Η ξεφτίλα δεν έχει πάτο!

Θυμός, οργή, ξεφτίλα. Γράφω τα τρία συναισθήματα, που νοιώθω λίγη ώρα μετά το τέλος του αγώνα της Τούμπας. Μιλάμε, ότι η ξεφτίλα δεν έχει πάτο! Αυτό το πράγμα που παρουσιάστηκε στην Τούμπα δεν λεγόταν ομάδα σε καμία περίπτωση. Εμοιαζε με οίκο ανοχής. Εκανε ο καθένας ότι γούσταρε. Απλήρωτοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν εδώ και έξι μήνες ,γράφαμε ότι δεν τους επηρέαζε και διεκδίκησαν το πρωτάθλημα μέχρι την 23η αγωνιστική. Μετά έσβησαν τα φώτα και χάθηκαν όλα. Ολη την χρονιά μιλάγαμε και λέγαμε για τις τεράστιες ευθύνες των μετόχων, που άφησαν την ομάδα αβοήθητη οικονομικά και στην τύχη της.

Αποδώσαμε τα εύσημα στον Φερέιρα για την ομάδα παρουσίασε στον πρώτο γύρο. Κύριοι μέχρι εδώ. Η ανοχή τελείωσε. Πλέον δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ. Αυτό το πράγμα που εμφανίστηκε στην Τούμπα δεν μπορεί να λέγεται Παναθηναϊκός. Προκάλεσε οργή σε όσους είχαμε την ατυχία να το δούμε. Στα δύο μέτρα δεν μπορούσαν να κάνουν πάσα και έβγαζαν την μπάλα πλάγιο άουτ.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr