Τα κείμενα που γράφονται για δρώμενα αθλητικά έχουν ενδιαφέρον όταν ασχολούνται με το εξαιρετικό και το σπάνιο: το να κερδίζει η Γιούβε το πρωτάθλημα Ιταλίας είναι ρουτίνα. Αυτό που κέρδισε είναι το 28ο, αν και η οικογένεια της Γιουβέντους θέλει πίσω τα δύο που αφαιρέθηκαν από την ομάδα έπειτα από αποφάσεις της αθλητικής δικαιοσύνης, με σκοπό να βάλει και τρίτο αστέρι στη βαριά φανέλα της.

Επίπεδο

Γιατί κέρδισε η Γιούβε το πρωτάθλημα; Υπάρχουν δύο εξηγήσεις: μια ποδοσφαιρική και μια γιουβεντίνικη. Η ποδοσφαιρική εξήγηση είναι ότι επέστρεψε στην κορυφή γιατί δούλεψε καλά σε κάθε επίπεδο. Ο νέος της τεχνικός διευθυντής που προσελήφθη πέρυσι, ο άγνωστος αλλά πολύ ικανός Μπέπε Μαρότα, ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που ξέρουν να φτιάχνουν ομάδες χωρίς να ξοδεύουν πολλά: το είχε ήδη κάνει στη Σαμπντόρια, που χάρη στη δουλειά του επέστρεψε στη Serie A και μετά τη φυγή του (ξανα)υποβιβάστηκε. Ο Μαρότα πιστεύει πως για να κάνεις πρωταθλητισμό χρειάζεται η ομάδα σου να σκοράρει εύκολα: σε ένα χαώδες πρωτάθλημα 38 αγωνιστικών τη διαφορά την κάνει η επίθεση. Η Γιούβε του είχε στις τάξεις της 6 κυνηγούς (Βούτσινιτς, Μάτρι, Πέπε, Μποριέλο, Κουαλιαρέλα και φυσικά τον Ντελ Πιέρο) που συνολικά πέτυχαν 33 γκολ! Αυτή την μπροστόβαρη ομάδα ο Μαρότα την εμπιστεύτηκε σε ένα παιδί της Γιούβε που είχε κάνει το «αγροτικό» του στην ιταλική επαρχία: ο Αντόνιο Κόντε, γεννημένος προπονητής, δεν χρειάστηκε λεπτό για να προσαρμοστεί.

Πείραμα

Η Γιούβε είχε επαναλάβει πέρυσι το ίδιο πείραμα με τον Τσίρο Φεράρα, συμπαίκτη του Κόντε κάποτε και εξίσου συμπαθή. Ο Φεράρα δεν άντεξε την πίεση κι ο Μαρότα κατάλαβε ότι για να προστατεύσει τον κόουτς που καθόταν στον πάγκο, η ομάδα χρειαζόταν κι έναν προπονητή μέσα στο γήπεδο: η απόκτηση του γερόλυκου Αντρέα Πίρλο αποδείχτηκε μια σοφή επιλογή. Εκμεταλλευόμενος τη μη συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ο Κόντε έχτισε μια ομάδα σκληρή και δυσκολοκατάβλητη κάνοντας πολύ ροτέισον: παρά τις πολλές ισοπαλίες (15 τον αριθμό) κερδίζει σήμερα τον τίτλο χωρίς ήττα! Φυσικά μέτρησε και ότι κέρδισε τα αποδυτήρια με επιλογές δύσκολες, αλλά καθοριστικές: ο Ολλανδός Ελία, από τις ακριβές μεταγραφές του καλοκαιριού, είδε πολλά ματς από την εξέδρα, ο πολύς Κράσιτς έχασε τη θέση του γιατί ήταν ατομιστής. Ο Κόντε δε χαρίστηκε σε κανένα.

Μόλις

Αυτή είναι η αγωνιστική εξήγηση, γιατί υπάρχει και η γιουβεντίνικη: λέγεται Αντρέα Ανιέλι. Ο μόλις 37 χρόνων πρόεδρος ανέλαβε το τιμόνι πριν από δύο χρόνια έπειτα από παράκληση του Τζον Ελκαν, ξαδέρφου του και (τυπικά) ιδιοκτήτη του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της Γιουβέντους. Ο Γαλλοϊταλός Ελκαν, γιος της αδερφής του Ουμπέρτο και του Τζιάνι, Μαργαρίτας Ανιέλι είχε τοποθετήσει στη θέση του προέδρου της «Κυρίας» τον Λοράν Μπλαν, παιδικό του είδωλο. Επειτα από δύο χρόνια αποτυχιών φώναξε τον ξάδερφο Αντρέα, γιο του Ουμπέρτο, λέγοντας ότι «η Γιούβε χωρίς έναν που να λέγεται Ανιέλι στο τιμόνι δεν έχει γοητεία».

