Έχουμε ασχοληθεί αρκετές φορές με ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ την δυνατότητα για ένα καλύτερο αύριο. Με ανθρώπους που οδηγήθηκαν στα συσσίτια ή και την αυτοκτονία. Με ανθρώπους που δεν είχαν καν την δυνατότητα να πάνε σε κάποιο φροντιστήριο και αργότερα σε κάποιο Πανεπιστήμιο.

Τι γίνετε όμως με αυτούς που ξόδεψαν όλες τις οικονομίες της οικογένειάς τους, ξενιτεύτηκαν στο εξωτερικό γύρισαν με ένα «σκασμό» πτυχία και βρήκαν και μια καταξιωμένη δουλειά;

Ανήκουν και αυτοί στη λεγόμενη «γενιά του Prozac» ακριβώς γιατί τώρα πολεμούν να κρατήσουν μετά βίας τα κεκτημένα αλλά και να αντιμετωπίσουν αυτό το μαύρο συννεφάκι που στέκεται πάνω από το πρόσωπο τους και λέγεται κακή διάθεση ή ακόμα και κατάθλιψη.

Διαβάστε αναλυτικά το θέμα στο www.newsday.gr