναλ, τη Μίλαν και την Παρί Σεν Ζερμέν. Το μεγάλο φιλέτο για την προσέλκυση υψηλών ποσών χορηγίας σε ομάδες αυτού του επιπέδου, είναι η φανέλα της ομάδας, κατά πρώτον και η ονοματοδοσία του γηπέδου, κατά δεύτερον.

Φανέλα - βιτρίνα

Προφανώς, ζήτημα αλλαγής της ονομασίας του γηπέδου της Ρεάλ δεν τίθεται. Ούτε κατά διάνοια, αν και σε αυτόν τον κόσμο της εμπορευματοποίησης, ελάχιστα πράγματα μπορούν να μείνουν αμετάβλητα, για πάντα. Φυσικά, σε ό,τι αφορά στα ζητήματα της ονοματοδοσίας υπάρχει ένας χρυσός κανόνας. Δεν είναι παραγωγικό να αλλάζεις όνομα σε ενα γήπεδο, αν το όνομά του έχει περάσει στη συνείδηση του κόσμου.

Μπορεί το «Μπερναμπέου», ο απλός κόσμος και όχι τα media, να το αποκαλούν με ένα όνομα όπως Arena κάτι ή stadium κάτι; Ή κάτι ανάλογο να συμβεί με το Old Trafford ή το Camp Nou; Με το Emirates της Αρσεναλ, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρόκειται για καινούργιο γήπεδο που δεν κτίστηκε πάνω στο παλιό, αλλά σε άλλη περιοχή και επιπλέον το παλιό γκρεμίστηκε για να μη μένει στην επιφάνεια ζωντανό το όνομα του Χάιμπουρι.

Φανταστείτε, για παράδειγμα ένα εμπορικό όνομα για το «Γ. Καραϊσκάκης». Πόσοι θα το χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους; Με τη φανέλα της Ρεάλ εν προκειμένω, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και οι Αραβες το γνωρίζουν. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι έτοιμοι να υπογράψουν από τώρα τη νέα χορηγία της φανέλας της «βασίλισσας» για μία πενταετία, που θα ξεκινά από το καλοκαίρι του 2013 όταν και τελειώνει η συμφωνία με τη στοιχηματική bwin.

Οι πληροφορίες λένε πως στη Ρεάλ έχουν προσφερθεί 22 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, που μαζί με κάποια μπόνους, μπορεί να ανεβάσουν το ποσό στα 25 εκατομμύρια ευρώ. Ετσι η λευκή φανέλα γίνεται η τρίτη ακριβότερη μετά από εκείνη της Μπάρτσα και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

ΦΙΦΑ μου, τα έσοδά σου!

Οσο και να προσπαθούν κάποιοι να την αντιμετωπίσουν ως έναν διεθνή οργανισμό, η ΦΙΦΑ παραμένει ένα κλειστό μαγαζάκι, στο οποίο ο έλεγχος των αποθεματικών, από τρίτους, είναι αδύνατος. Η διαφάνεια δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τις ενέργειες της διεθνούς ομοσπονδίας, η οποία παρουσίασε το 2008 κέρδη που έφθασαν τα 183 εκατομμύρια, το 2009 τα 192 εκατομμύρια και το 2010, χρονιά του παγκοσμίου κυπέλλου τα 202 εκατομμύρια δολάρια. Το 2011, χρονιά που ακολουθεί ένα παγκόσμιο κύπελλο και παραδοσιακά μειώνονται τα έσοδα, τα κέρδη της ΦΙΦΑ ήταν μόλις 27 εκατομμύρια δολάρια. Θα είχε, όμως, τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε από πού προέκυψαν το 2011, έσοδα ύψους 1 δισ. 34 εκατομμυρίων δολαρίων και πού ξοδεύτηκαν. Και το πιο ενδιαφέρον θα ήταν να δούμε μέσω ποιων τραπεζών κινήθηκαν αυτά τα χρήματα.

ΠΗΓΗ: Sportday

Ρεάλ Μαδρίτης Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS