Οι «λάτιν» είναι ρατσιστές ή είναι μια μεγάλη παρεξήγηση;

Ο Ντρέντε δήλωσε ότι έτσι τον αποκαλούσε ο Μέσι όταν ο Ντρέντε έπαιζε στην Ισπανία, ενώ αποκάλυψε επίσης έτσι αποκαλούσαν τον Μαχαμαντού Ντιαρά στη Ρεάλ οι συμπαίκτες του Χάιντσε και Ιγκουαΐν και τον έκαναν «παπόρι».

Τι κοινό έχουν όλοι οι παραπάνω που αποκαλούν τους μαύρους παίκτες «νέγρους»; Σε πρώτη και απλοϊκή ανάλυση, ότι όλοι τους είναι ρατσιστές. Σε δεύτερη ανάλυση, ότι όλοι είναι λάτιν - Αργεντινοί οι τρεις στους τέσσερις, Ουρουγουανός ο Σουάρεζ. Κι όπως είχε εξηγήσει ο τελευταίος λίγο πριν φάει την καμπάνα, είναι συνηθισμένο να αποκαλούνται έτσι στα μέρη του οι μαύροι και δεν είναι ρατσιστικός χαρακτηρισμός, αλλά μέρος της καθημερινότητάς τους.

Μόνο που η καθημερινότητα του ενός σταματάει εκεί που ξεκινάει η προσβολή του άλλου. Με άλλα λόγια, το πώς αποκαλούν στην Αργεντινή ή την Ουρουγουάη τους μαύρους, είναι ένα θέμα που πρέπει να μείνει στις χώρες τους και να μην μεταφέρεται εκεί όπου το «νέγρος» θεωρείται - και είναι - προσβλητικό και ρατσιστικό. Κυρίως διότι δεν κουβαλάμε τους νόμους από το σπίτι μας όταν πάμε κάπου και δεν ζούμε μ’ αυτούς, αλλά με τους τοπικούς νόμους: στη Σαουδική Αραβία ας πούμε, αν έχεις περιοδικό με γυμνές ή ημίγυμνες γυναίκες, πας φυλάκα. Σε ασιατικές χώρες, άμα κλέψεις, σου κόβουν το χέρι. Αλλού αν πιαστείς με ναρκωτικά, τιμωρείσαι με εκτέλεση. Σωστό ή λάθος, έτσι ισχύει εκεί που ισχύει - και δεν μπορείς να επικαλεστείς ούτε το «δεν ήξερα», ούτε το «στα μέρη μου ισχύει κάτι άλλο». Κι αν θέλουμε να το φέρουμε σε αθλητικά δεδομένα, είναι σαν τον μπασκετμπολίστα του NBA που πάει Ευρώπη: στις ΗΠΑ το πρώτο βηματάκι δεν τιμωρείται αλλά στην Ευρώπη είναι παράβαση. Εκείνοι όμως πρέπει να προσαρμοστούν κι όχι να αλλάξει κανόνες το ευρωπαϊκό μπάσκετ ή να κάνουν εξαιρέσεις οι διαιτητές στους NBAers.

Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο Μέσι, ο Χάιντσε, ο Ιγκουαΐν, ακόμα και ο Σουάρεζ για τον οποίον γράφτηκαν τόσα, είναι ρατσιστές. Απλά είναι απρόσεκτοι. Όλοι τους έχουν παίξει σε ομάδες με παίκτες όλων των εθνικοτήτων και όλων των χρωματικών αποχρώσεων και δικαίωμα δεν έδωσαν ποτέ. Αλλά για να μην νομιμοποιούνται να κουνάνε οι ανεγκέφαλοι μπανάνες στην εξέδρα και να κάνουν ήχους μαϊμούς, καλό είναι οι ποδοσφαιριστές να προσέχουν πολύ τι λένε και τι κάνουν - ακόμα κι αν στην πατρίδα τους είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου.