Για περίπου 20 λεπτά άκουγα στον αέρα του NovaΣΠΟΡ FM 94,6 τον καημό ενός ανθρώπου με αποδεδειγμένη, αυθεντική αγάπη για το άθλημα, μεγάλη γνώση και πολύ μεγάλη εμπειρία, για την παρωχημένη αντίληψη της ελληνικής αγοράς του ποδοσφαίρου σε σχέση με τις ακαδημίες και την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι περισσότερες ποδοσφαιρικές εταιρείες την υποδομή τους, την εκπαίδευση και παραγωγή ποδοσφαιριστών.

Προσέξτε, είναι σε απόγνωση ο διευθυντής μιας ακαδημίας που συχνά πυκνά βλέπει τα τμήματά της, τις ομάδες της να κατακτούν το πρωτάθλημα, όπως συνέβη προχθές με την Κ-17 ομάδα του Αρη. Είναι σε απόγνωση ο διευθυντής μιας ακαδημίας που έχει προβιβάσει στην πρώτη ομάδα έναν μεγάλο αριθμό ποδοσφαιριστών που φτιάχνει, κάνοντάς τους επαγγελματικά συμβόλαια. Ο Γιώργος Σεμερτζίδης, στο παρελθόν προπονητής της Εθνικής Παίδων, όμως δεν σκάει μόνο με όσα συμβαίνουν στον Αρη, σκάει με όσα συμβαίνουν στη συντριπτική πλειονότητα των ποδοσφαιρικών εταιρειών.

Θα ήταν αδιανόητο για το μυαλό οποιουδήποτε στελέχους του ποδοσφαίρου μιας σοβαρής χώρας ότι στην Ελλάδα το 2012 οι ΠΑΕ δεν βάζουν την τεχνική διεύθυνση των ακαδημιών σε προτεραιότητα, ότι αφήνουν αυτό το θέμα έξω από τη συζήτηση της πρόσληψης ενός προπονητή. Είναι αδιανόητο που στην ποδοσφαιρική Ελλάδα του 2012 ο προπονητής της πρώτης ομάδας δεν δίνει αγωνιστικό σχέδιο στον διευθυντή της ακαδημίας. Είναι αδιανόητο που οι ομάδες δεν επιλέγουν προπονητή με βάση το αγωνιστικό μοντέλο που έχουν για χρόνια οικοδομήσει, επειδή ακριβώς δεν το έχουν οικοδομήσει και παίζουν αυτό το «ό,τι να 'ναι» ποδόσφαιρο, αυτό που διδάσκεται εδώ και χρόνια στις ακαδημίες.

Θα ήταν αδιανόητο για οποιονδήποτε ποδοσφαιρικό νου που έρχεται από σοβαρή χώρα το γεγονός ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους οι ποδοσφαιρικές εταιρείες δεν έχουν φτιάξει κέντρα εκπαίδευσης ποδοσφαιριστών. Θα ήταν το ίδιο δύσκολο για έναν σύγχρονο ποδοσφαιρικό νου να συλλάβει αυτό που συμβαίνει στα μέρη μας με τους αεριτζήδες ατζέντηδες, που εμφανίζονται στα γήπεδα και ξεμυαλίζουν τους πιτσιρικάδες με τα «θα σε πάω να δοκιμαστείς στην Γκλάντμπαχ» παραμύθια, επειδή οι ΠΑΕ δεν έχουν θωρακιστεί ώστε να το αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα αποτελεσματικά.

Αυτή η κραυγή αγωνίας του Γιώργου Σεμερτζίδη, πάντως, είναι ενθαρρυντική. Διότι είναι καλό νέο να διαπιστώνεις ότι και στην Ελλάδα κυκλοφορούν, στο ποδόσφαιρο, καλά μυαλά, άνθρωποι με την καρδιά και το κουράγιο να φωνάζουν ότι αρμενίζουμε στραβά. Ποιος ξέρει, μπορεί κάποτε ένας σοβαρός επιχειρηματίας του ποδοσφαίρου να τύχει να τους ακούσει, να τους δώσει σημασία.

ΠΗΓΗ: Sportday

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS