Οι διασώστες έρχονται στα λόγια εκείνων που τούς αμφισβητούσαν εδώ και τρία χρόνια, δηλαδή υιοθετούν την άποψη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σταθεί στα πόδια της η ελληνική οικονομία. Και δεν είναι θέμα Σαμαρά, δεν είναι θέμα τριμερούς κυβέρνησης, δεν είναι θέμα συμμαζέματος των κρατικών δαπανών. Αρκεί να βάλει κάποιος σε μια πλευρά πόσα παράγουμε και πόσα δανειζόμαστε. Στην άλλη πλευρά πόσα ξοδεύουμε, πόσα χρωστάμε. Έχουμε πέσει σε ρουφήχτρα.

Η περίπτωση της Ελλάδας μπορεί να προσομοιωθεί με έναν μισθωτό που φορτώθηκε κάρτες και δάνεια πολύ πάνω από τις δυνατότητές του. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ο εν λόγω μισθωτός, ο Μητσάρας, πήρε σπίτι με στεγαστικό, πήρε κούρσα με καταναλωτικό και φόρεσε παπούτσι που αγόρασε δαπανώντας το ήμισυ του μηνιάτικου. Μόλις άρχισαν τα σκούρα και κατάλαβε ότι πρέπει να μαζευτεί, το έριξε έξω: κι άλλο διακοποδάνειο, να πάει μια Νέα Υόρκη να ξεσκάσει. Μετά έκανε ρύθμιση, του τύπου «όλα σε ένα». Βρήκε δηλαδή τράπεζα να ξεπληρώσει όλα τα χρέη και να του προσφέρει ένα νέο καθαρό δάνειο, με δόση δυο φορές τον μισθό του.

Ο Μητσάρας αποφάσισε να ζήσει φορώντας τα αποφόρια του και μηρυκάζοντας τις αναμνήσεις από τα περασμένα μεγαλεία. Πρέπει όμως να φάει και κάτι. Φακές. Οπότε κρατάει κάτι από το μισθό για τη διατροφή. Η δόση πάει πίσω κι αρχίζει το πάρτι με τα παλαβά επιτόκια. Ο Μητσάρας έχει μισθό 1.000 και καταλήγει να χρωστάει μισό εκατομμύριο. Τότε εμφανίζεται ο θείος Αντώνης για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Του λέει: ακόμη κι αν σου πάρουμε το σπίτι, σε βάλουμε να δουλεύεις για πέντε ζωές αμισθί και ζεις ανέξοδα σαν πεθαμένος, πάλι δεν μπορείς να ξεχρεώσεις.

Αυτά διαπίστωσαν χθες στο Γιούρογκρουπ. Ότι το σχέδιο διάσωσης δεν βγαίνει ακόμη. Επί τρία χρόνια μιλούσαν για μέτρα ωσάν ο περιορισμός των δαπανών να μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Επί τρία χρόνια συζητούσαν για την απερισκεψία του Μητσάρα. Μια απερισκεψία πραγματική, για την οποία θα πρέπει να τιμωρηθεί. Δεν θα συνετιστεί διαφορετικά. Σε αυτή τη φάση βρίσκεται λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς. Έχει από τη μια τον Μητσάρα που ακόμη χαζεύει τις βιτρίνες με τα ακριβά παπούτσια. Έχει από την άλλη τους δανειστές στους οποίους ανήκουν και οι τράπεζες και το υποδηματοπωλείο. Βγαίνει άκρη; Από Δευτέρα σε Δευτέρα το πάνε…

Πηγή: tovima.gr

Οικονομία Πολιτική LIFE Διεθνή