Καιρός να πάμε παρακάτω. Είπαμε άλλωστε και στο προηγούμενο άρθρο ότι δεν είναι να κάθεσαι και ιδιαίτερα στο ματς των Σερρών για πολλούς και διάφορους λόγους.
Σίγουρα σε πιάνει το γαμώτο γιατί «αυτός δεν ήταν Παναθηναϊκός», κάποιοι δεν σέβονται τη φανέλα και τα φορτώνουν όλα στον κόκορα. Σκέφτεσαι ωστόσο από την άλλη τι θα ήταν αυτό που θα άλλαζε αν το έπαιρνες το ματς; Μήπως θα έγραφε κανείς από αυτούς που πάλι έχουν ξεσαλώσει ότι το τριφύλλι άξιζε τη φετινή κούπα; Ούτε με σφαίρες.
Απλά με τέτοιες εμφανίσεις τους δίνεις το ψευτοάλλοθι να σερβίρουν σανό στους ανυποψίαστους πουλώντας το παραμύθι του «ορίστε, τι μιλάτε όταν χάνετε από τους τελευταίους» και να… απενοχοποιούνται τόσο οι ίδιοι όσο και οι «εγκληματίες». Να πανηγυρίζουν για το πρωτάθλημα του Καλόπουλου, του «Παραγκάρχη», του «52-48», του «Βαγγέλη ψάξου μόνος σου» και των «φιλικών». Ε δεν μου φαίνεται πως χάσαμε και τίποτα τελικά…
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο www.gazzetta.gr