Ο νεαρός Ανιέλι έγινε πρόεδρος, όπως ο παππούς Εδουάρδο και ουσιαστικά διαδέχτηκε τον μπαμπά Ουμπέρτο και τον θείο Τζιάνι, που στον καιρό τους προτιμούσαν τον ρόλο του μεγαλομετόχου. Ο Αντρέα έθεσε δυο προτεραιότητες: την ολοκλήρωση της κατασκευής του νέου γηπέδου σε χρόνο-ρεκόρ και τη θεσμική θωράκιση της «Κυρίας», που πέντε χρόνια μετά τον υποβιβασμό της έπρεπε να γίνει πιο διεκδικητική. Ο νεαρός Ανιέλι απαίτησε αμέσως την επιστροφή των δύο πρωταθλημάτων που αφαιρέθηκαν από την ομάδα. Εχασε τις δίκες, όμως η φασαρία που έκανε ήταν αρκετή για να γίνει η ομάδα ξανά σεβαστή από την ομοσπονδία και τη διαιτησία. Οταν η Γιούβε τον περασμένο Σεπτέμβρη εγκαινίασε το νέο της γήπεδο, για όσους καταλαβαίνουν ήταν και φαβορί για το πρωτάθλημα.

Πάντα

Η Γιούβε δεν χρειάζεται να έχει σούπερ ομάδα για να βγαίνει πρωταθλήτρια. Χρειάζεται έναν Ανιέλι στο τιμόνι, έναν κόουτς που να μοιάζει με τον Τραπατόνι, ένα μαέστρο σαν τον Πίρλο, που να θυμίζει έστω ηγέτες όπως ο Πλατινί κι ο Ζιντάν, έναν Ντελ Πιέρο που να αποτελεί παράδειγμα ιστορικής συνέχειας. Φέτος τα είχε όλα. Οπως παλιά, όπως πάντα πρέπει…

Αδειοδότηση

Oλα καλά αυτά που αποφασίζει η UEFA για την ελαστικότητα των ποινών στις περιπτώσεις που ομάδες δεν τηρούν τα βασικά κριτήρια του Financial Fair Play, όμως ελάχιστη σχέση έχουν με τις περιπτώσεις του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ. Οι τρεις δικές μας ομάδες έχουν ήδη τιμωρηθεί με αναστολή και τελούν υπό επιτήρηση: ανά δίμηνο η EΠΟ (που αλληλογραφεί με την UEFA) ενημερώνει για τη διοικητική κατάστασή τους και την όποια βελτίωση (ή επιδείνωση) των οικονομικών τους. Για να μην μπερδεύεστε, η διαδικασία της αδειοδότησής τους παραμένει ακριβώς ίδια: πρέπει να πληρώσουν τα παλιά τους χρέη σε παίκτες και προπονητές, να διακανονίσουν τα καινούργια και να παρουσιάσουν ένα σοβαρό μπίζνες πλαν για το πώς θα διαχειριστούν έσοδα και έξοδα τη νέα χρονιά. Αν αυτά δεν τα κάνουν, δεν θα παίξουν στην Ευρώπη.

Οι τρεις ελληνικές ομάδες, όταν τελειώσουν τα πλέι οφ, θα καταθέσουν τους φακέλους τους στην ΕΠΟ και θα ζητήσουν να αδειοδοτηθούν για να παίξουν του χρόνου στο ελληνικό πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Η ΕΠΟ θα κάνει έναν πρώτο έλεγχο και θα ενημερώσει τις ομάδες για το αν πληρούν ή όχι τις προϋποθέσεις. Αν δεν τα αλλάξει όλα η προσφυγή του Παναιτωλικού στο διοικητικό δικαστήριο, τα κριτήρια για να παίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη φέτος δεν είναι ίδια: η ΕΠΟ μπορεί να δώσει άδεια συμμετοχής για το ελληνικό πρωτάθλημα (απαγορεύοντας μεταγραφές παικτών άνω των 22 ετών), αλλά να αποφανθεί ότι οι τρεις δεν παίζουν στην Ευρώπη. Μπορεί επίσης να πετάξει το μπαλάκι στην UEFA στέλνοντας τους φακέλους στη Νιόν: κι εκεί όμως οι φάκελοι θα αξιολογηθούν. Ο ΠΑΟ, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ ας φροντίσουν οι φάκελοι να είναι εντάξει. Γιατί αλλιώς ο ιδρώτας στα πλέι οφ θα πάει χαμένος…

Ενώ στην Ελλάδα ασχολούμαστε αυτό το Σαββατοκύριακο με το φάιναλ φορ και την περιπέτεια που λέγεται πλέι οφ, στην Ιταλία η Γιουβέντους πανηγυρίζει τον τίτλο που κατέκτησε μία εβδομάδα πριν. Πρόκειται για ένα ιστορικό πρωτάθλημα που κλείνει τον μαύρο κύκλο της «Κυρίας», που ξεκίνησε με το Calciopolis και τον υποβιβασμό έξι ολόκληρα χρόνια πριν.

«Αλαφούζιον»

Είχε πολλά στο κεφάλι του ο Γιάννης Αλαφούζος αυτόν τον καιρό, πέρα από την προσπάθεια της ίδρυσης της εταιρείας λαϊκής βάσης που θα σώσει τον Παναθηναϊκό. Οι ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού είναι ωστόσο αμείλικτοι: επειδή ο άνθρωπος έταξε κάνα-δυο συνεντεύξεις Τύπου που δεν έγιναν και μπερδεύτηκε σε δυο-τρεις απαντήσεις, του κόλλησαν το προσωνύμιο «Αλαφούζιον». Προκύπτει από το Αλαφούζος και το confusion…

ΠΗΓΗ: Sportday

Γνώμες Γιουβέντους LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS